tek başıma mutfakta kaldığımda ne yapacağımı bilemedim bir sağa bir sola volta atıp durdum kısa süre sonra içeriden babamın bana seslendiğini duydum ve içeri gittim herkesin oturduğunu ama o adamın ayakta aynı yerinde dikildiğini gördüm
" biz kalkalım artık yarın tekrar haberleşiriz " dediğinde bakışlarımı o adama çevirdiğimde zaten bana bakıyor olduğunu gördüm
" Açelyacım yarın görüşmek üzere " dedi Ahmet denilen adam ama ben hiç bir şey söylemedim
" gidelim artık " dedi annem ve kapıya yöneldi ardından bende hızla arkalarından giderek arabaya bindik ve yol boyunca hiç konuşmadan eve gittik
" kızım konuşmayacak mısın " dedi annem ama onu umursamadan odama çıktım ve kendimi yatağa atarak ağlamaya başladım babamın hasta olmasına mı yanayım yoksa iflas etmemize mi hoş iflas etmek benim için çok önemli değildi ama annem ve babam için çok önemliydi babam o şirkete yıllarını adamıştı ama bunu kurtarması gereken kişi keşke ben olmasaydım
ağlaya ağlaya uyuya kalmıştım ertesi sabah ise uyandığım gibi elbisemden kurtularak üstüme rahat bir şeyler geçirmiştim ardından hiç istemesem de aşağı indim ve annemle babamın hiç bir şey olmamış gibi kahvaltı ettiklerini gördüm
" bizde yeni oturmuştuk gel " dedi babam ve hiç bir şey olmamış gibi davranması sinirimi bozuyordu
" düşündün mü " dedi bir anda dünden beri zor durduğuna eminim
" bana asla dokunmayacak asla gerçek bir evlilik olmayacak ve ileride işler düzeldikten sonra boşanabileceğim anca bu şartlarda kabul ederim " dediğimde annem şaşırmıştı çünkü para için böyle bir şeyi kabul etmeyeceğimi bilirdi ama bunu para için değil babamın canı için yapıyordum
"tamam sen nasıl istersen kahvaltıdan sonra hazırlan birlikte yanlarına gideceğiz " ayağına gidiyoruz bir de
kahvaltıdan sonra odama çıktım ve hazırlanmaya başladım
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
işim bittikten sonra aşağı indim ve babamla birlikte yola koyulmuştuk
uzun bir yolculuğun sonucunda kendimi yine o evde buldum
" in hadi " dedi babam bana bakarak ardından arabadan indiğimde babam hızlı adımlarla kapıya gitti ve çaldı kısa süre sonra kapı açılınca içeri girdik
" hoş geldin arkadaşım " dedi adam babama sarılarak
" hoş bulduk konuştuğumuz gibi getirdim kızımı ama eğer onun canı yanarsa anlaşma iptal Ahmet kabul edelim ikimizin de birbirimize ihtiyacımız var bu yüzden adil bir anlaşma olsun "
" adil olmayan bir şeye adımımı atmam bilirsin "dediğinde adam bana döndü ve yanıma geldi
" zorluk çıkartmadığın için teşekkür ederim " dediğinde cevap vermedim
