SEZEN

6.OTURUM

Kıskançlıklar, itiraflar ve baskınlar...

Okumanız, beğenmeniz ve hikayemi yorumlarınızla süslemeniz dileğiyle. 

 Sağ elim gömleğinin yakasını tutarken sol elimi yanağına yaslayıp, dudaklarımı Kerem'in dudaklarına bastırdım. Hayatım boyunca çok fazla merak ettiğim his olmuştu. Çoğu hiç tadamayacağım bir sürü his. Mesela eşini ve çocuğunu gerçekten seven bir babam olsaydı ne hissederdim? Annem mezuniyetime katılabilse ne hissederdim? Mesela anne olmak nasıl hissettirirdi? Uçabilmek nasıl bir histi? Ya Kerem'i öpmek nasıl hissettirirdi?

Onunla ikinci kez Ankara'da Can'ın evinde karşılaştığım o geceden beri bazen yakıp kavuran bir hisle bazen de iç gıdıklayan tatlı bir hisse Kerem'i öpmenin nasıl hissettireceğini düşünüp durmuştum. Bu hepsinden farklıydı. Önce beklemediği bu atak karşısında tepkisiz kaldı. Çok kısa bir andı ben daha ciğerlerime bir nefes doldurmadan önce hareketsizce birbirine değen dudaklarımızı bir bütün haline getirirken alt dudağımı aldı dudaklarının arasına. Öpüşü naif, öpüşü hoyrat, öpüşü hiç bilmediğim bir his ve öpüşü ezelden beri bana aitmiş gibiydi.

Öptüğüm ilk erkek değildi ve bende onun öptüğü ilk kadın değildim ama kalbimi ele geçiren heyecan öyle boğucu, öyle nefes kesiciydi ki ölmemek için dudaklarımı hafifçe araladım ancak bu dillerimizin birbirine çarpmasına sebep oldu.

Bir eli sırtımdan yukarı çıkıp, saçlarımı hafifçe kavrarken istemsiz bir mırıltı döküldü dudaklarımdan.

İsmini söylemek istedim ancak beni bir öpücükle bu kadar dağıttığını bilmesini istemiyordum ondan ayrılmadan önce dişlerimi üst dudağına geçirdim çok da hafif olmayan bir şekilde ve nihayet kendimi hafifçe geriye çektiğimde ikimizde nefes nefeseydik.

"Sezen." dedi benim aksime o dağıldığını gizleyemeyerek. "Sezen."

Dizim hala koltuğun üzerinde ellerim gevşek bir şekilde Kerem'in ensesinde bağlıydı.

"Netleştirebildin mi?" diye sordu benden önce düzene bindirdiği nefesi ile. Oysa göz bebekleri arzu ile parıldıyordu.

"Oldukça." dedim nefesimi yüzüne doğru üflerken. Doğrusu ilk anda beklemediği temasım onu hazırlıksız yakaladıysa bile şu an yüzünde en ufak bir şaşkınlık dahi yoktu. Benim sürüncemede geçen bir ayımızın aksine ne denli kolay verdiğimi karar verdikten sonra ise nasıl bu kararlara hızlıca adapte olduğumu en az benim kadar iyi bilirdi.

"Tamam." dedim ufak bir sessizlikten sonra. Şimdi bedenimi bütünüyle ondan koparmış az önce kalktığım koltuğa geri oturmuştum. Hiç öpüşmemişiz gibi, o öpücük beni hiç öldürmemiş gibi sakindim. "Tamam, deneyelim ama bazı şartlarım var."

Kaşları hafifçe havalandı bana kalırsa şaşırdığı şartlarım olması değil bunu dile getirmemdi. Eh adam haklı diye düşündüm, şunun şurasında oturmuş mantık evliliği planlıyoruz elbette şartlarım olacak.

Neler sayacağımı merak ediyordu ama anlık bir delilik veya anlık bir kabullenişle vermiştim bu kararı şartlarımın neler olacağını düşünmemiştim ki.

"Birkaç gün ikimizde düşünelim." dedim nefeslerim normale binerken, Kerem bana şaşkınlık, arzu ve biraz da bilemediğim bir ifade ile bakarken gülesim geliyordu esasında, ifadelerini saklamak konusunda Kerem kadar başarılı olan bir adamı bile dumur etmeyi başarmıştım. "Sen de bende. Beklentilerimizi toplayalım. Sonuçta bu sadece benimle alakalı bir durum değil Kerem, bir mantık evliliği yapıyorsak senin için de bazı maddeler olmalı."