თავი მეათე

124 10 8
                                    

შ/ს:

ვილი ჩახუტებული მყავს და მის თმას ვეთამაშები. მას კი ძალიან მჭიდროდააქ ხელები შემოხვეული თითქოსდა სადმე გავქცეოდე.

ვილი: რომელი საათია?

შ/ს: დილის 11 საათი.

ვილი: რაა? სამსახურში ერთი საათის წინ უნდა ვყოფილიყავი.

ეგრევე წამოხტა ტუჩებში მაკოცა და სახლი დატოვა.

"ჯონქუქი"

ჯონქუქი: კარგი მოკლედ ყველაფერი მოგვარებულია ჯიმინ. დღეს ჩემი შვილის სანახავად მივდივარ. ასევე მონატრებულ შ/ს-საც ვნახავ.

ჯიმინი: გასაგებია ბატონო. დღეს რამეში დაგჭირდებით?

ჯონქუქი: არა ჯიმინ რა მოხვდა?

ჯიმინი: იცით მე და ჩემს ცოლს სადმე გასვლა და გასეირნება გვინდა დიდი ხანია დრო ერთად არ გაგვიტარებია.

ჯონქუქი: ეჰ ნეტა მეც შემეძლოს შ/ს-სთან ერათად სეირნობა მაგრამ რა ვქნა დიდი ცოდვა ჩავიდინე. გვიანია უკვე ეს დრო სულ ვფიქრობდი ამაზე მართლა გავაუბედურე ოლიო შ/ს-სთან დიდი ბოდიში მმართებს მაგრამ ამას სიტყვებით ვერ გამოვასწორებ.

ჯიმინი: შეიძლება გაგენთავისუფლოთ დროებით?

ჯონქუქი: შენი ცოლი მარია არა?

ჯიმინი: დიახ.

ჯონქუქი: კარგი გაისეირნეთ.

ჯიმინი: მადლობა ბატონო.

თავი დამიხარა და კარები ბედნიერმა გაიხურა. მე კი სკამს ზურგი მავაყუდე თავი უკან გადავწიე და თვალები მოვხუჭე.

ჯონქუქი: მასთან რომ მივიდე ისევ ზიზღის სახით რომ შემომხედოს რა ვქნა? მეშინია ამის. შვილი მომენატრა ასერომ მისი გულისთვის წავალ.

ნელა წამოვდექი ტახტზე დადებული შავი ტყავის მოსაცმელი ავიღე და შემოვიცვი.

ნელა წამოვდექი ტახტზე დადებული შავი ტყავის მოსაცმელი ავიღე და შემოვიცვი

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
ტკბილი შურისძიება/jeon jung kookWhere stories live. Discover now