ELİMDEKİ ANILAR

BENİ ÖP BAKALIM PRENSES

MULTİMEDİA: YEKTA

- Derin ben gitmek istemiyorum. Yanında kalmam gerekiyor. Tek bırakamam seni. dedikten sonra bana sımsıkı sarılıp '' ilk defa ağladığı halde birine sinirlenmiyorum Lara. Bu son görüşmemiz belki de. Ama bu fırsatı elinin tersiyle geri tepemezsin. Buradaki tüm arkadaşlarımızın tek hayali bir ailelerinin olması. Ağlama şimdi. Hem ben yalnız değilim. Melek anne var. O bana senden daha iyi bakar hem.Bu yurttan kurtulduğum gibi yanına geleceğim söz veriyorum.''

Ağlayan insanlardan nefret eden Derin bana ağlarken sarılmıştı ve ben ondan ayrılıp annemlerle yeni hayatıma başlamıştım. Demek sözünü tutmuştu. Ne diyeceğimi bilmiyordum. Yanlarda serbest kalan kollarımı bende Derin'e sardım. Omzuyla boynu arasındaki boşluğa kafamı gömüp gözyaşlarımı serbest bıraktım. Ona sarılmayı çok özlemiştim. Bunu son yaptığımızda daha 7 yaşındaydım. Ondan ayrılmak istemiyordum. Etrafta bize tuhaf tuhaf bakan Miray ve Dilara olmasaydı saatlerce öyle kalabilirdim.

Kazanın ardından 2 hafta geçmişti. Evden çıkıp Miray'ın evine doğru yola koyuldum. Onları da alıp okula gidecektik. Kampüslerimizin yakın olması bizim için büyük şanstı. Okula birlikte gidiyor birlikte dönüyorduk. Miray ve Derin işletme okurken ben edebiyat fakültesinde okuyordum. Bu sabah kahvaltıyı da birlikte yapacağımız için evden daha erken çıkmıştım. Kapıyı kaç kez çalmama rağmen hala açılmayınca yumruklamaya başlamıştım. Kapı açılıp da Miray'ın '' Kargalar kahvaltısını etmeden gelmeni neye borçluyuz Lara hanım? Geçerli bir nedenin yoksa bu saate beni uyandırdığın için seni şuracıkta öldürebilirim'' dedikten sonra elimle onu kenara doğru çekip içeri girerken '' Daha dün kahvaltıya gel diye yalvarıyordun canım hatırlatayım'' diyince ağzını açıp '' ben onu tamamen unutmuşum. Üstümü değiştirirken sen de Derin' i çağır da geç kalmayalım.'' diyip yukarı çıktı. Bende onun peşinden gidip Derin'in uyuduğu odanın kapısını usulca açıp parmak uçlarımda yatağının kenarına gidip öpmek için eğildim sırada öğürünce Derin korkarak uyanmış bana tuhaf tuhaf bakarken banyoya doğru koştum. Ah Miray banyoyu kullanacak zamanı buldun sende diye içimden Miray'a söverken artık içimde tutamadığım kusmuğu serbest bıraktım. Peşimden gelen Derin '' Lara buraya geleli neredeyse 2 hafta oldu ve sen o zamandan beri sürekli kusuyorsun. Önemli bişey olabilir. İnat etme de hastaneye gidelim.'' diyince kusmanın etkisiyle utanarak gerek yok ben şunu temizleyeyim diyip banyo kapısını yumruklamaya başlayınca Miray bana söverek kapıyı açarken '' Iykk Lara bu ne?'' diye cırlayınca ''Banyoyu bu kadar süre işgal etmeseydin böyle olmayacaktı'' diyip banyodan bir bez alıp ıslattıktan sonra halıyı temizlemeye koyuldum. Temizledikten sonra kahvaltı masasına inerken Miray yine döktürmüştü. Masadakiler o kadar güzel görünüyordu ki. Hepsine delice saldırmak istiyordum. Ama bebek yüzünden kilo almıştım zaten, biraz kontrollü olmam gerekiyordu. Kahvaltının ardından yola koyulup kısa sürede okula varmıştık.

Gün amfilerde içim geçerek uykuya dalıp dersin bitişiyle arkadaşım Utku' nun dürtmeleri ve kalkar kalkmaz Yekta'nın iğrenç bakışlarıyla karşılaşmamla geçmişti. Sonunda dersler bitmişti. Arabanın yanında Derin ve Miray'ı beklerken şu iki haftada olanları düşünüyordum. İstemediğim bir adamdan bebeğim olacağını öğrenmiş, bunun yanı sıra Derin ile bir araya gelmiştik. Önce Miray ile sevgili rolü yapsalar da daha sonra Derin'in araştırıp beni bulduğunu, en yakın arkadaşımın Miray olduğunu öğrenmesinin ardından Miray ile konuştuğunu ve onun evinde kalmasının normal karşılanması için ise sevgili rolü yapmaya karar verdiklerini Derin'in ağzından dinlemiştim. Bunları bana anlattıktan sonra Derin ile yakınlaşmaya başlamıştık ama hala sevgili değildik. Ben bunları düşünürken bizim kampüsün olduğu taraftan birinin adımı seslendiğini duyunca arkamı dönüp baktım. Gelen Yekta'ydı. Sesimin sakin çıkmasına dikkat ederek '' Efendim'' dedim.