Merhaba
Bu bölüm düşündüğümden biraz daha uzun oldu bu yüzden iki yarıya böldüm. İkinci yarısını gelecek bölümde yayınlayacağım.
Beni asıl heyecanlandıran kısımlar diğer bölümde.
Bu bölümün sonlarına doğru neden bahsettiğimi anlayacağınızı düşünüyorum.
Öpüldünüz
💋
Bu gün okulda çok tuhaf bir şey oldu.
Ben tam olarak uyanamamış bir şekilde esnerken Emma sınıftan içeri girer girmez gelip yanımdaki sıraya oturdu.
"Günaydın, kendini nasıl hissediyorsun?" diye girdi söze bir çırpıda.
Beni uzun zaman görmezden geldikten sonra benimle ilk defa iletişim kuruyordu, hatta yanıma bile oturmuştu.
Bunun şaşkınlığını üzerimden atmaya çalışırken onun gözleri yüzümdeki yaralarda gezindi.
"Fena sayılmam, ya sen?" dedim sonunda.
"Ben de iyiyim senin sayende. Teşekkür ederim ve başına gelenler için üzgünüm."
Gülümsedim.
"Sorun değil Emma. İyi olmana sevindim." Bunu tüm kalbimle söylemiştim.
O da gülümsedi ama sonra gülücüğü yüzünde dondu kaldı aklına bir şey gelmiş gibi.
"O gün benim orada olduğumu nasıl bildin?" diye sordu.
Dudaklarımı birbirine bastırdım. Az sonra söyleyeceklerimden sonra yanımdan kalkıp gider miydi ki?
"Seni takip ettim." dedim dürüstçe.
Şaşırdı.
"Neden?"
Omuz silktim.
"Önsezi. Son zamanlarda tuhaf ve endişeli görünüyordun. İyi olduğundan emin olmak istedim."
Parmaklarımla oynuyordum. Na zaman gerilsem, yüzleşmektrn korksam yaptığım bir alışkanlıktı.
Emma bir süre sessiz kaldığı için başımı kaldırıp yüzüne baktım.
Bana kızacağını düşünmüştüm ama gözlerinde biriken yaşlar, özlem dolu bakışlarla karşılaştım.
"Niye ağlıyorsun ki şimdi?" dedim sitem dolu bir sesle. O da biliyordu ki en sevmediğim şey ağlayan birini teselli etmeye çalışmaktı.
Bir anda güldü ve gözündeki yaşı sildi.
"Çok daha fazla zaman geçirmemize rağmen senden başka hiçbir arkadaşım fark etmemişti halimi. Kimseyi koyamıyorum senin yerine. Ben en iyi arkadaşımı geri istiyorum Hana."
Duygusala bağlamıştı ve bu aptal birazdan beni de ağlatacaktı.
"Sarılalım mı?" dedim kollarımı iki yana açarak.
Birbirimize sıkıca sarıldık.
"Bir daha beni bırakma. Yoksa o çocukların yapmadığını yapar kafanı ben kırarım."
"Şu konu..." dedim kollarından ayrılarak.
"Emma sen madde mi kullanıyorsun?"
"Hayır Hana yemin ederim ilk defa aldım ve kullanmadım."
"Neden ama? Bilmiyor musun ne kadar kötü bir şey olduğunu?"
"Biliyorum ben sadece Draken'in ilgisini çekmek için saçmaladım. Böyle bir şey yaparsam benimle ilgilenmeye başlar, biraz üstüme düşer diye umdum."
"Aptalsın."
"Biliyorum, eğer sen olsaydın böyle saçma sapan şeylere kalkışmama engel olurdun."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Dokunulmaz Baji x Okuyucu ❤️🔥
FanfictionBen küçük bir kızken o benim süper kahramanımdı.Baji benim için en güçlüydü, en eğlenceliydi, en yakışıklıydı... Onunla ilgili üzerinde bolca "en" bulunan uzun bir listem vardı ve aradan zaman geçtikçe listeme yeni yeni maddeler ekliyordum. Fakat...
