Πως ΘΑ μπορούσε να είναι

.Η μάγισσα και ο ξένος 2.

«Δηλαδή.» Λέει η Θεοφανώ, «Η μικρή πέτρα μέσα στην κλειδαριά και με την μεγάλη χτυπάω.» Επαναλαμβάνει για τρίτη φορά. Κάθεται στο κρύο έδαφος ώρα τώρα με το δεμένο της πόδι λυγισμένο μπροστά της. Ο Αντρέι της είχε δείξει πώς να το κάνει στην δική του αλυσίδα που έσπασε με την πρώτη προσπάθεια.

«Για να σπάσουν οι ενώσεις της κλειδαριάς.» λέει αναστενάζοντας.

«Δεν γίνεται ρε Αντρέι.» Γκρινιάζει. «Δεν έχω αρκετή δύναμη.» λέει με παραίτηση.

«Λοιπόν, πάμε πάλι. Αλλά αυτήν την φορά σκέψου αυτό το άτομο που μισείς περισσότερο στον κόσμο.» Προτείνει ο Αντρέι.

«Χμμμ..» Μουρμουρίζει η Θεοφανώ και παίρνει πάλι θέση, αλλά αυτήν την φορά σπάει.

«Το έκανα;» Ρωτάει με ενθουσιασμό μην μπορώντας να το πιστέψει.

«Θύμισε μου να μην σε νευριάσω ποτέ.» αστειεύεται ο Αντρέι και πάει πάλι προς την πόρτα του κελιού.

«Θέλω κάτι μικρό και σκληρό.» σκέφτεται φωναχτά κοιτάζοντας την κλειδαριά συγκεντρωμένος.

«Μεταλλικό στήριγμα κορσέ μας κάνει;» Τον ρωτάει.

«Εννοείται.» Της λέει.

«Τότε έλα εδώ.» Απαντάει τραβώντας του την προσοχή.

Γυρίζει και την βλέπει να στέκεται μπροστά του με το πάνω μέρος του φορέματος της κατεβασμένο στην κοιλία της.

«Στην πλάτη έχει στηρίγματα. Απλά πρέπει να τα βγάλεις εσύ. Για προφανείς λόγους.» Λέει σε έναν μαρμαρωμένο Αντρέι. «Θα έρθεις;» Τον ρωτάει όταν βλέπει ότι δεν κινείται.

«Ε... ναι. Έρχομαι». Περπατάει προς τα κάγκελα που τους χωρίζουν την ώρα που η Θεοφανώ γυρνάει την πλάτη της σε αυτόν. Περνάει τα χέρια του ανάμεσα από τα κάγκελα.

«Δεν θα σταματήσει ο κορσές να είναι λειτουργικός αν...» Λέει και τα δάχτυλα του ακουμπούν το ζεστό δέρμα της. Ένα ρίγος διαπερνά όλη την σπονδυλική της στήλη αλλά προσπαθεί να το αγνοήσει.

«Απλά θα είναι πιο χαλαρός πίσω. Δεν υπάρχει πρόβλημα.» Αποκρίνεται με χαμηλή φωνή.

Δεν μιλάνε μέχρι να τελειώσει. Τον ακούει να αναστενάζει μια δυο φορές αλλά η αίσθηση των δαχτύλων και το διακριτικό γρατζούνισμα από τα νύχια του στο δέρμα της δεν την αφήνουν να συγκεντρωθεί σε τίποτα άλλο. Έχει χάσει το μέτρημα του πόσες φορές έχει ανατριχιάσει ή το πόσες φορές έχει δαγκώσει τα χείλια της για να μην πει αυτό που σκέφτεται. Αλλά η λέξη κρεβάτι που αναφέρθηκε γυρνάει στο μυαλό της.