yüzbaşım

33

Atakan'ın geçirdiği o kriz üzerinden bir hafta geçmişti. Hâlâ mecbur kalmadıkça konuşmuyordu Okan ise ona çok dikkatli yaklaşıyordu.

Bir haftanın sonunda doktor eve gidebiliceklerini ama önlerinde ki iki ay çok dikkat etmelerini söylemişti Atakan tuvalet harici yataktan kalmamalıydı
....

Okandan

"Gel sevgilim tutun bana"

Diyip elimi uzattım atlama birşey demeden elimi tutup arabadan indi yürümesin diye tekerlekli sandalye almıştım hemen oraya oturttum onu ve evin girişine doğru götürdüm kapıyı açıp onu içeri aldım

" Sana salonda yer yaptık odada tek başına sıkılma diye uyuduğun zaman ben götürürüm seni odaya tamam mı"

Bana baktı ve sadece başı ile onayladı. Benle konuşmuyor oluşu beni üzüyordu ama bunu ona belli edemezdim

" Acıktın mı gerçi bende ki de soru acıktın tabi ben hemen hazırlıyorum sana birşeyler canın birşey istiyor mu özellikle"

Yine sadece kafa hareketleri ile cevap verdi bende birşey demeden kalkıp mutfağa geçtim ve sevdiğini bildiğim yemeklerden yapmaya başladım kısa süre sonra yemekler hazırdı. Yemekleri bir tepsiye alıp yanına gittim sehpayı alıp yattığı yerin yanına çektim ve bende yanına oturdum

" Baak sana sevdiğin yemeklerden yaptım aç bakalım ağzını ellerim ile besliycem seni "

Bir süre yüzüme baktı ve ağzını açtı bende yemeğini yedirmeye başladım zorla da olsa tüm yemeği yedirmiştim ona kaç gündür hastanede iyice güçten düşmüştü

" Afferin benim sevgilime böyle giderse çok kısa sürede toparlarsın ben biliyorum senin ne kadar güçlü olduğunu "

Ona bakıp gülümsedim ve kalkıp tepsiyi mutfağa götürdüm bulaşıkları hallettikten sonra tekrar yanına döndüm rahatsız olmasın diye yattığı koltuğun yanında ki tekli koltuğa oturdum

" Yorgun musun uyumak ister misin? Yada istersen film falan açayım sana "

"Sarılsana bana"

Hızla kafamı kaldırıp atakana baktım konuşmuştu sonunda benimle bir anda kedime gelip hemen yanına gidip sıkıca sarıldım ona çok özlemiştim ona sarılmayı kafamı boynuna gömüp kokusunu derince içime çektim

" Çok seviyorum seni, herşeyden herkesten daha çok "

Bu dediğim karşısında daha sıkı sarıldı bana sonra birden bedeni kasıldı

"Okan....midem"

Diyip elini ağzına götürdü hemen koşup mutfaktan bir kova getirdim ben getirdiğim gibi dönüp kusmaya başladı bende sırtını okşuyordum belki biraz rahatlar diye bir yandan da gözlerim dolmuştu ona sarıldım diye mi böyle olmuştu

Bir süre daha kustuktan sonra durdu hemen ağzını falan temizledim kovayı alıp götürdüm görünce bir daha midesi bulanmasın diye

" Sevgilim iyi misin ne oldu birden benim yüzümden mı sana sarıldım diye mi miden bulandı"

İstemeden sesim türemişti

" Evet senin yüzünden ama sarıldın diye değil hastane gibi kokuyorsun "

Dediği ile öylece kaldım bir haftadır yanından ayrılmamıştım dolayısıyla duş alamamıştım.

Onun dediği ile hafif utanmıştım

" Şey bir haftadır hastane dışına çıkmamıştım vaktim olmadı o yüzden özür dilerim düşünemedim hemen duş alıp geliyorum sakın kalkma tamam mı "