Dove Cameron- Breakfast
Zaman dedikleri şey ne kadar kısa değil mi ? Daha dün ıssız sokaklarda gülüp eğlenirken şimdi nerde olduğumuzu bilmediğimiz bir yerde arkadaşlarımızdan, sevdiğim adamdan uzaktayım. Keşke zamanı geri alabilsem en azından sevdiğim adama onu sevdiğimi söyleye bilirdim.
Öğlen 2 gibi beyaz önlüklü adam Agnes ve arkadaşlarını alıp gizli hastane'nin bahçesine çıkarmıştı. Biraz gün ışığı ve temiz hava almak Agnes'a iyi gelmişti. Bu akıl almaz yerde diğer insanlarla birlikte hapis hayatı yaşadığını az da olsa unutturmuştu ona. Aynı saatte Harvey ve arkadaşları da bahçeye çıkmıştı. Güneşin ısıttığı kaldırıma uzanarak Agnes'ı düşünmeye başlamıştı acaba şimdi nerede idi ? Tek başına olmasa bile ne yapıyordu bu yerde ? Çok mu korkmuştu ? Derin düşüncelere dalmıştı Harvey bu yüzden Agnes ve arkadaşlarını göremiyordu ama Carmen, Agnes'ı ve diğer arkadaşlarını bulmuştu. Çoktan başından geçenleri anlatmıştı Agnes ona . Casey,Carmen,Dixie,Owen,Alvin,Austin,Abbey,Harold ve Agnes sonunda kavuşmuşlardı ama içlerinde biri eksikti. Bir müddet konuşmanın ardından Agnes çaktırmadan aralarından sıyrılıp Harvey'ı bulmak için bahçede turlamaya başlamıştı.Gözlerini kapatmış kaldırım taşına uzanmış güneş'in yüzünü ısıtmasına izin vermişti ama bir ses onun gözlerini açmasına neden olmuştu.
--Agnes--
Rahat mı orada yatmak?
Yavaşça gözlerini açıp karşısında Agnes'ı görünce jet hızıyla ayağa kalkıp Agnes'a sımsıkı sarılmıştı. Bir müddet o şekilde kalmışlardı Agnes utancından kıpkırmızı olmuştu. Aynasızlar bu durumu sessizce izlemeye başlamışlardı. Harvey geri adım atmıştı tam Agnes'a bir şey söyleyecekti ki Aynasızları onlara bakarken yakalamıştı bu yüzünden hepsine tek tek sarılıp neler olduğunu sormuştu. Bir saat süren konuşma beyaz önlüklü insanlar tarafından bozulmuştu. Aynasızlar'ı yine 5 gruba ayırıp bu sefer fiziksel bir teste sokmuşlardı. Onları uyutup simülasyon da farklı korkunç yerlere götürmüşlerdi korkularını test etmenin en iyi yolu buydu. Karanlık sokaklar, örümceklerle dolu odalar, harabe yerlerde yaşam savaşı, onca insanın arasında ne gibi duygu ve düşünce hissetme gibi.
İlginç yanı ise Aynasızlar onca test ve korku dolu simülasyonlar içinde sadece iki şeyden korkmuşlardı. Monofobi ve Nyctophobia yani yalnız kalma korkusu ve gece yada karanlık korkusu idi. Psikolojik test Aynasızlar'ı derinden etkiliyordu ve her biri simülasyon sonunda ölüyordu bu nedenle deneye ara verip hepsini odalarına getirip dinlenmek için yataklarına yatırıp odadan çıkmışlardı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MUTANTLAR
Fiksi IlmiahNüfusu azaltmak için evsiz çocukları sokaktan toplayıp kimse'nin bilmediği bir adaya götürüp üzerlerinde farklı türden deneyler yapmaya başlarlar. Deney sonuçlarından hiç bir onay alamayan özel tarikat çocuklarda ki özel değişimleri fark edip b...
