ERVA

Bölüm 3

Biraz daha vakit geçirdikten sonra doruk beni evime bıraktı. Tam anlamıyla kapının önüne kadar geldi. Alnıma masum bir iyi geceler öpücüğü kondurduktan sonra seni seviyorum dedi ve gitti. Odama çıktığımda bugün olanları düşündüm durdum. Bana ne olduğuna anlam veremiyordum. Sanki herkes beni değiştiren şeyin ne olduğunu biliyordu. Babam, doruk ikiside bir tuhaftı son günlerde. Bunları düşünürken bir anda uykuya dalmıştım. Sabah uyandığımda babam kahvaltımı hazırlamış ve bir not bırakıp gitmişti.

"Erva saat 5 te doğum günün için bahçeyi hazırlamaya gelecekler. Kahvaltını yapmayı ihmal etme ben toplantıdan sonra biraz geç gelebilirim. Seni seviyorum baban."

Notu okuduğum gibi saate baktım. Saat 4 olmuştu bile. Son günlerde uyuduğum en iyi uyku olacak ki bu saate kadar uyumuşum. Hemen hazırlanıp bana yardımcı olması için adayı çağırdım. Koşa koşa geldi tabikide can dostumm. Hazırlıklar tamamlanmak üzereydi yarın bu saatlerde doğum günümü kutlayacaktık. Ne kadar 18 yaşıma gireceğim için heyecanlı olsam da içimde her sene olduğu gibi bir eksiklik vardı. Annemi ne kadar affedemesemde çok özlüyordum. Yanımda olması gereken, en çok ihtiyacım olan bu dönemlerde o benimle değildi. Bu kalbimi acıtıyordu. Akşam olduğunda ada eve gitmesi gerektiğini söyledi ve gitti. Evde yalnız kalmak hoşuma gitmiyordu. Babam geç kalacağını söylemişti ve bu beni ürkütüyordu yalnız kalmak. Mutfağa su içmek için kalktığımda bir ses duydum merdivenden geliyordu. Baba sen mi geldin diye seslendim. Ama cevap gelmemişti. Korkmaya başlamıştım. Hemen doruğa mesaj attım evde biri olduğunu ve çok korktuğumu söyledim. Aşağı kata inmek için ayağa kalktım. Sesler bir anda yakınıma kadar gelmişti. Odamdaki pencereden dışarı çıktım ve çatıdan atladım. Yere düştüğümde dizimde oluşan kanamayı ve elimin çizilmesini önemsemeden koşmaya başladım. Arkamı döndüğümde birşey beni tuttu.

"Bırak ne olur bırak lutfen yardım edin kimse yok mu?" diye bağırmaya başladım. Kolumu öyle sıkıca tutuyordu ki pençesinden kurtulmaya çalıştım. Biraz debelendikten sonra kurtuldum ve hızla ordan uzaklaştım. Koşuyordum onüme bile bakmadan ayağım birşeye takıldı ve yere yapıştım. Dönüp arkama baktığımda yerde biri yatıyordu. Hemen yanına gidip birşeyi var mı kontrol etmek için eğildim. Tam yüzüne bakacakken kendime geldim ve l yataktan kalktım. Neyse ki hepsi bir kabusmuş. Uykuya dalmışım.Bir oh çektikten sonra su içtim ve babam sesimi duyup yanıma gelmişti bile.

"İyi misin kızım birşeyin yok ya beni korkutuyorsun." dedi ve yanıma oturdu.

"Yok birşeyim baba iyim merak etme." deyip babamın yanağına bir öpücük kondurduktan sonra tekrar yattım. İyi geceler meleğim diyerek alnımdan öptü ve gitti. Babam öyle içten meleğim diyordu ki içime mutluluk saçıyordu sanki.