Gecenin Karanlığı (şiir)

İnsan kırılırsa..

Insan kırılırsa sevemez mi bir daha ?
Güvenmeyi geçtim,
Tebessüm dahi edemez mi ?
Ya peki kıran..
Kırdığını fark edince pişmanlık duyar mı ?
Ya isteyerek kırıyorsa.. ?
Sonra üzülmüyor mu ?

Kırılan, kalbini Dua ile tedavi ederken kıranın vicdanı hiç mi sızlamıyor..
Korkmuyor mu kırdığı gibi kırılmaktan ?
Bilmiyor mu, kıranlar kırdıkları gibi illa bir gün kırılacaklarını..

Eskiden Kalp kırmaktan korkan insanoğlu şimdilerde önüne geleni kırıp yıkmakta.
Yapıcı gönüllere sahipken,
yıkıcı olmayı tercih ettiler fakat hesaplayamadılar..
Derdin olduğu yerde Dermanın olacağını hesaplayamadılar..
Kırılmak bir Dertse, Dua da bin Dermandır !

Gelsen diyorum..
Dua ile tedavi ediyorken kırık Kalbimi,
sarsan sessizce bedenimi..
Gece diyorum..
Artik çöksen de gündüze varsam Karanlığına