1.Neler Oluyor?

54 2 3
                                    

Karakter tanıtımları~

Ana karakter~

Yankı Doğan:32 yaşında evli ve bir kız çocuğu sahibi.

Diğer karakterler~

Kumru Doğan:30 yaşında,Yankı Doğan ile evli ve bir kız çocuğu sahibi.

Eftalya Doğan:2 yaşında,Kumru Doğan ve Yankı Doğan'ın kızı.

Uraz Yılmaz:35 yaşında,bekar ve başkomiser.

Diğer polisler:Zümra Atalar,Onur Zorlu,Efsun Atalar,Deniz Bozdağ,Umut Güneş ve Melike İpek

Düşmanlar:Zombiler,Bella,Karl,Rose,Peter ve Kumru

Karakter tanıtımı bitmiştir...

Uzun bir aradan sonra tekrar merhaba:)
Yeni bir kitaba başlayayım dedim ve başlıyorum.Bölümler sık sık gelmeyebilir haftada bir atabilirsem belki.Lgs yılımda olduğum için sıkıntı oluyor kusura bakmayın.Bu kitabı uzun yapmaya çalışıcam elimden geldiğince bölümleri uzatıcam.O zaman haydi başlayalım:)

Hikaye~

Her zamanki gibi işten dönüyordum.Şu sıralar Kumru ve Eftalya ile pek ilgilenmediğimi farkettim bu yüzden bugün biraz ilgileneceğim.24 saatlik bir nöbetin ardından ne kadar ilgilenebilirim bilmiyorum ama deneyeceğim.

Arabamla giderken önüme aniden birinin çıkması ile ani bir fren yaptım.Bir saniye daha gecikseydim...
Hemen arabadan indim ve az kalsın çarpacağım kişiye iyi olup olmadığını soracaktım ki kimsenin olmadığını farkettim.İyi ama nasıl?...

Birinin olduğuna eminim!Hemen etrafıma bakınmaya başladım belki de ben görmemişimdir?Ancak hâlâ kimse yoktu.Sanırım yanlış gördüm diye geçiştirerek daha fazla gecikmemek adına arabayı yeniden sürmeye başladım...

14 dakika sonra~

Nihayet eve gelmiştim.Cebimden anahtarlarımı çıkarıp kapıyı açtım ve içeri girdim.Eftalya'nın ağlama sesi mi?

Hemen kabanımı dahi çıkarmadan üst kata Eftalya'nın odasına koştum.Odaya girdiğimde Kumru'nun olmadığını farkettim ve hemen Eftalya'yı kucağıma aldım.

"Annen nerde Eftalya'm?Ne zamandır ağlıyorsun sen?Hmm?"

Ben Eftalya'nın ağlamasını dindirmekle uğraşırken aşağıdan kapının açılma sesini duydum.Daha sonra o artık ezberlediğim adım seslerini ve odanın kapısının açılması.

"Yankı?Sen ne zaman geldin?"
"Kumru neden Eftalya'yı evde tek bıraktın?Hadi bir şey olsaydı o zaman n'olucaktı?"
"Ahh abartma Yankı alt tarafı ekmek aldım geldim"
"Bir ekmek almak bu kadar uzun sürmez değil mi,Hmm?"
"Off Yankı tamam abartma ya!"

Kumru sinirli sinirli merdivenleri inerek aşağı indi.Kumru'yla konuşurken Eftalya'nın uyuduğunu farketmemiştim.Beşiğine geri yatırdım ve ona her gün uyurken söylediğim sözleri söyledim

"Merak etme Eftalya'm,baban sana bir şey olmasına asla izin vermez"

Her gün söylediğimden dolayı artık ezberledi mi bilmiyorum ama her söylediğimde o tatlı gülümsemesini sunuyordu bana.Şakağından öperek odasından ayrıldım.

Aşağı indiğimde Kumru'nun ayakta boş boş durduğunu gördüm.Eh sanırım gönlünü almalıyım karımın.

Beline sarılarak yüzümü boynuna gömdüm ve o çok sevdiğim kokusunu içime çektim.

"Seni yine çok mu kızdırdım hayatım?"

Söylerken sesim suçlu bir çocuğu andırdı.Kumru ise her ne kadar bana kızmasa bile kızmış numarası yapmaya hâlâ devam ediyordu.

~İHANET~Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin