Yeni bir bölüme hoşgeldiniz ✨ Umarım iyisinizdir... Hepinize iyi okumalar diliyorum<33
Arif'in gözünden,
Gözlerim güneşin sert ışığıyla tekrar kendini kapattı, bugün pazar olduğunu kendini ne kadar belli edebilirse o kadar belli ediyordu.
Yavaşça yataktan kalkıp etrafıma bakındım, kendime geldiğimde kalkıp elimi yüzümü yıkadım.
Dişlerimi de fırçaladıktan sonra küçük bir atıştırmalık yapıp hızlıca mideye indirdim.
Kalktığımdan beri telefonu hiç elime almadığımdan yatak odasına gidip telefonu kurcaladım, Cenan detayları konuşmak için arayacağını söylemişti fakat henüz bir arama yoktu.
Sanki onu andığımı anlamış gibi telefon titreyek çalmaya başladığında sesimi temizleyip telefonu cevapladım;
"-Efendim?"
"-Günaydın Arif, nasılsın?"
Cevap verdim.
"-İyiyim sağol, sen nasılsın?"
"-Bende iyiyim, detayları konuşmak için aramıştım'
"-Dinliyorum" dedim
"-Senin için de uygunsa saat 13.20'de buluşalım"
"-Olur, nerede peki?" Diye sordum.
"-Benim evim uygun, eğer sende kabul edersen"
Boğazım kitlense de Cenan'a belli etmememeye çalıştım.
"-Olur, konumu bana atarsan gelebilirim"
"-Tamamdır, o zaman birazdan görüşürüz "
"-Görüşürüz"diyerek sohbeti sonlandırdım.
Evin kabaca üstünden geçtikten sonra duş alıp kendimi kuruladım, üstüme siyah bir t-shirt alıp altıma bol bir pantolon giydim.
Çıkarken askıdaki kolej çeketini de aldıktan sonra arabama atladım.
Cenan'ın evi beklediğimden daha yakındı, arabayla 10 yürüyerekte 25 dakika civarıydı.
Şansıma yol oldukça sakindi,trafik olmadığı için evine varmamda kolay oldu.
Arabamı park ettikten sonra apartmanın önünde kapının açılmasını bekledim, yaklaşık 2 dakika sonra kapı aniden açıldı ve içeriye girdim.
Asansörde kendimi inceledikten sonra saçlarımı elimle düzelttim ve asansörün kata ulaşmasını bekledim.
Asansör yedinci kat'a ulaştığında kapısını açtı, sağa döndüğümde Cenan kapının ağzında beni bekliyordu.
Selamlaştıktan sonra içeriye girdim.
"-Hoşgeldin, alayım istersen çeketini"
"-Hoşbuldum" diye cevap verdim.
Çeketimi çıkarıp Cenan'a verdim, evi çok hoş gözüküyordu. Oldukça temiz ve sadeydi.
İkimizde beraber oturma odasına girdiğimizde bir kanepeye oturup odayı inceledim.
"-Tek mi yaşıyorsun?" Diye sordum.
Bir anda ağzımdan kaçmıştı bu soru, yanlış bir şey sordum korkusuyla kafamı öne eğdim.
"-Aslında ev arkadaşım vardı ama biraz tartıştık, sevgisiyle kalmaya başladı"
"-Anladım"diyerek kısa kestim.
"-Bu arada geldiğin için çok teşekkür ederim" diye konuyu değiştirdi Cenan.
"-Lafı bile olmaz, ne zaman yardıma ihtiyacın olursa burdayım..."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kara Kutu | ArCen
Teen Fiction"-Bu kutu fikrini uçakla seyahat ederken bir hostesten duymuştum. Kara kutu denilen bu şey uçağın başına bir şey gelmedikçe açılmaz, kimsenin ulaşamayacağı bir yerde dururmuş. Ne zaman uçağın başına bir şey geldi kara kutuyu o zaman açarlarmış..."
