TORDEX İN LANETİ

Aktuğun olayından tam bir ay geçmişti. Her şey Alp e güzeldi. Çünkü onun başına Tordex belası tarafından bir şey gelmemişti. Arabadaydı ve arkadaşı Hikmete gidiyordu. Bir aydır arkadaşını hiç merak etmemişti. Hastaneye yattığından beri ne aramış, ne de ziyaret etmişti. Onun yaptığı şeyden sonra neredeyse ölüp ölmemesini bile merak etmiyordu. Sanki onunla hiç arkadaşlık yapmamış gibiydi. Yolun seyrine düşmüş, derin düşünceler içindeyken onu birisi aradı. Arayan kişi Hikmetti.

" Alo Alp, sana çok önemli bir şey söyleyeceğim. Çok sevineceğin bir haber. Efso enerji içeceği markasının artık reklamını yaptım. Baya kişi satın aldı. Şuan var ya ne çok satıldı, tahmin bile edemezsin. Sandığımızdan daha hızlı büyüyoruz. Ticareti çok iyi yaptık, yurt dışına da satacağız. Çok güzel şeyler olacak." Heyecanlı konuşuyor, ne kadar sevinçli olduğunu gösteriyordu.

" Yess işte bu be. Sonunda zengin olacağız, tabi bir aksilik çıkmazsa."

" Tamam sen geldiğinde konuşuruz. Hadi görüşürüz, kapatıyorum." Telefon kapanır kapanmaz Alp bütün gücüyle sevinç çığlıkları attı. Mutluluktan olduğu yerde dans ediyordu. İçinde öyle bir para hırsı vardı ki, para için her türlü şeyi yapacak birisiydi. O yüzden şarkıyı son ses açmış eğlene eğlene gitmeye başladı.

" İşte bu. Özgürlük, zengin olduk." Şarkı ile birlikte içinde ki paraya olan aşk ateşini harlıyordu. Hikmet in yanına geldi. Arabayı park edip kapısına geldi. Kapıyı tıkladı ve heyecanlı bir şekilde bekledi. Hikmet kapıyı açtı, kocaman gülümseme ile karşıladı.

" Oo hoş geldin kardeşim." deyip birbirlerine sarıldı. " Gel içeri " deyip odaya geçirdi. Odaya büyük bir televizyon almışlardı. Alp odada ki değişikliği fark edince odayı övmeye başladı.

" Oda baya güzel olmuş. Gerçekten tebrik ederim. Paranın eline geçtiği beli oluyor, televizyonda almışsın." Hikmet buna gülerek karşılık verdi. Oturmuşlar hayatlarının keyfini çıkarıyorlardı. Hikmet arkadaşı Aktuğ'u merak etmişti.

" Alp, geçen geldiğinde yanında bir arkadaşla gelmişsin. O arkadaşa ne oldu? İşler güçler yolunda mı? " Alp bu soru karşısında yüzünde ki bütün mutluluk ışıkları söndü. Düşünce deryasına dalmıştı. Katil olmuş olsa da, sonuçta onu özlüyordu.

" Bilmiyorum " diye cevap verdi. Hikmet bu sorudan hoşlanmadığını anlamıştı. Pek fazla kurcalamak istemedi. Kumanda dan televizyonu açtı. Haberleri açıp izlemeye başladı. Biraz zaman geçirdiklerinden sonra içeriye Zeynep girdi. Elinde çayla gelmişti. Önlerine küçük sehpa koydu, ardından çayları önlerine koydu.

" Afiyet olsun, istediğiniz bir şey varsa baba, bana haber verin." Diyerek oradan çıkacaktı, fakat haberlerde ki ses onun aklını başından aldı. Alp eline çayı almış yudumlarken ani tepkiyle suyu fışkırttı. Haberlerde hepsinin dikkatini çeken bir şey oldu. O anda mutluluğu mahveden bir haber görüldü.

" Evet izleyenlerimiz, bugün çok değişik bir haberle karşınızdayız. Hapishaneye giden kadın katili Aktuğ'un arabasında çatışma oldu. Bu çatışmada katil Aktuğ, dört polisimizi öldürüp kaçmayı başardı." Hepsi bütün dikkatini televizyona vermişti. Zeynep hayal kırıklığına uğramış gibi bakıyordu. Haberlerde bildiğin onun fotoğrafını gösteriyordu. Gözlerinden yaşlar süzülüyordu, bu durumu kabullenemiyordu. Hikmet sinirlice ayağa kalktı.

" Alp, sen ne yaptın. Evimize bir katil sokmuşsun, gerçekten yazıklar olsun. Bu adam gelip kızımla muhabbet etmedi mi, bizimle muhabbet etmedi mi. Bundan bir ay kadar önce bu adam evime girdi, ve bu senin yüzünden oldu. Ya kızıma bir şey yapsaydı, ya bize zarar verseydi. Ne olurdu söyle bana! "

" Tamam sakin ol! " dedi Alp. Kendisinin de morali çok kötü olmuştu. En sevdiği arkadaşını katil olarak görüyordu, bu onun omzuna büyük bir yüktü. Zeynep bir anda yerlere düştü. Hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladı. Göğsünde çok derin yangınlar hissediyordu. Kalbi acımaya başladı. Öyle bir ağlıyordu ki babası telaşlanmaya başladı.