Metallica - One |
Başkalarının da düşleyebileceği şeyler için yorulma ; eşsiz bir ışıksan eğer.
💎
1 .YABANCI
⛓
Karia.
Karia nedir bilir misin ?
“Kulakları patlatan o ses” diye geçer kitaplarda .Ama “şiddetle vurmak, çarpmak” anlamına gelen
kar' kökünden türemiş bir isimdir
ve aslında kıyameti ifade eder.
Karia .
İlk varedilene vadedilen Karia .
Benim hikayeminde bilmecesi olacakmış meğer .Ey üçler , beşler ve vakti gelmemiş yediler .Allayın pullayın beni ,kaderimin üstüne kanlı bir mürekkep indi .
Uyku ile lanetlenmiş bedenime doğru yürüyen bir çift ayağın haşmetli sesine Karia diyordu başucumda ki yedi ifritten en asisi .
Korkudan böldükleri -ama bitirmedikleri- sihirli sözlerin azalması sayesinde olsa gerek gözlerimi açamasamda çevremde olup bitenleri duyacak kadar ayılmaya başlamıştım bile .
Hakikaten gelen Karia'nın mı ayak sesi?Bahsi mukaddeslerde geçen o kıyametin ?
Öyle olmasa Efraz'ın hiç susmayın diye emrettiği bu korkunç yaratıklar beni uyutmayı bırakır mıydı?Kırk iki senedir bir an bile kesilmemiş o sihirli ninni yavaş yavaş susar mıydı?
İlmeği kaçmış bir nefes,sadece nefesi bırakılmış çıplak bedenime dizleri olmayan minicik bir elbise gibi serilen ince toprağın üstüne çarptığında uzun yıllar sonra ilk kez soğuğu hissettim.
Bıçak gibi sivrilmiş o soğuk ,vücuduma nüfus ettiğinde canım yanmıştı fakat hissetmeye olan özlemim acıyı heyecanla kucakladı.
Gelenden tek kelime işitmemiştim ama çözünen büyünün kemiklerimden kırılırcasına döküldüğü o anlarda yıllardır dizlerinin üstünde kabrimin etrafını saran o itaatkar ve bir o kadar korkak olan ifritler çığlık çığlığa birine yalvarmaya başlamıştı.
Gelen ,bahsi geçen kıyamet mi sanmam ama daha azı olmadığına eminim .
Çünkü lanetli ninnim sonunda sustu .
Başımı buz gibi mermerden ayırıp yüzümdeki toprak izlerini silen her kimse imkansız sandığımı yapmıştı,tamamen susturdu o ifritleri .
Okyanusun dibine atılmış biri gibi can havliyle o derinliğe kulaç atmış ve öylece can bulmuş gibi ağzımı çığlık atarcasına aralayarak nefes aldığımda görmemesi gereken alemleri gördüğü için yabanileşmiş ,çürük yosunları andıran yeşil gözlerim
yuvasını terk edercesine açıldı .
İstemsizce"Efendim!" Diye haykırdım.
Nerdeseyse çeyrek asırlık insan ömrümün sonunda uyanmıştım .
Ve sonunda yeniden nabzımın sesini duydum . Vücudumda aniden dolaşmaya başlayan kanın sıcaklığı tenime çarpan buz gibi rüzgarın sesiyle çarpıştı.
