Ailem

1.1

🥢LÜTFEN HİKAYEYİ SİYAHLI MODDA OKUYUN + ilk bölümlerde bir şey anlamamanız doğal.

Bir de hikayeyi 0.1-0.2... değil de attığım sırayla okuyun lütfen

Sessizlik, her gün keşke sessizliği seven insanlardan olsaydım diyorum kendi kendime.

Ama sonra vazgeçiyorum sessizliği sevenlerin kendine özgü dertleri olur diye.

Genede her sabah bunaltıcı bir sessizlikle uyanmak benim için kotkutucu.

Bir ses geldiğinde o sese odaklanır, kafamı dağıtırım.

Fakat sessiz ortamlarda düşüncelerim ele geçirir beni.

İnsanlardan değil kendimden korkarım böyle zamanlarda.

(Yazarın yazacağı Max şey)

Gözlerimi kulağımı dolduran telefon sesiyle araladım.

Gene kabus görmüştüm. Rüya gören insanlar genelde verimli bir uyku çekemez bu yüzden ne olursa olsun rüya gören ben, hep yorgunum.

Yataktan kalkmadan komidindeki telefona uzandı ellerim.

"Alo? "

"Baba? "

Sesim yeni uyanmanın etkisiyle çatallı çıkmıştı.

"Hemen yanıma gel. Konuşmamız lazım. "

"Buradan konuşalım... "

"Yüzyüze."

Telefonun suratıma kapanmasıyla bir kaç dakika telefonla bakışmak durumunda kaldım.

Sonra esneyerek yataktan doğruldum.

Saat 7.59'du sadece 1 dakika daha oyalanmalıyım. Bu 1 dakikada ne yapsam acaba?

Babam bugün yanarak ölseydi nasıl hissederdim?

Bunun düşüncesi bile gözlerimi doldururken 1 dakika sonunda kapı çaldı.

"Bay Alin. "

"Gel Mira. "

Kapı yavaşça aralandı ve içeri kahverengi kıvır kıvır saçları ve esmer teniyle biricik hizmetçim Mira girdi.

Mira günaydın diyerek elindeki şekerli kahveyi komidine koydu. Kahveyi kafaya dikip yatakta, oturur pozisyonda Mira ablayı izlemeye başladım.

Benim için Beyaz gömlek, siyah pantolonun üstüne kırmızı parlak mücevherlerden oluşmuş narin bir kolye ile asil ve zarif bir takım çıkardı.

Kokoş değildim ama kendime bakmayı severim.

"Başka bir arzunuz var mı? "

Diye sordu ve bitirdiğim fincanımı aldı.

Başımı olumsuz anlamda sallamamla odamdan çıktı.

Bende üstümü başımı giyinip, odamdaki lavaboda elimi yüzümü yıkayıp dişlerimi fırçaladım ve babanın odasına doğru adımladım.

İçeri bodoslama daldığımdan kaşları çatık bir şekilde bana bakan babama doğru koşup üstüne atladım.

"BABAMM"