sessiz çığlıklar (+18)

''Yanlızlığı hak ediyorsun''

''Tamam'' yüzüne baktım, mor göz altları kan dolmuş gözleri, belli uzun zamandır uyumamıştı. ''Uyu istersen biraz yemek hazır olana kadar''.

''Acıyorsun dimi bana?'' Dedim alaycı bir üslupla konuşmaya devam ettim ''Zavallısın... bana acıyacak kadar zavallısın''.

''Korkaksın! Çünkü bi geçe uyuyup sabahında uyanamıyacağını biliyorsun, o yüzden uyuyamıyorsun dimi?''.

''Aferin sana ya çok zekisin gerizekalı''
Alkışlamaya başladım.

''Niye bu hale geldik biz ya? Niye yaptın bize bunu?'' Küçümsercesine bana bakıyordu.

''Bizi bu hale getiren sensin''.

Kan beynime sıçradı ''bana yaptıklarına rağmen şuan senin yanındayım, bu kadar bencilsin ki o egondan kurduğun kalende yanlız ölüceksin''.

''İşte sen busun sen yapıp edip, ben hiç bişey yapmadım modunda yaşıyorsun''.

''Bu kadar zor mu lan inanmak! Bana inanmayı denemek? Eğer beni gerçekten sevseydin sen benim hayatımı cehenneme çevirmezdin''.

''Pişmanım sana vurduğum için... dokunduğum için ama...''

''Ama? Sen pişman oldun diye ben o acıları çekmemiş olmuyor, Sen bana tecavüz ettin lan!''.

''Özürdilerim...''

''Benim bidaha çocuğum olmıycak'' Sesim titriyordu ''Ben hiç bir zaman anne olamıycam'' Göz yaşlarıma hakim olamadım ve Gölgenin önünde hüngür hüngür ağlamaya başladım.

''Özürdilerim'' tam sarılıcakken kendini geri çekti.

''Yeter! Bidaha bana dokunmana izin vermiyceme dair söz verdim kendime, uzak dur benden''.

''Git artık! Hala senden vazgeçebiliyorken git İlay''.

''Gidemem! Gidemem gerizekalı seni ölüme terk edemem, seni affedemem ama... ölmenede izin veremem''.

Mutfaktan gelen seslerle mutfakta olduklarını anladım ''Abi havuç bulamadım''.

''Et almadın dimi?''.

''Aldım abi de niye?''.

''Dokunamıyor ette, ben yemek sipariş ediyim en iyisi havucunda yok zaten''.

''Tamam'' salona geçtim, hastalık yaramış salak ben yine sevdiğine inanmaya başlamıştım.

İlayın yanına oturdum ''Beni neden aldattın?''.

''Yeter! Sana bunu yüzlerce kez söyledim ben seni aldatmadım'' Hala inanmıyordu bana güvenmiyordu.

Odama çıktım, uzun zaman olmuştu odaya girmeyeli her yer toz içindeydi.

Peşinden yukarı çıktım o lanet olası odanın kapısında duruyordum, giremezdim oraya ama girmek zorundaydım, nefes aldığından emin olmalıydım. Odaya girdim, yatağa uyanmıştı gözleri kapalıydı hemen nefes alıyormu diye kontrol ettim.

''Napıyosun?''.

''Ben... nefes alıp almadığını... off'' konuşmak çok zordu benim için en zorunda bu odada olmaktı.

''Bidaha yapma!''.

''Peki...'' zil çalmıştı ''Siparişlerin gelmiştir'' pekte takmamıştı umursamaz bir tavırla ''ali alır'' dedi

''Hadi kalk yemek yemen gerekiyor''.

''Ben ne çocuğum ne de hasta bana bu şekilde davranmayı kes!''.

''En büyük hatam seni sevmekti... her geçen gün bunu hatırlatıyorsun''.

''Sevme beni ilay... Senin sevmelerine kalmadım, sevgi bu değil çünkü seven insan sevdiğinin en yakın arkadaşıyla yatmaz''.

''Seven insan güvenir, anlar, dinler seven insan vazgeçmez, seven insan senin bana yaşattıklarını yaşatmaz''.

''Ben kabul ediyorum! Köpek gibi pişmanım sana yaptıklarımdan ama sen, yaptıklarının arkasında bile duramayacak kadar zavallısın ilay''.

''Sen pişmansın? Öyle mi? Pişmanım diyince ben o cehennemi yaşamamış olmuyorum... bana rapunzelim diyordun? O kıyamadığın saçlarımdan tutup sürükledin kaç kere? Bu odaya, ben hiç acı çekmeden uyumadım bu yatakta''.

''Tedavi gördüm seninle tanıştıktan sonra aylarca tedavi gördüm, sana zarar vermemek için, ben bu hayatta en çok sana zarar vermekten, ama sen...''.

''Keşke seni... keşke seni hiç tanımasaydım sana hiç güvenmeseydim sevmeseydim...''.

''Keşke en azından biraz sevseydin... biliyor musun? Annemden bi farkın yok''

Göz yaşlarıma hakim olamadım ve Gölgenin önünde hüngür hüngür ağlamaya başladım, zar zor nefesimi toparlayıp konuşmaya başladım ''bana bunu söylemeye hakkın yok, ben sana rağmen sana geldim... Beni o kadınla bir tutamazsın, heleki seni sevmediğimi asla söyleyemezsin...''

''Çık dışarı! Yanlız kalmak istiyorum''

''Hak ediyorsun yanlızlığı kimsesizliği sevgisizliği hak ediyorsun...''

''Siktir git! Hayatımdan, evimden, kalbimden defol!''.