Bir kez daha istemeye istemeye bu rutubetli duvarlar arasın da tek parça çöpten alınmış bir kartonun üzerinde uyandım. Buna cidden sabah denebilir mi? Hayat neden adil değildi ki karşı dairede oturan Ceyda ile bana? Hoş bir ailesi, yakışıklı bir sevgilisi, en önemlisi parası var... Evet yalnış anlamadınız ben bu dünya da parasız hayatta kalınmayacağını anladım.
Yıllar önce bir çocuk esirgemenin bahçesine terk edilmiştim. Sepette sadece ben ve bir mektup.
Kim isterdi ki yavrusunu bırakmayı ama ben bir ahlaksızım ve seni yetiştirebilecek gücüm, servetim yok. Senin bir baban bile yok ben sana bu dünya da ne verebilirim yavrum? Eğer beni tanısaydın yanımda kalmak bile istemezdin... Sen iyi bir kız olacaksın ve umarım birgün anneni bulmaya kalkmazsın çünkü ben anneliğin o kutsal adını kirteten bir ahlaksızım... Seni çok seviyorum Efil'im. Adın gibi farklı ol.
Ben belki de bu mektupla dünyaya geldiğim için bu haldeyim. Annemin mektubunda bahsettiği ahlaksız...
Kapının alacaklı gibi çalması beni düşüncelerimden ayırdı. Aslında ne bi sırdaşım, ne de aşık oldugum birisi yok ben zaten bu dünyaya cezalı gelmişim...
Umarım beğenirsiniz şuan sadece kısaca birşeyler yazdım uzun bölüm en kısa zamanda sizlerle olucak inşallah.
Hayırlı geceler herkese:D
