yüzbaşım

30

....

Atakan hastaneden çıkalı iki hafta olmuştu ve izin süresi bitmişti Okan biraz daha dinlenmesini istiyordu ama Atakan itiraz ediyordu

" Atakan inat etme işte en azından bir hafta daha izin al "

" Sevgilim iyiyim diyorum sana hem sende biliyorsun general tepemizde tek bir açığımızı kolluyor ve ne yazık ki hamile olduğumu öğrendi ne kadar öfkeli olduğunu görmen lazımdı"

" Bu adama ne oluyor ya daha önce de böyle miydi"

" Hayır bana karşı çok iyiydi ama son birkaç yıldır anlamsız bir öfkesi var bana karşı umarım mesleğimi etkilemez"

" Sevgilim biraz rahatla bak stres ne sana ne de bebeğe iyi "

" Elimde değil maalesef "

.....

Bir hamilelik krizi de emrede yaşanıyordu

" Ya bağırmayın bana yeter"

Diyip ağlamaya başladı murat ve Yusuf şok ile bakıyordu bırak bağırmayı sesli bile konuşmamışlardı ki

" Emre yavrum ağlama bağırmadık ki biz sana sadece doğuma kadar izin al dedik üç tane çocuk var karnında zaten hamilelik riskli biliyorsun"

Emre Murat'ın bu dediği ile burnunu çekip dik dik ona bakmaya başladı

" Bende sizin kadar düşünüyorum çocuklarımı ama sizde beni anlayın hamilelik riskli bunu kendin de söylüyorsun ben evde tek kalamam korkuyorum ya bir şey olursa ben dayanamam buna "

Murat ve Yusuf birbirine baktı pişmanlık ile hiç bu yönden düşünmemiştiler
Bu sefer Yusuf konuşmaya başladı

" Özür dileriz sevgilim bu yönden hiç düşünmedik biz tamam bak şöyle yapalım seni ozan komutanlara bırakalım hem kızlar da çok sevinir ne zamandır görmüyorlar seni özlemişlerdir"

Emre bir süre düşündükten sonra kabul etti o da çok özlemişti o cadıları

" Tamam gidelim"

Böylelikle bu krizde çözüldü

.....

Atakan dan

Okan ile karargaha gelmiştik her ne kadar yanımdan ayrılmak istemese de benim de onun da yapması gereken işler vardı o yüzden zorla da olsa gönderdim onu .

Bir saatin sonunda yapmam gereken evrak işleri bitmişti general arayıp konsolosluğa gitmem gerektiğini söylemişti el mecbur tamam demiştim yanıma Okan Alper ve ozanı alıp yola çıktım.

Bir süre sonra ozan tedirgin bir şekilde konuşmaya başladı

" Komutanım takip ediliyoruz"

Onun bu dediği ile kaslarımı çattım şehrin göbeğinde kim gündüz vakti takip ederdi ki bizi terör örgütü olamaz peki kimdi bunlar

" Komutanım kalabalıklar ne yapıcaz"

Dedi Alper

" Karargahı arayıp destek iste destek gelene kadar peşimizdekileri atlatmaya bakın"

Dedim .Okan uzanıp elimi tuttu gözlerinden benim için korktuğunu anlıyordum normal şartlarda olsa kendim için asla korkmazdım ama artık bebeğim vardı

" Komutanım eğer çatışma olursa arabadan asla ayrılmayın"

" Saçmalama Okan sizi nasıl tek bırakayım"

"Atakan lütfen kendini düşünmüyorsan bebeği düşün "

" Off tamam"

Biz daha bunu konuşurken Okan bağırdı

" Komutanım pusu önümüzü kestiler eğilin "

Onun lafını bitirmesi ile ateş etmeye başladılar Okan, Alper ve ozan araçtan indi ve çatışmaya başladı

Bu çatışma bir süre devam etti ve sesler kesildi ne olduğunu anlamadım çünkü hiçbir şey göremiyordum arabadan indim Okan neredeydi ozan Alper hiçbiri görünmüyordu birkaç adım atmıştım ki bizimkileri gördüm üçüde yerde yatıyordu kanlar içinde

" Hayır, hayır HAYIR "

Diyip onlara doğru koştum tam eğildim okanı kontrol ediyordum ki boynumda keskin bir ağrı hissettim gerisi karanlık.....

.....

6 saat sonra okandan

Etrafımda sesler vardı sanki birileri konuşuyordu ama tam anlayamıyordum sahi ne oldu en son arabadaydık... Siktir pusu Atakan

Aklıma Atakan'ın gelmesi ile gözlerimi açtım ama ışık yüzünden geri kapatmak zorunda kaldım en son kendimi zorlayarak da olsa açtım gözlerimi

Burak ve yağız vardı yanımda

" Atakan o iyi mi nerede "

Konuşmam ile ikisi de bana döndü ve Burak konuştu

" Okan sonunda uyandın kardeşim iyi misin ağrın var mı doktoru çağırıyım mı"

" Ben iyiyim bir soru sordum Atakan iyi mi yaralandı mı nerede o"

" Okan.."

" Burak cevap ver bana!!"

" Sizi bulduğumuz zaman sen ozan ve Alper komutan yaralıydınız onlar da hemen yan odada ama onlar da iyi senden 10 dk önce kendilerine geldiler"

" P-peki Atakan"

Her geçen saniye korkum büyüyordu

" Geldiğimizde o yoktu ama korkma her yerde arıyoruz bulucaz onu "

" Ne demek yoktu ne demek korkma hamile lan o kaç saat olmuş Burak ya birşey olduysa ona yada bebeğe ben ben dayanamam gelmiş bana korkma diyorsun"

" Okan sakin ol tamam anlıyorum seni ama böyle yaparak onu bulamazsın yaran var kendine zarar verirsen ona hiçbir yararın dokunmaz anladın mı "

Okan ağlıyordu endişe korku öfke hepsini aynı anda yaşıyordu şuan

" Koruyamadım onu yapamadım "

.....

Aynı saatlerde Atakan

Vücudumdaki ağrı ile uyanmıştım. Tam kalkmak için hareket edicektim ki yapamadım çünkü bir yatağa bağlıydım ne oluyordu burada biraz durduktan sonra anılar bir bir düştü aklıma.

Olamaz Okan Alper ozan hepsi yaralıydı ne oldu onlara yaşıyorlar mı ?

Karnımda ufak ufak kendini belli eden bir ağrı vardı bebeğim umarım ona birşey olmamıştır

" Korkma bebeğim baba kurtarıcak bizi"

Ben bebeğim ile konuşurken kapı açıldı ve yüzünde maske olan biri girdi içeri

" Sen kimsin lan ne istiyorsun benden Okan nerede askerlerim nerede"

Ben bağırıp çağırıyordum ama cevap vermiyordu şerefsiz

" Cevap versene korkak piç bağlı bir adama yüzünü göstermeye bile korkuyorsun"

Bu dediğim ile eli maskesine gitti ve onu çıkardı. Ama bu , bu olamaz

" S-siz neden"

........

Evet yine ben sizce maskenin arkasında kim var yorumları bekliyorum...