İncecik bir ruhun var biliyorum
Teninden esip gelen o rüzgarla biliyorum
Işıl ışıl parlayan gözlerinden yıldızları okuyorum
İncecik ruhunla ben
Mutlulukla göçüyorumSaçlarından cevheri alıp gitmek ne mümkün
Aydan bulmak ellerinde
Güneşi hissetmek nefesinde
Senden senin cevherini alıp gitmek ne mümkünAralık aralanır dudaklarında
Aylar geçip gider huzurunda
Güneş , doğup batarken izler usulca
Güneşi gölgede bıraktığını görememek ne mümkünDünya cenneti üflenmiş kulaklarına
Bir görev gibi kabul etmiş kulak verip kalbin buna
Sen sıcak kucağında bir kedinin mırıltısı
Sen mutlulukla ağlayan gökyüzünün küçücük bir damlasıRuhundan fışkıran ışığı görememek ne mümkün
Duygularının senden yükseldiğini
Ama senin bile fark edemediğini
Seni sevmemek ne mümkünSeni sevmemek ne mümkün
Acı tatlı bükülürken dudaklarımda
Güneşin eskisi gibi doğmayacağını bilerek
Yağmurlu ve sisli bir gün gibi ruhum
Seni yine de sevmemek ne mümkün
Bu biraz benim onların ölümlerine şahit olacağımı bile bile yine de hayvanları sahiplenmeye devam etmeme benziyor...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bugün, Yarın ve Daha Ertesisi
PoetryGott würfelte. Parmaklarını hala boğazımda hissediyorum Ölmek kolaymış artık bunu biliyorum Ruhumda kara bir leke taşıyorum Parmaklarını hala boğazımda hissediyorum Ellerimle ellerini yırtmaya çalışıyorum Bence Ben acı çekiyorsam sen de çekmelisin B...