Dokunulmaz Baji x Okuyucu ❤️‍🔥

8. Bölüm

İyi Okumalar
🪽

Yüzlerimiz birbirine çok yakındı. O da bunu beklemiyordu. Gözleri irice açıldı. Benim gözlerim dudaklarına doğru kaydı.

Şimdi sırası mıydı bunun? Nerede benim kontrolüm? Gözlerimiz tekrar buluştuğunda şaşkın bakışlarıyla karşılaştım.

Tam bu sırada arabanın ön kapısı açıldı ve bir boğaz temizleme sesi duyuldu.

"Burada neler oluyor?"

Saniyeler içinde kafamda kurduğum hayallerin camına, taş gibi atılan bu cümleler yine saniyeler içinde tuzla buz olup gerçeğe dönmemi sağlamıştı.

Baji'nin elinden telefonumu çekip kendimi arka koltuğa attım. Baji ise hala şaşkın görünüyordu çünkü ona ilk defa bu kadar yaklaşmıştım.

Beni küçük bir kız olarak görüyordu hala ve bu algısını kırmıştım belki fakat çok yanlış bir zamanda.

Ön koltuğa oturan Estel, Baji'nin koluna dokundu ve böylece Baji irkilip kendine geldi.

İkisi kendi aralarında konuşurlarken arka koltukta sessizce bekledim. Yokmuşum gibi davranıldı. Hatta varlığım ret edildi şu cümlelerle:

"Baş başa kalacağız sanıyordum."

"Sana söyledim, zaten öyle."

Biraz öne doğru eğildim iki koltuğun arasından.

"Baji haklı ben tam inmek üzereydim zaten hatta indim."

"Eğer beş dakika geç gelsem başka bir şey yapmak üzereydin." diye mırıldandı Estel.

"Estel saçmalama." diye uyardı Baji ve ekledi "Varınca yaz."

"Tamam, size iyi eğlenceler." dedim.

Araba asfalt yolda uzaklaşırken gözlerimi yumdum. Üst üste gelmişti her şey ve ben molozların altına diri diri gömülmüştüm sanki.

Çaresiz hissediyordum kendimi. Başarısız, aciz ve yapayalnız. Üşümüş bir kaldırım taşına çöktüm. Bir sigara yaktım, gözlerim buğulandı.

Yağmur yağdı. Sigaram ıslandı ama sönmedi, tıpkı benim içimdeki ateş gibi.. Gözlerim kuruydu gökyüzü ıslak. Orada bir saat boyu oturdum.
Bir kediden başka kimse umursamadı ıslanmamı.

Onun ıslak başını okşarken kafamda oluşturduğum planı gözden geçirdim son kez.

Şimdilik bir yere gitmiyorum. Bir süre daha buradayım. Elini kolunu sallayarak gelip alamaz beni. Ve geldiğinde, ben çoktan gitmiş olacağım. Yani hayatımın sonuna kadar ondan kaçacağım.

Berbat bir plan evet ama kaçmak hiçbir şey yapmamaktan iyidir.

Ne yapacağıma karar verince o soğuk kaldırımdan kalktım ve Chifuyu'nun evine gittim.

Kapıyı Chifuyu açtı.
Halimi görünce bir küfür savurdu ve nereden çıkardığını göremediğim bir havluyu kafama fırlattı.

Arkamda minik su damlalarından izler bırakarak salona geçtim.
Hanma televizyonun karşısındaki koltukta oturuyor ve Müge Anlı'yı izliyordu.

Beni görünce kocaman gülümsedi.
"Kurabiyem!" dedi mutlulukla.

"Merhaba Hanma." dedim gülerek. Bu çocuğun pozitifliği etrafındakileri de etkiliyordu.

Gülümsedi.

"Ne yapıyorsunuz?"diye sordum ıslak saçlarımı havlu ile kuruturken

"Müge Anlı izliyoruz, Hanma da başvuracakmış." dedi Chifuyu takılarak.