Kapıya bakmam gerektiği gerçeği neredeyse kırılacağında aklıma geldi. Bu saatte kim olabilir ki? Kalkıp üzerimi düzelttim ve kapıya ilerledim.
-Buyrun Suzan hanım sabah sabah?
-Valla tatlım Osman bey çok sinirli hala kira gelmedi diyor.
-İş arıyorum. Dedim dişlerimin arasından.
-Ne o bu bardanda mı kavuldun?
-Kovulmadım istifa ettim.
-Bak Efil kimsesizsin dedik kapımızı açtık içtin rezalet çıkardın sustuk polisler kapına dayandı koruduk dövüldün hastanelerden topladık. Ama artik kendine gel 20 yaşında kadınsın ayol.
-19
-Efendim?
-19 yaşındayım. Suzan hanım kiranızı yarın getireceğim iyi günler. Dedim ve kapıyı yüzüne çarparcaşına kapattım.
Ne yapacaktım bile dememeliyim. Beni bu lanet hayata getirip çekip giden babama ve anneme sormalıyım. Ne yapacağım ben simdi? O işi yapmak istemiyorum sırf bu yüzden kaç kez intaharlara kalkıştım. Evet takma dişli gözleri iyi görmeyen bir sarhoş tarafıdan tecavuze uğramış hatta bıçaklanmış bile olabilirim ama o günler bu işi yapmam için gecerli bir sebep değil.
O an 5. el hatta belki de yürürlükten kalkmış olan telefonum çaldı. Arayan Arap Sami ve ne istediği belli. Aslında kirayı ödeyebilmem için olabilirdi doğrusu iki gündür sudan başka bir şey gecmedi boğazımdan. Bu belki de son işimdir diye açtım telefonu ama hep öyle diyorum hiç son işim olmuyor.
-Gülüm
-Ne var Sami?
-Nasılsın diye aradım
-Ulan böyle bok gibi bir hayatı olan kadına sorulacak sorumu?
-Ah be Efil gel evlen benimle dedim simdi ne guzel bir hayatın olacaktı.
-Sami git başımdan
-İyi ne halin varsa gör o lanet çöplüğünde.
-Ulan ibne sabah sabah ne bok yyemeye aradın beni? Dedim ve kapattım.
Benim de hayatım böyle işte. İş vermiyor kimse kimsesiz cahile. Kaldım ortada daha kundaktayken simdi üç kuruşluk insanların ağız kokularını çekiyorum. 19 yaşındayım ve hayallerim var bu kahpe hayattan... Nereye gitsem itip kaktılar hor gördüler oysa ben yalnış hiçbirsey yapmadım, doğmam dışında...Ben ister miydim? Minnacık bebeyken kurtların önüne yem olarak atılmayı?
Uzun zamandır işsizim evim de ne bir yiyecek var ne de deterjan vs. Şeyler. Pislikten sapsarı olmuş banyoma ilerledim. Banyo yapmak istemiyorum çunku daha 19 yaşındayken bedenime dokunan yabancı elleri her çıplak kaldığımda bir kez daha hatırlıyorum.Uzun zamandır o iğrenç işi de yapmıyorum hem cahil hem çaresiz hem de kalıcak yerim yoktu. Bana tecavüz ettikten sonra kendi gibi iğrenç insanlara satmıştı. Daha bıcak izleri geçmeden defalrca dikişlerim patlayana kadar tecavüz edilmiştim. Ve karşılığın da bana para vermişlerdi. Susmam ve onlara itaat etmem için.
Yine o iğrenç günlerim aklıma gelmişti. Bu arada duşa girdim. Hala düşünüyorum hatta kendi kendime soruyorum. Nasıl iş bulucam? Kirayı nasıl ödeyeceğim? Nasıl hayatta kalacağım? Ben kime ne yaptım ki? Tanrım bana yardım et!
Yardım etmişti. Saçım kömüklüyken sular kesildi.
" Bi bu eksikti. " diye bağırdım. Faturaları ödememiştim hatta ödeyemedim. Muhtemelen elektriğimde yoktur. Üzerime her yeri yırtık ama bi o kadar yamalı havlumu sardım. Binamız üç katlı ben giriş katta oturuyorum. Bir odam ve birde mutfağım var. Karşımda en az ben kadar yalnız Melda teyze var. Onun banyosunu kullanacaktım. Hemen ayağıma terlik geçirdim. Yan tarafa geçtim ve kapıyı çaldım.
-"Oooo Efil kızım hoş geldin de bu halin ne?"
-"Sular kesildi Melda Annem kaldım duşta."
-"Geç hadi geç al duşunu" bu kadını çok seviyorum. Her başım sıkıştığım da yanımda.
Hemen duşa girdim. Benim evimde ki soğuk suya karşın sıcacık suyu vardı. Söylemeyi unuttum mevsimlerden şubat ve ben sadece yazın sıcak su bulabiliyorum cunku evimde şohben yok. Duşumu aldım ve dısarı çıktım. Melda teyze biriyle konusuyordu kapıda.
" Evladım hep böyle kapıdan görüp gidiyorsun"dedi kırgın ve mahcup bir şekilde.
" Ah guzelim benim holding de işlerim var ama seni mi kırcam geç hadi oturalım biraz" dedi ve o an kapıyı açtı. Üstümde havlu ile beni gören şu adamamı yanayım yoksa 2 3 gün önce arabasının camını kırdığım adam olduğuna mı?
İstemsizce çıglık attım adam (diyorum ama taş çatlasa 25 yaşında) hemen gözlerini kapattı. Bende usulca kapıdan geçip evime geçtim.
