Forbidden love

#laatme

"Wat doe jij om 17:10 in je bed?!" riep ze. "Mam, ik voel me echt ziek, die koekjes in die blauwe koektrommel zijn volgensmij echt niet meer goed." Ik voelde mij nogsteeds ziek en de tranen sprongen in mn ogen. Waarom, ik weet t niet. Mama liep mn kamer uit en schreeuwde vanaf de onderkant van de trap. "18:00 eten dus dan ben jij beneden Emma, geen smoesjes". Ik had een klein beetje gegeten en voor de rest alleen maar in bed gelegen. Toen het 22:20 was vond ik dat het tijd was om te slapen. Ik hoopte dat ik dan morgen weer beter was, voor school.

De volgende ochtend ging m'n alarm om 7:10 af. Ik had amper kunnen slapen en voelde mij dus ook zo moe. Ik was nogsteeds ziek dus vroeg ik aan mama die beneden aan de tafel zat of ik vandaag thuis mocht blijven. Maar zoals verwacht een nee..... Ik kleedde me snel om en deed wat extra make up op mn gezicht zodat niemand er wat van ging merken. Eenmaal aangekomen op school was ik deze keer wel optijd. Maar omdat er al aardig wat leerlingen in de klas zaten kon ik maar het beste naast Caro gaan zitten. Ik voelde mij nogsteeds zo ziek en ik wist gewoon niet wat ik moest doen. "Cv Emma" hoorde ik Caro naast mij vragen.

-Caro
Ik zat al in de klas. We waren vandaag wat vroeger maar dat maakte niet heel veel uit. Emma kwam voor de eerste keer optijd. Dat is ook een wonder. Emma kwam naast mij zitten en ik zag dat ze lijkbleek was. Dus ik vroeg of ze oké was. ze knikte van ja en pakte haar boek uit haar tas. Ik zag dat t echt nie ging en ik maakte mij oprecht zorgen om haar dus tijdens de les toen we mochten overleggen of het antwoord wat op het bord stond juist of onjuist was, pakte ik mijn kans om het nog eens te vragen.

-Emma
Toen de les begonnen was begon ik mij alleen nog maar slechter te voelen. Ook mentaal was ik gesloopt. Ik word uit mijn gedachtes getrokken door Caro "Emma ik zie dat je je niet goed voelt fzo, je bent niet jezelf, wat is er".
Dit was de allereerste keer dat iemand mij ooit uit bezorgdheid vroeg hoe het met mij ging. De tranen sprongen in m'n ogen dus ik zei snel "ja cv". Maar toen ik merkte dat ik m'n tranen niet meer lang kon inhouden stak in mn hand omhoog. "Ja Emma wat is er" ik raapte al m'n moed bij elkaar om zonder in huilen uit te barsten iets te zeggen. "Mag ik naar het toilet?" Vroeg ik. Mevrouw Jansens keek me aan en zei "nee Emma nu niet" ik schold in mijzelf, "fuck". Ik moest een smoesje verzinnen. "Ja maar mevrouw ik heb m'n regels" verzin ik snel. Mevrouw Jansens keek me met een onovertuigende blik aan. "Mevrouw ik meen het oprecht, ik hou het niet meer lang vol". Mevrouw Jansens knikte en gaf met haar vinger aan dat ik naar het toilet mocht. Eindelijk kon ik m'n tranen laten gaan. Ik moest wel opletten op de tijd want ik moest niet verdacht lang weg zijn. Na 10 minuten besluit ik mn tranen af te drogen en weer terug t lokaal in te gaan. "Emma moest dat zo lang duren?, je bent 10 minuten weggeweest wat heb je allemaal in het toilet gedaan?" Vroeg mevrouw. "Uh niks gwn wat ik zei, u heeft t toch gehoord of heeft u geen oren?" "EMMA, NU ZITTEN EN ZWIJGEN" ik rolde met m'n ogen en liep snel terug naar m'n stoel. Ik zag Caro naar mij kijken met een vragende blik.

-Caro
Emma kwam na 10 minuten terug naast mij zitten. Ik was bezorgd om haar, waarom is ze zo lang weg geweest is er misschien wat gebeurd. Ik bedoel ja ze had haar regels maar dan ben je toch geen 10 minuten weg? Ik besluit voor de laatste keer wat aan Emma te vragen maar deze keer op een andere manier. "Emma, heb jij na school iets te doen" vraag ik. Emma keek mij met een verwarde blik aan. "Uh nee, want?" Ik wou vragen of ze na schooltijd mee naar het parkje wou. Misschien wilt ze dan wel zeggen wat er echt aan de hand is. Want ze doet vandaag zo raar....

toen de laatste bel ging, ging ik naar m'n locker voor er boeken in te stoppen. Ik liep langs Vince en z'n kameraden. Ik hoorde heel vaag mn naam en besloot te luisteren, maar van een afstand zodat Vince het niet doorhad.