[IN PROGRESS]
Categories : Boys' Love • Contemporary Drama • LGBTQ
Joaquin Yulores Agcaoli, or Wayo for short, has always been persistent in pursuing his childhood friend Sander Tungsten Gulmatico, a.k.a. Satang. But they lost touch since the latter...
A/N: Ito muna ang last update this year. Marami pa kasi akong ia-update na ongoing stories (pero laban, way gasugo haha). Advance Happy New Year!
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
WAYO
“Who is that boy, Penny? By any chance, does he need something from you?” I asked Pennhung in a polite way. Nasa loob na kami ngayon ng umaandar na sasakyan, pauwi na.
After naming magpasalamat kay Kuya Apo, na kanina pa palang alas-diyes naghahanap kay Pop kasi atas ng papa nila, nag-book si Pennhung ng taxicab para sa kanila. Eksaktong pagkaalis ng sinasakyan ng magkapatid, dumating din agad ang driver ni Pennhung at sa kanya na ’ko sumabay.
He cleared his throat before he spoke, “Si ano ’yon . . . si Pete, senior namin from STEM. Dati siyang barkada nila Beast Mond o Rich, but they stopped hanging out with him yesteryear. M-may ano kasi . . . may utang ako sa kanya kaya ’di niya ’ko tinatantanan.” Nag-iwas siya ng tingin pagkatapos niyang sambitin ’yon.
Si Pennhung Taweesip, nangutang? Parang imposible naman ’yon. “And do you really think I would buy that?” I blurted out.
Bumuntonghininga siya. “Wayo, ’wag ngayon, please.” Ramdam ko sa bawat salitang binitiwan niya na may mas malalim na dahilan kung bakit siya hinahabol n’ong Pete na ’yon.
Inabot ko ang isa niyang kamay na nakapatong sa kanyang lap para hawakan. “Fine. Naiintindihan ko, Penny. Hindi ka pa handa. But if you’re ready to share what’s going on with you and Pete, nandito lang ako—kami—para makinig sa ’yo at para tulungan ka. Hindi ka nag-iisa sa laban. What are friends for?”
Nginitian niya ako ’tapos marahan siyang tumango.
• • • • •
Alas-dose medya na ako nakarating sa ’min. Sa halip na pumasok sa main door, dumiretso ako sa likod ng aming bahay at dumaan ako sa bintana ng kuwarto ko. Baka kasi nag-aabang si Dad sa living room, mahirap na.
When I entered the room, I almost jumped in surprise when I saw Wilma standing there in the doorway, folding her arms across her chest.
I opened my mouth, a What the fuck? Ano’ng ginagawa mo rito? was at the tip of my tongue, but I controlled myself. Baka mahakot ko pa ang atensyon nina Dad at Tita Noina sa baba. So, I asked her, “Ba’t gising ka pa, Wilma?” instead, almost inaudible.
A corner of her mouth turned up before saying, “I’ll cut to the chase, then. Hindi kita isusumbong kay Dad na pumasok kayo ng mga barkada mo sa isang restobar kahit underage pa kayo”—tinaasan niya ako ng kilay at unti-unti siyang lumalapit sa ’kin—“if you tell me kung kailan uuwi rito sa Merry si Tungsten.”
’Yon din ang gusto kong malaman, pero ’di ko makuha-kuha ang kasagutan. Last year, I already talked to Clyvedon and Kannagi, but they didn’t have a clue. Sinabi ni Clyve na itatanong niya sa daddy niya ’pag nagkausap sila, pero walang sagot na dumating. Si Kann naman, kakausapin daw niya ang mommy ni Satang, pero wala rin. Hindi ko na alam kung kanino ako magtatanong, kung sino ang lalapitan ko.
