I. Bölüm 🕸️ 🖤 İlk adım.(part l)

304 31 239
                                    

Öncelikle merhaba sevgili arkadaşlarım. Yeni bir kurgu olacak. Aslında içime doğan bir hisle bu kurguda sıkıntılar yaşayacağımı söylüyor ama yinede yazmaya karar verdim. O kadar heyecanlıydım ki yazdığım bir paragrafı kaç kişiye attım bilmiyorum. Aslında bu kurgumun konusu bir kaç kişiyle konuşarak yazmaya karar verdim. Onlara teşekkür ederim burdan. Yaz dedikleri için yazdım e zaten benim içimde de vardı daha ne duruyorum dedim. Bismillah deyip başladım bakalım sonu nere gidecek. O zaman size şimdiden iyi okumalar. Tek ricam lütfen fikirlerinizi benden sakınmamanız takıldığınız hatalı gördüğünüz yerleri bildirirseniz çok mutlu olurum. Hadi daha fazla tutmim sizi. Keyifli okumalar...

🖤🕸️

Sessiz ortama aniden giren tanıdık mesaj sesiyle telefonu çekinerek, oturduğum lacivert renkli tekli koltukta, bacağımın yanında açıp ekrana baktım.

1 yeni mesaj.

Hizmetçiler akşam yemeğini salondaki gereksiz büyüklükte olan krem rengi masaya kuruyordular. Ailenin tüm fertleri salondaki lacivert koltuklara yan yana oturmuş abilerim ve babam iş değerlendirmesi yaparken, annem ve halam gil ise birilerini çekiştirdiğine eminim. Herkes kendi çapında yoğunken kafamı tekrar telefonuma indirdim. Yemek öncesi yarım saat bir arada durmak zorundaydık ve telefonları o zaman elimize alamıyorduk.

Mesajın üstüne tıklayarak karşıma çıkan uzun metne, dikkat çekmeyeceğim bir şekilde göz gezdirmeye başladım.

'Sevgili dostum, Öncelikle merhaba, kendini bugün nasıl hissediyorsun? Sana çok güzel bir haberle geldik. Her canın yandığında, kötü hissedip çıkılmaz durumlarda kaldığında bizimle paylaştın, bizi bir kucak belledin. Biz de seni diğer dostlarımız gibi gönlümüzde ve gözümüzde ayrı yere koyduk. Belki hiç sırası değil diyeceksin belki de ne alaka bu yazı. Biz Talia seni ve senin gibi daha birçok kötü ve iyi insanlarla tanıştık.'

Kafamı kaldırıp bakışlarımı odadaki insanlara çevirdim. Hâlâ kendi aralarında konuşmaya devam ediyorlardı. Üvey babama gözlerim deydiğinde eli çenesinin altında bana baktığını gördüm. Hafif gülümseyip başımı oynatarak her şeyin yolunda olduğunu belirtince önüme dönüp gözlerimi tekrar açık olan ekrana diktim. Derince yutkunarak bir bahane düşünmeye başladım. Eğer telefona baktığımı gördüyse çok kızabilirdi.

'Acı acıyı birleştirir. Bu yüzden uygulamamızı kullanan ve bizimle anılarını paylaşan kişiler arasından bir kura çekimi yaptık. Kurada çıkan kişilerden biri de siz olduğunuzu söylemekten mutluluk duyarım. Ayrıntılara girecek olursam ki 2 haftalık bir tatil köyünde kura da çıkan kişilerle kaynaşma ve dost edinme adı altında "birleştirme ve toplama" projesi üzerine konaklama, yeme, içme ve eğlenceli vakit geçirmiş olacaksınız. Eğer kabul ederseniz geri dönüş olarak 'kabul ediyorum' yazmanız yeterlidir.

Sizi aramızda görmekten mutluluk duyarız saygılarla.'
YEE

Yüzümde sabit tutmaya çalıştığım ifademle ekrana bakmaya devam ediyordum, ta ki gözlerini üstümden çekmeyen üvey babam seslenene kadar.
"Talia, bir sorun mu var kızım?" dedi. Kafamı kaldırdığım da odadaki herkesin babamın bana seslenmesiyle aralarındaki konuşmaya son vermiş, meraklı bakışlarla baştan aşağıya süzmeye başlamışlardı. Bakışlarımı onlardan çekip babama döndüğümde, pozisyonunda bir değişiklik olmadığını, sadece sol kaşını kaldırıp gözlerini kısaraktan bir bana bir elimdeki telefona bakıyordu.

Yutkunup elimdeki telefonu sıkarak ayağa kalktım ve karşısında duracak şekilde önüne yürüdüm. Yürürken gözlerimi yüzünden çekmedim. Zaten o da ayağa kalktığım an kaşlarını kaldırmış önüne gelene kadar gözlerini çekmemişti. Tam önüne gelip konuşmaya başladım.
"Baba, senden bir şey için izin istiyorum." dedim. Lanet olasıca adam. Gözlerini yüzümden çekmeyen babam, konuştuktan sonra bakışlarını elimin içinde tedirginlikten dolayı sıktığım telefona çevirdi.

Geçmişin Gölgesi Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin