Müzik ve Kitap

Denizden kaçmak

Yanımda hâlâ duruyordu hâlâ şaşkınlığımı atlatamamıştım. Gerçekten bir denizkızıydı. Üstelik benim karımdı ve gerçekten çok güzeldi.

"Ben yokken ne yaptın?"

"Seni bekledim."

"Hep mi bekledin? Başka bir şey yapmadın mı?"

"Yapmadım. Sadece seni bekledim ve geldin."

"Şimdi ne olacak?"

"Aslında sen toparlanırsan bir şey yapmanı isteyeceğim."

"Toparlandım zaten sen söyle."

"Telefonunda sana gönderdiğim bir liste vardı. Oradaki her şeyden fazlasıyla al."

"Elbette. Nedir bunlar peki?"

"Listeye baktığında görürsün zaten ama Akel lütfen çok dikkatli ve çabuk ol."

"Sen iyi misin Ruhe?"

"Eğer istediklerimi getirirsen çok daha iyi olacağım."

"Getireceğime emin olabilirsin."

"Akel."

"Evet."

"Ben...Ben şey..." üzerindeki battaniye benzeri şeyi yavaşça kaldırdığında nefesim kesildi.

"NE?"

"Sessiz ol!" eliyle ağzımı kapattı. Başımı tamam dercesine salladım. Bu da ne? Bunu beklemiyordum asla beklemiyordum. Elini yavaşça çekti ve örttü üstünü.

"Şimdilik annenlere bile söyleme sana dediklerimi getir sadece."

"Ruhe sen... Sen hamilesin."

"Bilmiyordum iyiki söyledin Akel(!)."

"Ve şu an bir denizkızısın."

"Bak sen şu işe!"

"Ve benim hafızam yok."

"Tüh bak bunu da bilmiyordum(!)!"

"Benimle dalga geçmeyi bırakır mısın lütfen?"

"Sinirlerim zaten bozuk Akel. Uyanmayacaksın diye ölüp bitiyordum. Bebek benim gibi denizkızı olmayacak bir insan olacak çünkü bende insanım bu sadece bir lanetti. Bebek doğduğunda insan hâlimde olmalıyım Akel. Senden istediklerimi getirmelisin ki onlarla tekrar insana dönebileyim."

"En geç yarın hepsi burada olacak. Gerçekten baba mı olacağım şimdi? Benim bir bebeğim mi olacak?" gözlerim dolmuştu bile. Ne kadar hafızam olmasa da bu çok... Ah kelimeler buna yetmiyor. Baba olacaktım. Ruhe'den bir bebeğim olacaktı. Küçük bir can parçam olacaktı.

"Evet baba olacaksın Akel. Bir bebeğimiz olacak."

"Bizim bebeğimiz. Canımızın bir parçası evladımız olacak. Bu o kadar güzel ki... Kelimeler kifayetsiz kalıyor." kollarını bana sarıp sarıldı. Kollarım onu buldu. Baba olacaktım... Baba olacağım. Ben baba olacağım. Ruhe'yle canımızın bir parçası bir evladımız olacaktı. Ona çok iyi bakacaktık. Anne baba olacağız biz. Uzun süre birbirimize sarıldık ve bekledik. O kadar huzurluydum ki ikisinin yanında. Benim huzuru bulmam için hafızaya ihtiyacım yok varlığı yetiyordu.

"Gidip istediklerini getireceğim sana. Yarın yanında olurum."

"Yurt dışında çoğu."

"Önemi yok. Yine de yarın burada olacağım. Seni seviyorum denizkızı."

"Sen bir şeyler mi hatırladın?"

"Belki." hafiften gözlerimin önüne gelen bir şeyler vardı çünkü.