UMUDUMSUN ( BERDEL)

15. bölüm

Evet ben geldim bölüm geç geldiği için sizden özür dilerim şimdiki bölüm Kısa olabilir bunun ikinci partı gelecek ona göre hazır olun.

Cemre merdivende duyduğu ayak sesleriyle irkilirken ocaktaki sütün taşınmasıyla ikrilip ocağa gidip cezveyi bir anda eliyle tutmuştu.

Acıyla çığlık atarak cezveyi bıraktığında içindeki Kaynar süt azda olsa eline gelmişti. Emir Cemrenin yanına koşmuştu. O esnada sesleri duyan Azat adımlarını hızlandırarak varmıştı mutfağa. Emir Cemrenin elini tutarak burnunun dibine girmişti Cemre acısından dolayı gözü hiçbir şeyi görmüyordu.

" Ne oluyor burada"

Azat'ın sorduğu soru ile Cemre kendine geldiğinde önünde Emir'i görmeyi beklemiyordu. Elini çekip geriye doğru adımladı. Cemre tam ağzını açmış söyleyecekken Emir ondan önce davrandı.

" Mutfaktan tıkırtı duydum, gelip bir bakayım dedim. Cemre süt ısıtıyordu. içeri girip su içecekken arkasını dönüp beni gördüğünde korktu elini yaktı." Cemre emirin söyledikeri ile ağzı açık kalmıştı ayak üstünde kırk tane yalan söylemişti. Öfkeli başkalarını Emire dikmişti Azat Cemrenin elinin kızarmış olduğunu görünce olduğu yerden hareketlenip Cemrenin elini Emreden kurtarmış bakıyordu.

" Elin çok kötü görünüyor hastaneye gidelim ben odadan arabanın anahtarını alıp geliyorum."

Azat hızlı adımlarla mutfaktan çıkmasıyla Emre konuşmaya başladı.

" Söylediklerimi düşün Cemre böyle bir adamla bir ömür geçmez. Seni yıpranmaktan. Her şeyi biliyorum. Her şeyin farkındayım. Ben buralardayım teklifime cevap bekliyor olacam."

Cemrenin sabrı taşımıştı. Bu adama dayanamıyordu. Emre'nin yüzüne tokadı geçirdi daha fazla dayanamadan mutfaktan ayrıldı. Emre böyle bir şeyi bekliyordu o yüzden gülüp Cemrenin vurduğu yeri tuttu.

" Asi bir kız olduğunu biliyordum be kızım senin bu davranışın beni kendine daha çok çekiyor. Ah birde o sinirli hali yok mu çok ateşli bir hatun. " Emre kendi kendine düşündükleri şey ile elini cebine koymuş ıslık çalıp dışarıya çıktı.

Gözyaşlarıyla çıkışa yöneldiğinde Azatta gelmiş birlikte araca binmişlerdi. Hem elinin yanmasına hemde duydukları yüzünden ağlıyordu. Azat bunu duyunca ona ne yapacağını düşünemiyordu. Nihayet hastaneye vardıklarında Cemreyi acil müdahale odasına alınmıştı.

Azat Cemrenin peşinden gidip elini eline almıştı. Cemrenin eline pansuman yapılanmaya başlamasıyla bir çığlık atmıştı. Cemre sessizce gözyaşı döküyordu. Nihayet pansumanı bitince derin nefes almıştı.

" Avuç içinde derin yanıklar var . Vereceğim ilaçları düzgün şekilde kullanmanız gerekiyor. 1 hafta sonra kontrole gelin geçmiş olsun."

Azat doktorun verdiği reçeteyi alarak Cemre ile odadan çıkmışlardı. Cemre yavaş yavaş yürürken Azat dayanamadı Cemreyi kucağına aldı. Cemre tepki bile vermemişti Emre'nin dediklerini kafaya takmıştı.

Araca bindiklerinde Cemre gözlerini zor açık tutuyordu. Ne yapacağını bilmiyordu. Tek istediği bir an önce kendi evinde gitmesiydi.  Ne kadar Emre'nin dediklerini anlatmayı düşünsede korkuyordu. Ona inanamayabilirdi. O anlamadan dinlemeden kırıp döken bir adamdı bunu duyunca yapacaklarını düşünemiyordu.

Azat arabayı sürerken sakin nefes seslerini duyunca Cemrenin uyumuş olduğunu gördü. Aracı park edip Cemrenin tarafına gidip kapıyı açıp üstüne kabanı örtüp kucağına aldı. Kapıya vardıklarında Emre kapıyı açmıştı. Azat şaşırsada odaya gidip Cemreyi yatağa bırakmıştı.