Yolum,
Şayet ortaksa azabıma bu dünya
Dalgalarla yükselecek kızıl semaya
Solacak sarmaşıkları
Uzanacak bacalara solgun solgun
Ne aşkım ne de nefretim kadar korkum
Şayet görecekse beni "mecnun"
Tınısı kalmayacak ağlamaya mecbur
Boğularak gözlerinden bin damla damla
Artık ne sıfadım ne de ruhum kadar solgun
Şayet arar mısın göğümüzde bir mısra
Suallerle mi doğacak gecemizde ninniler keza
Kahrolacak "leyla" yazacak ne mecbur mecbur
Sorma ne nâzım ne de güzüm kadar yolum
sophian.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ruhta Ölüm Karanlığı
Poesía...ve ben bu aşkın içinde kahrolurum mahvolurum, güz ışığında gömemezsin bulamazsın izleri gülemez gözlerin sözlerin çıkarır dikenlerini beni arayıp bulamazsın
