Lips And Liars

Nişanın Gözdesi

Bazen kalbimizde derin boşluklar oluşur, uçurumlar... Uçurumlara sürükler bizi ergenlikte yaşadığımız aşklar. Solmuş bir çiçek nasıl ki hala çiçekse öyle kalır kalbimizde bazı aşklar, ama solmuş ama yıpranmış. En derinlerde bir hançer batarmış gibi acıtmaya devam eder. Zaman ayaklarımızın altından kayıp gider. Aşkım dediğimiz insanların isimleri boğazımızda yumru olarak kalır. O yapmaz dediklerimiz yapılınca gelir acılarımız başımızdan aşağı yangınlar gibi kaynar sular olur boşalır. Sakinleşmek zor olur. Nefes almak yük olur. Bazı aşklar biraz böyle ıstıraplıdır.

Nihal'den

Zır zır öten telefonuma söylenerek yataktan kalktım. Kim cüret ediyordu sabah saatinde bu denli ısrarla aramaya? Yapımcı veya yönetmen olmalıydı. Yüzümü yıkamadan telefona bakamazdım. Hızla banyoya girip çıktıktan sonra nemli elimle telefonun ekranını kaydırdım.

3 cevapsız çağrı: Sakın Açma Deniz

Sakın Açma Deniz: Partnerinle aranda iş arkadaşlığından fazlası olduğuna dair haberler çıkmış. O adamla yakınlaşman olan sahneler ben senin hayatındayken çekildi. Bu ne demek oluyor, aldattın mı beni?

Sertçe yutkundum. Telefon terleyen avuç içlerimden kayıyordu. Cevap yazmak için acele etmedim. Yazacağım mesajı düşünürken telefon elimde titremeye başladı.

Sakın Açma Deniz Arıyor...

Kendimi sesini duyacak kadar güçlü hissedemedim. Geçmişin faça gibi derin izleri nasıl da dert oluyormuş insana. Israrla çalmaya devam edince elimi güç bela yeşil kısma getirip telefonu açmak için kaydırdım.

"Efendim Deniz?" Nefes alışverişlerimi kontrol altına almaya çalışıyordum. Hissettirdiklerini anlamasına izin veremezdim.

"Sana sordum Nihal. Aldattın mı beni?"

Tekrar yutkundum. Kuru bir cevap verdim hızla. "Hayır." Sesim titremişti. Biraz kekeler gibi olmuştum.

"Haberler öyle göstermiyor ama?"

Başımı iki yana salladım. "Hayır tabi ki aldatmadım Deniz. Her habere inanma. Proje çekildiğinden beri partnerimle doğru dürüst görüşmedim bile." Gözlerimi sımsıkı kapatıp elimle kafama vurdum. Çok fazla ayrıntı veriyordum.

"Güzel. " dedi keyifle. "Özledin mi beni?"

Içimde fırtınalar koptu sanki o an. Bu cümleyi duymaktansa mezarlığın içinde sessizliğe ve sonsuzluğa mahkum olmayı dilerdim.

"Benim kapatmam gerekiyor Deniz." Cevap beklemeden telefonu kapattım. Derin bir nefes aldım. Saçlarıma geçirdim ellerimi. Yüzümü gerdirdim. Bu kadar kolay değiştiremezdi kalbimin ritmini.

Kapı çalmadan neşeyle içeri daldı Selen. Şen şakrak bir biçimde "Nabeeerr?" diyerek yatağıma zıpladı.

Gözlerimi ona çevirdim. "Deniz aradı."

"Ne?" dedi kaşlarını çatarak. Yanlış duyup duymadığından emin olamadı.

"Aradı işte."

Kalkıp sarıldı bana. İncilerim kendini daha fazla gözpınarlarımda tutamadı. Yanaklarımdan süzülen yaşları sildi. Beni göğsüne bastırdı.

"Şşt. Geçti, unut onu."

Tam biz abla kardeş sevgi yumağı içindeyken telefonumun titreşmesiyle ikimiz de yatağa attığım telefona yöneldik.

Karan Arıyor...

Saçlarımı kulağımın arkasına atıp hemen elime aldım telefonu. Bugünkü planı tamamen unutmuştum.