le compliqué

Chapter 21

Een paar dagen later sta ik op door de deurbel. Ik loop met een slaperige kop naar beneden en open de deur.

Verrast kijk ik toe hoe er drie boeketten bloemen geleverd worden. "Hier even tekenenen," zegt de bezorger.

Na het tekenen zet hij het in de woonkamer en verlaat dan het huis.

Bewonderend kijk ik er naar. Meteen zoek ik een klein kaartje die inderdaad aan één van de boeketten hangt.

'Bloemen voor een tijdelijke vervanging van mijn mooiheid. -Zayn.'

Ik moet lachen om zijn flauw berichtje. Hij is voor een weekje ongeveer naar Spanje omdat hij wat belangrijke voetbalwedstrijden heeft.

Ik stuur hem een berichtje waarin staat dat ik hem bedank.

"Van wie heb je die?" Vraagt mijn moeder nieuwsgierig.

Ik word meteen rood en verberg het kaartje. "Vast verkeerd geleverd."

Ze kijkt me fronsend aan en besluit om het te negeren. Ze pakt meteen de bloemen en zet het in vazen wat me laat lachen.

Ik loop naar mijn kamer en kijk een film aangezien ik me rot verveel.

Wanneer mijn telefoon overgaat neem ik direct op. Zayn facetimet mij.

"Vond je de bloemen mooi?" Is het eerste wat hij vraagt.

"Ja, dankje. Ze zijn prachtig."

"Niet zo mooi als mij, weet ik. Maar kijk ik toon je even waar ik ben," lacht hij terwijl hij het zwembad toont.

"Dus dit is wat jullie doen, rustig zwemmen," frons ik.

"Mogen we niet eens rusten van jou?"

Ik lach en we praten zo'n halfuurtje verder tot hij moet gaan.

"Anissa, kan je me komen helpen?" Hoor ik mijn moeder schreeuwen.

Ik loop de trap af en zie haar bezig in de keuken.
"Snij de groenten," beveelt ze.

Ik was de groenten en begin ze dan fijn te snijden.

"Zijn die bloemen van Zayn?" Vraagt ze nieuwsgierig terwijl ze wat roert in de pot.

"Ja," zeg ik verlegen.

Haar gezicht fleurt helemaal op. "Daten jullie? Ik ga het niemand vertellen wollah," ratelt ze door.

"Ja, maar nog niet zo lang," antwoord ik eerlijk met een glimlach.

"Eindelijk, dus, binnenkort een trouwfeest?"

"In Sha Allah, we zien wel, wil het niet te snel doen."

"Ja, snap ik. Maar Zayn is de ideale man voor jou."

"Ja, mama," zucht ik en geef haar de gesneden groenten aan.

"Bedankt, ga ga wat doen," zegt ze en stuurt me de keuken uit.

Enkele dagen later is Zayn terug. Hij is net thuis aangekomen, dus, sta ik voor zijn deur.

Ik bel aan en wacht tot hij opendoet.

Hij opent de deur en wordt meteen blij. Hij neemt me in zijn gespierde armen en zo staan we voor een momentje te knuffelen.

"Hoe ben je hier geraakt?" Vraagt hij vermoeid en loopt met mij de woonkamer in.

"Met Aya's scooter."

Zijn blik veranderd meteen. "Ben je gek dat je zo laat in je eentje komt? Dat is gevaarlijk," sist hij.

Fronsend kijk ik hem aan. "Jij bent echt nooit dankbaar hè."

"Je weet dat ik dit zeg met goede bedoelingen."