რამდენიმე დღე გავიდა.ისევ მოიმატე წონაში.მეტი აღარ შეგეძლო.მძიმდებოდი და თან უაზროდ ეჭვიანობდი ჯონგუკზე.მუდამ ამოწმებდი სად იყო და რას აკეთებდა.
არც იყავი დამნაშავე.შენთან ვეღარ წვებოდა ასე რომ გეფიქრებოდა,სადმე ხომ არ გღალატობდა.
ბომჟს დაემსგავსე.უკვე მეოთხე თვეში გადადიოდი.გადაწყვიტე სახლის დალაგება და ნერვების დაწყნარება.ბოლოს საკუთარ თავსაც კაი ხანი დაუთმე და აბაზანიდან ახალგამოსულმა იგრძენი რა კარგია დაბანა და ის სისუფთავე რაც ყველას მუდამ ჭირდება.
ისედაც არ იყავი უსუფთაო.უბრალოდ დიდხანს სახლში ჯდომამ შედეგი გამოიღო და პლიუს დეპრესიამ.აღარ გსურდა თავის მოვლა.
ჯონგუკსაც ერიდებოდი.მგონი ორსულობისას ჰორმონებმა და ფსიქიკურმა აშლილობამ ერთიანად შემოგიტია.
თმას იმშრალებდი ჯონგუკმა რომ კარები შემოაღო და მოგესალმა...
-ვაიმეეე....
რაღაც მოხდა.
ჯონგუკმა ჩანთა დააგდო და გეცა.
-პატარავ რა სახე გაქვს?გტკივა?
ისტერიკულად დაიწყე სიცილი.
მერე ჯონგუკს შეხედე.
-ბავშვი ამოძრავდა.ჯონგუკ უყურე...
უთხარი და მუცელზე ხელი დაადებინე.
ბავშვი ისევ გამოძრავდა და ჯონგუკმა ეს იგრძნო.
-რა სასწაულია.-გაეცინა და შენს მუცელს მოეფერა.
ბიძგები ისევ განმეორდა.მერე გაჩერდა და ისევ ფეხი მოარტყა ჯონგუკს.
ტელეფონმა დარეკა.
ჯონგუკმა ბედნიერი სახით აიღო.
-თეჰიონ....
-ჰმ რა იყო რა სითბოს იჩენ ცოლთან თუუ ....უი დამავიწყდა თქვენ არაფერი ხართ ერთმანეთისთვის.
-გაჩუმდი.-უღრიალა ჯონგუკმა.
-გაზრდია მუცელი..
-სად ხარ?შე ნაბიჭვარო..საიდან გვიყურებ?რატომ გვითვალთვალებ?
-ჯონგუკ მეშინია
აკანკალდი ასე გეგონა ყველგან შენ გითვალთვალებდა თეჰიონი.
-ჯონგუკ...მეშინიაა..
ჯონგუკმა ტელეფონი გათიშა.
-ჩაალაგე.ახლავე მივდივართ.
გითხრა და მაშინვე გახვედი ჩანთებში ყველაფერი ჩაალაგე და ჯონგუკს უკან გაყევი.მალე მთაში ახვედით,იმ სახლში სადაც ადრე იმალებოდით.
-რატომ არ შემოდიხარ?
-მეზიზღება ეს სახლი და ის ჯონგუკიც ვინც აქ გავიცანი.
-კარებში ნუ დგახარ.
-ეს კარებიც მახსოვს.
-რა გინდაა
-ჯონგუკ მაღლა ავალ.
YOU ARE READING
ჯონგუკის მდივანი⛓️🔞დასრულებული
Romanceჯონგუკი კომპანიის დირექტორია.შენ კი მისი მდივანი და რა მოხდება თუ ერთხელაც დიდ კომპანიაში მარტო დარჩებით?🔞💥
