24

295 19 2
                                    

Burak

" Bu kadar izin yeter diyorsun yani öyle mi yağız"

" Evet yeter bu kadar tembellik hem bak bende daha iyiyim ve yeni biri katılmış time bir an önce tanışmak istiyorum"

" Peki sevgilim sen bilirsin yarın döneriz o zaman"

" Ben Alper komutanı arayıp haber veriyorum o zaman "

" Tamamm"

......

Selçuk

Time katılmamın üzerinden üç aya yakın bir süre geçmişti ben geldikten kısa bir süre sonra yağız ve Burak da gelmişti ikisi de iyi insanlardı gerçi timin hepsi öyle. İlk geldiğim zaman beni sevmezler diye düşünüyordum ama hepsiyle iyi anlaşıyorum bir kişi hariç. Mert.

Gerçi ona kötü diyemem yani bana karşı kötü diyemem sadece sanki ben yokmuşum gibi davranıyor biliyorum onun yerinde şuan sevdiği adamın yerine gelmişim gibi duruyor ama asla öyle bir niyetim yok. En çok beni üzen ise biz onunla aynı okuldan mezun olduk ben o ve Hakan... Ama sanki beni hiç tanımıyormuş gibi davranıyor gerçi anlıyorum o da haklı kendince zamanla alışır diye umuyorum en azından bana alışır yani umarım.

.......

Yazardan...

Tim hepsi bir aradaydı ve gelecek görev emrini bekliyorlardı ve sonunda görev emri geldi ve tim harekete geçti sınır dışında bir grup tespit edilmişti onları etkisiz hale getirmeleri emredilmişti bu onlar için basit bir girevdi veya onlar öyle sanıyordu...

Operasyonun yapılacağı bölgeye geldiler ve herkes yerlerine geçti

"Selçuk ilk atış sende aslanım"

Dedi ozan

" Emredersiniz komutanım"

Selçuk'un yaptığı ilk atış ile çatışma başladı

" Burak, yağız ve Yusuf sağ tarafa
Emre murat ve mert sağ tarafa geri kalanlar da ortadan ilerliyoruz hepiniz dikkatli olun birinizin bile burnu kanarsa hepinizi yakarım"

" Emredersiniz komutanım"

Ve böylelikle operasyon başladı.

Aradan yarım saate yakın bir zaman geçti

"Komutanım çok kalabalıklar"

" Bize sadece 20 kişilik grup oldukları bilgisi verildi burada 100 den fazla adam var"

" Dayanın biz daha kötüsünü de gördük bu mu korkuttu sizi he"

Dedi Alper şakayla karışık

" Biz ve korkmak aynı cümlede hiç oldu mu komutanım ya "

Dedi murat onun bu dediğine hepsi gülmüştü

"Komutanım liderleri görüş alanımda"

Dedi Selçuk, ozan hiç beklemeden

" Öldür" dedi liderleri ölünce geri çekilmeye başladılar operasyonun sonuna gelmişlerdi tim bir araya geliyordu yavaştan Selçuk da Mert'in yanına geldi tam o sırada Merte doğrultulmuş silahı fark etti ve

" Meerrrrtt"

Diye bağırıp hiç düşünmeden önüne geçti böylece kurşun Merte değil Selçuk a denk geldi göğsünün biraz aşağısına neredeyse Hakan vurulduğu yerle aynı yer diğerleri adamı etkisiz hale getirmişti
Selçuk ise Mert'in kolları arasına düştü yine aynı sahne yaşanıyordu mert donup kalmıştı hakan geldi gözünün önüne

" Hayır olmaz hayır yine olmaz hayır"

Diyip sayıklamaya başladı o sırada Yusuf selçuk'un yarasına müdahale ediyordu

" Komutanım çok kan kaybediyor helikopterin acilen gelmesi gerekiyor"

" Onlar konuşurken Mert Selçuk a döndü

" S- Selçuk "

Dedi nerdeyse fısıltı gibi çıkan sesiyle
Selçuk Merte baktı o yüzündeki acı çeken ifade şuan kurşundan daha çok yakıyordu onun canını

" Şşş sen de y- yapadın"

Dedi zorlukla

Mert konuşmaya başladı

" Tamam yorma kendini bak helikopter geliyor bak sakın helikopter gelmeden gözlerimi kapatayım deme öldürürüm seni anladın mı"

"Ama çok uykum var "

Dedi Selçuk

" Uykun yok hem bak görev başındasın sen yakışır mı bir askere görev başında uyumak"

Dedi Mert şuan tek amacı onu uyanık tutmakti diğerleri de onları izliyordu

" Ya-yakışmaz dimi"

" Yakışmaz tabi"

O sırada helikopterin sesi duyuldu Selçuk helikoptere baktı ve Merte döndü

" Görev bitti"

Bu son sözleri olmuştu ve kendini karanlığa bırakmıştı

" Lan lannnn uyaaan Selçuk uyan lan"

Diye bağırmaya başladı mert Yusuf ve Murat onu kaldırdı geri kalanlarda Selçuk u helikoptere taşıdı ve doğruca hastahaneye gittiler.

Hastaneye vardıklarında direkt ameliyata almışlardı onu yine aynı soğuk kolidorlarda bekliyorlardı bir kardeşlerini şuan hepsinin tek isteği onun oradan sapasağlam çıkmasıydı.......

yüzbaşım Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin