"Is hij hier nou weer?" Zucht ik bij mijn moeder. "Anissa, jullie kennen elkaar al sinds jullie klein zijn. Je moet het accepteren, het is ook de beste vriend van Yanis," zucht mijn moeder. Geïrriteerd kijk ik Zayn aan. Van kleins af aan pest hij me...
Na mijn vakantie had ik examens en die zijn dus goed verlopen. Ik ben me nu momenteel aan het klaarmaken voor de trouwfeest van Yanis en Yasmine.
We zijn deze middag naar het gemeentehuis gegaan en de stoet was amazing.
Ik trek een mooie kaftan aan na het stijlen van mijn haren. Daarna is er een visagiste gekomen voor mijn make-up. Normaal gezien doe ik het nooit zo heftig bij trouwfeesten maar aangezien het van mijn broer en beste vriendin is, kan het geen kwaad.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Ik trek mijn hakken aan, pak mijn tasje en loop de deur uit. Daar zie ik Zayn aangeleund tegen zijn auto staan. Hij ziet er adembenemend uit.
Omdat de rest al een tijdje geleden vertrokken is moest ik dus met hem meerijden.
Hij kijkt me aan en voor dat hij iets kon zeggen kreeg hij een oproep. Hij opent de deur terwijl hij belt en doet het dicht wanneer ik ingestapt ben. Na zo'n vijf minuten stapt hij ook in en rijdt hij weg.
Bij de locatie aangekomen stappen we beiden uit. "Hayhay, jij gaat ook trouwen zeker?" Zegt een man rond de 30. "Nee nee," lacht Zayn en praat wat met hem.
"Mohem Anissa, als er wat is bel me, oké?" Zegt hij en wacht op bevestiging. Ik neem afscheid en loop de zaal binnen. Ik voel al gelijk ogen gevestigd op mij en loop naar de tafel waar Aya zit met wat nichten.
Het is nu zo'n vier uur 's nachts en de meeste mensen zijn al weg. "Waarheid," antwoord ik op mijn nichtje. Ze wouden zo graag waarheid, durven of doen spelen dus dacht ik maar, waarom ook ook niet.
"Heb je een relatie met Zayn?" Vraagt ze met wiebelende wenkbrauwen. Meteen lachen mijn nichten omdat ik rood word. "Nee, ben je gek," zucht ik. "Waarom belt hij jou dan?" Vraagt ze en wijst naar mijn telefoon. Ik kijk op mijn telefoon en zie inderdaad dat hij me belt. Ik neem op en loop naar buiten door de luide muziek.
"Ja?" Vraag ik. "Ik sta achter je." Ik weet gewoon al dat hij aan het grijnzen is. Ik draai me om en zie hem inderdaad grijnzen. "Wat Zayn?" Gaap ik. "Ben je moe? Wil je naar huis?" Vraagt hij bezorgd. Ik schud mijn hoofd. "Nee, het is de trouw van mijn broer, d-dat kan ik niet doen sukkel." Hij uit een diepe zucht en haalt zijn schouders op. "Mohem, ik zie je straks." Ik knik en loop terug de zaal in.
Na zo'n twee uurtjes is er enkel nog wat familie waardoor mijn broer, neven en Zayn etc bij ons zijn komen zitten.
"Hij blijft staren naar je!" Gilt mijn nichtje. Ik druk meteen mijn hand op haar mond en kijk Zayn aan. Ze heeft niet gelogen. Hij kijkt me aan met die strakke blik wat ik altijd al aantrekkelijk vond aan hem. Ik schud de gedachtes van me af. "Hou ermee op! Straks hoort hij wat!" Sis ik haar fluisterend toe. Ze lacht en kijkt me onschuldig aan.
"Hier meeten we elkaar weer," glimlacht Ibrahim, het neefje van Zayn. Remember? "Ja inderdaad," glimlach ik terug. En zo ging hij mee in gesprek met mij en mijn nichten.
