თავი მეცამეტე.

120 11 18
                                    

შ/ს:


დილით ადრე ვდგები კარგ ხასიათზე დაბლა სართულზე ჩავდივარ რადგან ჯუნი მოვინახულო.
კარები გავაღე და ჩემს წინ ტანზემოთ შიშველი ჯონქუქი დგას.
ჯანდაბა სულ დამავიწყდა ისიც რომ აქ იყო.

შ/ს: მ..მაპატიე.

ეგრევე კარები მოვხურე და ლოყებზე ხელები შემოვირტყი. შემდეგ კი მორცხვით ჯონქუქი ოთახიდან გამოვიდა ამჯერად ჩაცმული. ჩემი ტელეფონიდან ვიბრაცია მომესმა ეკრანს დავხედე და ვილი მირეკავდა. მწვანე ღილაკს თითი გავუსვი მალევე კი ვილის გამწარებული ყვირილი შემომესმა.

ვილი: შ/ს..!!! ჩემო ლამაზოო ნეტა შენ იცოდე როგორ მიყვარხარ. ჩემო მზის სხივო. საერთოდ იცი როგორ მიყვარდი შენ კიდე მან დედა მოტყ*ულში გამცვალე!!!

შ/ს: ვილ?? რას ბოდავ საერთოდ გონზე ხარ? რა დალიე??

ვილი: თუ ჩემზე ოდნავაც ღელავ ***** ამ ადგილას მოდი.

შ/ს: იცოდე მოვალ!!! შენგან ამის მოსმენას არ მოველოდი!!

ეგრევე ვილს გავუთიშე ტანსაცმელი გამოვიცვალე მაგრამ დამავიწყდა რომ ჩემი მანქანა გაფუჭებული მქონდა . ის ადგილი კი ძალიან შორს იყო.

ჯონქუქი: რა მოხვდა? რამე პრობლემაა?

შ/ს: ჯონქუქ შეგიძლია ****** წამიყვანო?

ჯონქუქი: კარგი.

შ/ს: მადლობა.

გავუღიმე და ეგრევე მის მანქანაში ჩავჯექი შემდეგ თითონ მძღოლის ადგილი დაიკავა მანქანა დაქოქა და მთელი სისწრაფით გავუდექით დანიშნულების ადგილს.

ჯონქუქი: როგორც ჩანს ცუდი რამე ხდება.

შ/ს: არ ვიცი მაგრამ შეიძლება მოხვდეს. გული ცუდს მიგრძნობს.

30 წუთის შემდეგ უკვე იქ ვიყავით.

დიდი კლუბი იყო და საშინელი ხმაური გამოდიოდა ფერადფერადი განათებები კი საშინლად მხვდებოდა თვალში.
შიგნით შევედით თუ არა ყველა სტრიპტიზიორი ჯონქუქს მიშტერებოდა. ზოგი უკანალს წევდა ზოგი კი თვალებს უპაჭუნებდა. ჯეონი კი მათ არც უყურებდა.
ტელეფონი ამოვიღე და ვილთან დავრეკე.
არ მპასუხობდა ასერომ მისი ძებნის მეტი სხვა არაფერი მქონდა დარჩენილი.

ტკბილი შურისძიება/jeon jung kookWhere stories live. Discover now