Ghost of Past (Dela ruel Series 4)

What love is?

Kinabukasan ay pumunta ako kung saan nandoon ang anak nila dad at mariel, may ka ba sa akong nararamdaman.

"S-sigurado kaba sa desisyon mo?" wika ni mariel ng maka hinto kami sa isang kwarto, tinaasan ko naman ito ng kilay.

"Why? Diba ito naman gusto niyo, hindi ba kayo masaya" sabi ko sabay talikod "buksan mo na"

Binuksan naman niya at nakita ko doon si dad naka upo habang hawak niya ang kamay ng taong nakahiga. Tumayo lang ito ng maramdaman kami.

"Daughter" wika nito.

"Don't call me daughter because i'm not your child" hindi naman ito nakapag salita nilagpasa ko naman ito upang makita.

Maputi at nangangayat na babae ang nakahiga sa kama, hindi ko makita masyado ang muka nito dahil sa malaking host na nakasalpak sa kanya.

"Why didn't you keep him in the hospital?" nagtataka ko. Kasi mas mababantayan siya kung doon mananatili ang kanilang anak.

"For the privacy" wika ni dad, natawa naman ako

"Why? So they don't know you have a child with your mistress?"

"Please not know trinity" humarap naman ako sa kanila at ngumisi

"Why? Baka gusto mo ipaalala ko sayo na hindi mo na ako anak, so you can't tell me what i can do"

"I-i'm sorry" wika nito.

"W-wag mo naman idamay ang ama mo trinity sa galit mo sa akin" lumapit naman ito "kahit ako na lang parusahan mo o-o kung ano gusto mo gagawin ko" deperadang sabi ni mariel.

"Hon" tawag na sabi ni dad.

"What if i want you die" malamig na sabi ko dito at kita ko ang gulat sa kanyang muka.

"Trinity!" sigaw naman ni dad "ganyan kaba talaga walang puso ha!! Pati ang asawa ko!"

Malamig ko naman tinignan si dad at lumapit dito "She said, you're happy? Na may tao kang nasasaktan dahil sa katarantaduhan na ginawa mo"

"Wala kana galang! Paano mo yan nasasabi"

"Wala na talaga ako galang sayo, do you think i still have some manners to you?" mas lumapit ako "no, because you're a devil franco"

Hindi ito nakakapagsalita kaya lumayo na ako, kinuha ko naman ang folder, "kung gusto niyo gumaling anak niyo siguraduhin niyo na wala kayo dito  pag nandito ako o pupunta ako. Dahil hindi ko kaya makita ang pag mumuka niyo"

Pagka Sabi ko naman iyon ay lumabas na ako.. I'm not born like this but he created me like a person with no feelings.

Nang makauwi naman ako ay buong gabi ko naman pinag aralan kung bakit hanggang ngayon ay hindi pa nagigising si cholie.

Kinabukasan naman ay kasama ko pumunta sila ferri at stephen sa batangas dahil bago na komatose si cholie ay naaksidente ito.

"What do you think he is doing here?" anya ko sa dalawa habang nakatingin sa dagat habang nasa mataas ako na bundok.

"I don't know but i think, bago siya mawalan ng malay ay dito nangyari ang aksidente" hindi ko kung ano nararamdaman ko dahil habang iniisip ko pa lang ang nangyari parang ayaw ko na sikmura in.

Yes, I'm a doctor. I'm not a police officer but I care about what happens to my patient. Kahit galit ako kila dad at mariel hindi ko naman kaya magalit sa naging bunga nila.

Hindi kasalanan ng half sister ko na sirain ang pamilya ko dahil ang dapat sisihin dito ang gumawa sa kanya.

Buong linggo kay cholie lang naging oras ko hindi sa dahil gusto ko na mawala sa buhay ko si dad dahil gusto ko magising ang kapatid ko.