SALVATOR

0.9

Selamlarrr.

İyi okumalar komşularım.Yorum yapmayı ve yıldıza basmayı unutmayalım lütfen.

☆☆☆

Ekrana,dağınık siyah saçlı bir adet Aren girdi.

Üzerinde siyah kısa kolu bir tişört vardı.Arka planı ise gri tonlarındaydı.

Ben ise duvarımı gösteriyordum.

"Yalnız sen duvarı göstereceksen benim kendimi göstermem pek adil değil." Kalın erkeksi sesini duyunca.Kalp atışlarımın hızlandığını hisettim.

Kadraja kendimi soktuğum an.Aren'in kaşları havaya kalkmıştı.

"Kusura bakma." diyerek mırıldanım.

Aren gülümsedi,"Sorun değil küçük." dedi.Kaşlarımı istemsizce çatmıştım.

"Küçük ne alaka?" dedim.

"Bilmem.Küçük demek hoşuma gidiyor." dedi ve arkasına yaslandı.Parmağında demir bir yüzük vardı,bileğinde ise siyah bir bileklik takılıydı.

Aren.Aşırı havalı görünüyordu.

Böyle bir anın içinde olmak bana rüya gibi geliyordu.

"Böyle susmaya devam mı edeceğiz?" dedi tekrar konuşarak.

Haklıydı,fakat ne konuşacağımı bilmiyordum.

"Hayır." dedim en sonunda konuşmayı başararak."Ne konuşacağımı bilemedim."

Aren'in dudakları hafif bir şekilde kıvrıldı,"Ben pek konuşmayı sevmem." dedi."Arkadaş ortamında az konuşurum."

"Ama benimle konuşuyorsun." Sol elimle yorganımın köşesiyle oynamaya başlamıştım.

Kafasını sallayarak beni onayladı,"Ben gibisin." dedi.Kaşlarım şaşkınlıkla havaya kalkmıştı.

"Derken?"

"Yani,benziyoruz.Belki hayatlarımız değil ama,karakter olarak benziyoruz." Elleriyle saçlarını dağıttı,"Senle konuşurken bazen kendimle konuştuğumu hissediyorum." Bu beni derinden etkilemelimiydi?

Nefes alışverişlerim hızlanmıştı.Karşımda ilk defa böyle diyen bir adam vardı.

"Bir şey söylemeyecek misin?"

"Ne diyeceğimi bilemedim." Sesim çok kısık çıkmıştı.Aren duymuşmuydu bilmiyordum.

"Seninleyken bir şey fark ettim Helya." Bakışlarım yüzünün her bir köşesinde dolaşmaya başlamıştı.

"Neyi?"

Ben niye konuşamıyordum?Eminim şu an karşısında aptal gibi görünüyordum.

Konuşmayı yeni öğrenen çocuklar gibiydim.

"Mesajlaşırken çok asabisin.Şu an konuşuyoruz ama hiç öyle değilsin." Aren ile konuşmayı bitirince kendimi boğmak istiyordum şu saatten sonra.

"Hiç de bile." diyerek atarlandım."Ben konuşmayı severim bir kere." Kaşlarımı sinirle çatmıştım.

Aren gür bir kahkaha patlattı.Yutkunmadan edemedim.

"Komik bir şey demedim." Bunu sesimi sinirli çıkararak söylemiştim.Gülesim gelmişti ama kendimi zor tutuyordum.

Fakat Aren bey sırıtmaya devam ediyordu.

"Ya gülmesene!" dedim.Eliyle dudaklarına fermuar çeker gibi yaptı.

"Gülmüyorum." dedi.Sesi yine de eğlenir bir tavırla çıkmıştı.

Ve ben hayatımda ilk kez yabancı bir erkekle görüntülü konuşuyordum.

Göz rengi koyuydu.Teni tıpkı benim tenim gibi beyazdı.Ay tenli.

Annem sürekli bana ay tenlim derdi.

Şimdi ne o vardı.Ne de onu söyleyen sesi.

"Daldın." dedi.Derin bir nefes alıp bıraktım.

"Arada böyle düşüncelere dalıyorum."

"Kafanı yoran şeyler çevrenden ayrılmıyor demek ki?" Sesi sanki bana değilde kendisine söylüyor gibi çıkmıştı.

"Doğrudur." dedim.İkimizde sustuk."Ee,nerede yaşıyorsun." Bu anı ruh değişimimle Aren'in suratına bir gülümseme peydah olmuştu.

"Aslında bunu bilmen gerekiyor."

"Nasıl yani?" dedim anlamayarak.

"Senin hesabına giriş yaptığım an nerede olduğumu görebiliyorsun." Anlamış gibi kafamı salladım, sosyal medya hakkında fazla bir şey bilmiyordum."İstanbul'dayım." dedi.

"Gerçekten yakınmış." dedim gülümseyerek.Aren telefonunu koyduğu yerden alıp ayağa kalktı ve yürümeye başladı.

"Kahve yapacağım.İster misin?" dedi gülerek."Olur." dedim ve bende yataktan kalkıp odadan çıktım.

Mutfağa girdiğimde bende ocağa sıcak su koydum.Aren'de sıcak su koyup ısıtmaya başlamıştı.

"Bence buluşmalıyız." dedi.Ellerini mutfak tezgahına yaslamıştı.

"Bir şey olursa beni kurtarır mısın?" Aren kaşlarını çattı.Bu soruyu sormam biraz saçma olmuştu biliyordum ama bunu sormadan edemezdim.

"Ne demek bu?" dedi anlamayarak.

"Öyle.Gelir miydin?"

"Gelirim." dedi.

"Teşekkür ederim sahte sevgilim." dedim gülerek.Ocakta kaynayan suyun altını kapattım.

"Bunu sonra konuşacağız." dedi Aren.Ben hâlâ sırıtmaya devam ediyordum.Kupanın içine kahve tozunu koyup,sıcak suyu ekledim.Aren kahvesini alıp çoktan odası olarak düşündüğüm yere girmişti.

"Konuşalım." dedim.

"Konuşacağız zaten sahte sevgilim."

☆☆☆

Hehehehe.

Diğer bölüm görüşelimmm.

Sağlıcakla kalın....