İmam Bayıldı// Texting +18 (Tamamlandı)

●FİNAL

Lütfen en son bölüm sonunu okuyun.
Bölüm şarkısı sizden.
İyi okumalar ♡
________________________

"Eş olarak kabul ediyor musunuz?"

"Eveeet!"

Bugün en mutlu günümdü. Gökhan'la evlenme kararı almış ve sonunda bunu başarmıştık. Evlilik göze korkunç gibi gelebilir ama eğer saygı, sevgi, anlaşma varsa halledilirdi sorunlar. Birbirimizi anlamalıydık. Bir sürü pürüzler çıkardı ama atlatılırdı.

Karşımda duran insanlara baktığımda, bu mutlu anımıza şahit ettikleri için çok mutluydum. Doğru insanlar, doğru yer ve doğru zamandı. Tam şuan. "Belediyemizin bana vermiş olduğu yetkiye dayanarak sizi karı koca ilan ediyorum." Büyük bir alkış koptu. Ağzım kulaklarımdaydı. Elime evlilik cüzdanımızı alıp, Gökhan'a döndüm. Gökhan önce alnıma buse kondurdu sonra dudaklarıma eğildi. "Şimdi her şeyim oldun."dedi. Gülümseyip sarıldım. "Sende benim her şeyimsin."dedim. Biz zaten hep birbirimizindik, biraz geç anlamıştık o kadar. Hayatımın en güzel dakikalarını yaşarken, herkes dağılmaya başladı. Gökhan'la koşar adımlarla arabaya ilerledik. Eh sonrası malum...

Böyle bir son beklemiştiniz değil mi? Ama maalesef böyle bitmeyecek.

Evet böyle bir son olarak bitecek. Şaka yapmıştım sadece. Belki ilerde birkaç tane çocuğumuz olurdu. Belki dünya turu yapardık, belki de evde oturur yaşlanmayı beklerdik. Ama ne olursa olsun sonumuzun iyi biteceğine eminim. Belki bir sürü sorunlarımız olacaktı ama biz el ele verdikten sonra hiçbir kuvvet ayıramazdı.

Ortamızda yatmak isteyen çocuk haricinde.

Yeni evimizin kapısının önüne geldiğimizde, Gökhan kapıyı açtı ve beni kucağına alarak içeri girdik. "Seni hep böyle kollarımda, başımın üzerinde taşıyacağım sevgilim."

**

"Gökhan, beni Eyfel kulesini tutarken  çeksene."

Gökhan kamerayı ayarlayarak Gökçe'nin komik fotoğraflarını çekti. Kaç sene geçerse geçsin hala aynı aşklarını, aynı duygularını koruyorlardı. Gökçe'nin karnında ki bebekte bunun kanıtıydı. Evlendiklerinden beri bir sürü yer gezmişlerdi. Bunu yapamayacak birçok insan varken, onlar bu dünyada şanslı olmayı seçmişlerdi.

"Gökhan koş tekme atıyor!" Gökhan koşarak elini Gökçe'nin karnına koydu. Bekledi ama hiçbir tepki gelmemişti. "Hadi çocuklar bir kere daha, babanız için!"diye yakındı. Gökçe onun bu haline gülerken, Gökhan gelen iki tekmeyle kahkaha atmıştı.

"Seni duydular babası."

**
"Derin nefes al ver hadi sonuncusu çıkıyor." Gökçe, Gökhan'ın elini sımsıkı tutarken tırnaklarını da batırıyordu.

"Bir daha asla doğurmayacağım!" Diye bağırmayı da ihmal etmiyordu.

"Güzelim dayan çıkıyor!"dedi. Çok heyecanlıydı. İkiz çocukları olmuştu ve biri kız biri erkek olarak, bu dünyada ki tek şanslarını tekrar kullanmışlardı.