Chapter 16: Moment

18 1 0
                                    

Hallloooooooo! Dahil 5 months akong di nag update, Fastforward tayo ng 5 months..

Kayla Catherine's POV

It has been 6 months since the last day I saw my PROTECTOR.. Magtatapos na ang school year yet hindi pa rin siya nagpaparamdam. I really miss him. It is my fault. All he did is to make me smile and protect me. Hindi naman niya sinabing mainlove ako sakanya eh, ako lang naman ang kusang nahulog. I wish to see him again even just for a sort of time. Kahit nga 1 minute katulad sa PBB papatusin ko. Darren James Pedragosa, I am still waiting for you. I loved you ever since we were kids, and I still do.

Flashback
During our Christmas Break

"I think kailangan mo magbakasayon anak kasi parang lagi kang matamlay eh." suggestion ni mama Minda
"Di na po. Kayo na lang Ma. Dito na lang po ako sa bahay." sagot ko
"Please anak? Magbonding naman tayo. Ipapasyal kita sa kahit saan mo gusto." pangungulit ni mama Minda
"Okay fine. Bahala ka na po kung saan Mama. Just make sure na nakakarelax po yung lugar na yun Ma."pagpayag ko
"Yes, my dear."sagot ni mama Minda sabay yakap sa akin

While we are on the way to our vacation destination
"Ma, why is everything feels so familiar to me?" yung dinadaanan kasi namin parang nakita ko na dati pa
"Kasi galing ka na rito anak."sagot ni mama
"Pero di ko maalala na pumunta tayo dito."well, di ko talaga alam kung kailan kami nagpunta dito. Hayy, yung kausap ko tinulugan na ako.

Every places is familiar...

"Anak baba ka na. Dito na tayo sa tutuluyan natin. Oo nga pala walang internet and signal dito so, no gadgets during vacation."paalala ni Mama
"Okay ma. Ma, pwede po ba ako magstroll? ALONE."paalam ko
"Pero baka maligaw ka anak."
"Ma, you said I've been here. Siguro naman po di ako maliligaw. I just want to be alone for now, Ma. Please let me."
"Okay, Kayla Catherine. But promise to take care of yourself Ms. Kayla Catherine Bernal."
"Ofcourse, I not a kid anymore. Bye Ma."

As I said earlier.. Every single places is familiar. But there is a place who really got my attention. That FOREST. Well, habang nasa daan pa kasi kami ni Mama napansin ko yung gubat na para bang tinatawag niya ako. I know it is not safe to walk alone especially inside a forest but I feel that I need to go inside.

Habang naglalakad ako papunta sa pasukas ng gubat may nakita ako playground na medyo may sira sira na para bang napabayaan. And like what happen in the school I feel that something flash in my mind. A young girl and a young boy talking while sitting on the swing.. It is too blur. I can't see their faces. When I got back to myself, I continued to enter the forest. As I enter the forest I feel like I need to find someone. It was too weird. Then I saw an old tree, I rest under that tree because it is too sunny for a christmas period. While resting I dreamed a young girl and two young boys inside a forest.

"DJ, sorry.. Sorry kung di ako nakinig sa'yo.." the young girl said to the young guy that she is hugging
"KC, alam mo naman di ba kung bakit ayokong nagkaka-crush ka diba?" said the young guy that had been hugged by the young girl
"Oo. Kasi ayaw mo akong masaktan, mahirapan at umiyak katulad ng nangyari sa Ate mo.." said the young girl
"Alam mo naman pala eh." said the young that has been called DJ
"James! KC!" yelled by the another young guy who was been rushing to follow the girl
"James, di ka dapat nagwalk-out! Kilala mo naman si KC at alam nating susundan ka niya! Paano kung nasaktan siya kakahabol sayo?!" said by the young guy while looking to the direction of the guy called DJ
"Kiel, okay lang ako.." he answered
"KC naman kasi kilala mo si James kapag galit yan wala yan sa sarili niya! Paano kung nasaktan ka niya? Mag-isip ka naman!" said by the guy who was been called Kiel

Then suddenly I woke up recalling the names "DJ", "KC" and "Kiel". I decided to go back home when suddenly I became dizzy. I still try to walk because it is more dangerous to stay here until my dizziness fade than walk home while I am dizzy. While walking everything turns black and then when I opened my eyes I am already in the hospital and it feels like I remember EVERYTHING.

End of Flashback

"Good morning my Princess."bati ni Kiel
"What's good in the morning, Kiel?"pambabara ko
"Hay, ang aga naman ng bangayan niyo na yan."pangaral ni Jess
"Hindi bangayan yan Babe. LQ yan. Di ba Prince Ezekiel?"asar ni Dustin

Yizz, Babe ang tawagan ng magjowa na ito. Kailan pa sila? 1 week pa lang naman sila. Hahahaha! Unexpected nga eh, JOKE! Tagal naman ng halata na torpe si Dustin at Pebebe ang Bestfriend ko.

"Oo nga pala bestie aalis kami ni Dustin kasi magcecelebrate kami ng weeksarry namin. Hihihi."paalam ni Jess
"Enjoy Bestie and Dust Particles! "asar ko
"Paano prince ikaw na bahala sa princess mo ha?"pangungulit ni Alikabok
"As always, the prince will become a servant of his princess."banat ni Kiel

Umalis na nga ang love birds kaya natira ako kasama si Kiel.

"Kiel, can I ask you a favor?"
"Anything my Princess."
"Stop calling me a princess."
"KC, prinsesa kita wala ka ng magagawa."
"Kailan pa ako pumayag na maging prinsesa mo, aber?"
"Huh? Basta you are my princess and I am your ONLY prince."

Oo, talagang iba ang way ng pagkasabi ng only. Okay, I admit it. Di ko sinabi kahit kanino na naaalala ko na ang lahat kahit sa family ko I acted na wala akong naalala.

What is Love? [KathNiel and KathQuen Fan Fiction]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon