"Laat me gewoon met rust Zayn, ik heb geen zin in je spelletjes vandaag," zucht ik.
"Anissa, je maakt mij kanker boos. Ik heb je al gezegd ga niet met die flikker, Marouane, om!" Schreeuwt hij terwijl hij me achtervolgt.
Ik draai me om en kijk hem boos aan. "Hij is misschien wel mannelijker dan jij!" Snauw ik hem af.
Zijn kaak spande zich aan bij mijn woorden, alsof ik hem persoonlijk had geraakt. "Je hebt echt geen idee waar je het over hebt, Anissa," sist hij. "Marouane is een kleine jongen. Hij zal je alleen maar gebruiken."
Ik bleef staan, mijn borstkas op en neer gaand door de woede.
"Je denkt altijd dat je beter weet wat goed voor me is, hè?" Dreigend stap ik naar hem toe, mijn stem trillend van ingehouden woede. "Maar ik ben het zat, Zayn. Ik ben het zat dat je denkt dat je me kunt controleren."
"Je hebt geen kennis van de wereld, Anissa," schreeuwt hij. "Ik probeer je alleen te beschermen tegen je eigen domheid."
Ik lachte geïrriteerd. "Ik weet heel goed wat ik doe, Zayn. En ik weet wat ik wil."
Voordat Zayn kon antwoorden, draaide ik me snel om en begon weg te lopen. Hij stapt snel naar voren en grijpt mijn arm stevig vast, draait me met ruwe kracht naar zich toe.
"Luister naar me, Anissa," beveelt hij me.
"Waarom moet je me altijd zo stalken, Zayn?" siste ik, mijn stem doordrongen van afkeer.
Hij ademde diep in, zijn grip op mijn arm verslapte niet. "Omdat ik kanker veel om je geef Anissa!"
Het bleef eventjes stil omdat ik niet wist wat ik moest zeggen. "Ik weet het Zayn, ik geef ook om jou maar soms overdrijf je!"
Zayn's gezicht bleef strak staan. "Misschien zou je wat meer moeten luisteren naar iemand die om je geeft," sist hij.
Hij maakte me kwader, maar ik wist dat verder argumenteren zinloos was. Ik ruk mijn arm los. "Je bent gewoon een control freak, Zayn," zei ik voordat ik me omdraaide en weg liep.
Hij keek me woedend aan, zijn vuisten gebald van frustratie. Hij had gehoopt dat ik hem zou begrijpen, maar hij weet goed genoeg dat ik een koppig persoon ben.
Hij liep snel naar me toe en pakte me ruw bij mijn arm. "Je gaat met me mee," zei hij op een toon die geen tegenspraak duldt.
Ik probeer mezelf los te krijgen, maar helaas, Zayn is te sterk. Hij trekt me mee naar zijn auto, negeert mijn verzet terwijl hij me de passagiersstoel in duwt. Ik bleef me verzetten, maar Zayn gaf geen kick. Hij stapt in, start de auto en rijdt weg
Onderweg was het stil in de auto, enkel het liedje van Jul hoorde je op de achtergrond. Zayn is gefocust op de weg, zijn kaak strak gespannen van de woede. Wat best wel sexy is.
Toen we eindelijk bij mijn huis aankwamen, stopte Zayn de auto en ontgrendelde de deuren. Hij kijkt me kort aan. "Je bent niet te vertrouwen, Anissa," zei hij kill voordat hij uitstapte en me de kans gaf om uit te stappen.
Ik stapte uit, mijn handen trilden van de woede. Ik keek hem na terwijl hij terug in zijn auto stapte en weg reed, een gevoel van woede heb ik in me.
Ik haatte hem, dat wist ik zeker. Maar diep van binnen wist ik ook dat er iets was tussen ons, iets wat ik niet kon ontkennen.
JE LEEST
le compliqué
Lãng mạn"Is hij hier nou weer?" Zucht ik bij mijn moeder. "Anissa, jullie kennen elkaar al sinds jullie klein zijn. Je moet het accepteren, het is ook de beste vriend van Yanis," zucht mijn moeder. Geïrriteerd kijk ik Zayn aan. Van kleins af aan pest hij me...
