5 yaşındaki kız çocuğuna çarpan yağmur 1 yıl ceza evinde kalır çıkınca babasının kanser olduğu ortaya çıkar tam evlenicekken vurulur yogun bakımda kalır
Gözlerimi koğuşun kapısı açılırken açtım, ve işte tam o sırada benim adım söylendi
"Beyza Yağmur Kuyumcu çıkıyorsunuz"
Bütün koğuş şok içindeydi beklemiyordı ama ben biliyordum. Abimlere kovuşucaktım. Teyzelerden biri konuştu;
"Kendine dikkat et güzel kızım seni çok seviyorum"
"Bende seni çok seviyorum İpek teyze hepiniz hakkınızı helal edin"
"Helal olsun kızım"
Ayaklarım koğuşun kapısından çıkınca içimde bir özgürlük oldu.
Temiz havaya çıkınca hızlı adımlarla ilerledim ve abimlerin yanına gittim Berkay abim çok ciddi bakıyordu, sanki her an bişey dicekmis azarlicakmış gibi.
Burak abim ise gene gülerek bekliyordu
"Beyza eve gidince senle abi kardeş konuşucaz haberin olsun" Berkay abim ilk defa Beyza demişti...
Tamam dercesine kafamı salladım Porsche ile gelmişlerdi hemde en sevdiğim renk olan lacivertle arkaya binip sesizcene oturmayı tercih ettim Burak abim şoför koltuğunun yanındaki koltuğa oturdu, Berkay abimde şoför koltuğuna geçti. Arabayı çalıştırıp yola çıkmıştık radyoda Aşka Çarem Yok çalıyordu araba o kadar sesizdiki sadece şarkı dolduruyordu kulaklarımızı
Evin önüne geldiğimizde direkt olarak arabadan indim küçük çocuklar gibi bahçede koşmak istedim... Arkamdan Berkay abim seslendi;
abim evin kapısını açar açmaz direkt olarak odama çıktım. Deniz manzarasını özlemiştim... Peki ya onlar nerdeydi, annem ve babam
Kafamdaki bütün düşünceyi bir tarafa atıp odamdaki lavobaya girip üstümdeki bütün herşeyi çıkarıp sıcak bir duşa girdim
Yarım saat sonra
Duştan çıkar çıkmaz bornozumu alıp giydim, giyinme odama geçip herzamanki gibi gözüme ilk çarpanı giydim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Üstüme siyah boğazlı bir kıyafet, altıma ise siyah bol pantolon, ve kemeri taktım giyinme odamdan çıkıp saçlarımı taramadan kurutmadan direkt olarak at kuyruğu yaptım kitaplığımdan kitap alıp odamın komple camla kaplı olan camın önündeki koyu lacivert koltuğuma kitabımı bıraktım odamdan çıkıp aşağı indim, mutfağı grup kendime kahve yapıp yukarı geri çıktım abimler görünürde yoktu, odama gireceğim sırada kapı çaldı. Kahvemi hemen odama bırakıp aşağı geri indim, kapıyı açtım ve karşımda beni sorguya çeken başkomiser vardı o an onun olduğunu anladım, çünkü kimse bizim eve gidip gelmezdi...
"Oo küçük hanım bakiyorumda çıkmışız koğuştan" hay amına koyim bu nerden çıktı şimdi bu kişi benim hem çocukluk aşkım hemde bizim evimizde küçükken kalan kişiydi...
"Evet çıktım Sarp"
"Oo Sarp demeye başlamışız" ebeninki ya sürekli oo diyor
"Evet" kafamla içeri işaret ettim o sırada abim yukardan bana bağırdı
"BEYZA ODANDAN ÇIKMICAKTIN ÇABUK ODANA" şuan Berkay abimle aramız bozuktu ve baya canımı sıkıyordu bu durum, ben yukarı çıkarken arkamdanda Sarp geliyordu o abimlerin odasına geçti bende kendi odama geçip kapımı kitledim kahvemi masanın üstünden alıp lacivert koltuğunun yanındaki beyaz sehpaya kahvemi bırakıp kitabımı alıp koltuğa oturdum,ve kitabımı okumaya başladım...
25 dakika sonra
Kitabımı yarılamıştım odamın kapısı çaldı kalkıp kilitli açtım ve yerime dönüp "gel" diye seslendim odamın kapısı açıldı
"Beyza konuşalımı"gelen kişinin Berkay abim olduğunu anladım yandaki diğer koltuğa oturdu konuşmaya başladı
"Bak Beyza evet sevgilin olabilir arkadaşın olabilir ama bize neden demedin kızmamızdanmı korktun evet olabilir korkmuş olabilirsin bişey diyemem ama o gün hapise girdiğin gün telefonunu açıp baktım aldatmış ben napıyım he napıyım elim kolum bağlı napıyım söyle bir çare bul yapıyım öldürüyümü çocuğu senin böyle şeyler yaşamana izin veremem anlıyormusun?"
Gözlerim dolmuştu hatta şuan hüngür hüngür ağlıyordum ağlayan sesimle konuştum
"Abi lütfen bişey yapma Utku'ya lütfen"
"Tamam abicim yapmicam ağlama" kafamı abimin göğsüne yasladım ve onları sordum "annemle babam nerde"
"Babam sen ceza evine yatınca kanser oldu,İzmir'e tedavi olmaya gitti"
"Ne" aklımda abimin o lafı dönüyordu 'babam kanser, babamız kanser...'
"İstersen yeni motorunla biraz gezmeye çık bizde arkandan gelelim ne dersin"
"YENİ MOTORMU OLUR GEZELİM"
"İyi ben çıkıyım bizimkilere söylüyüm hazırlanalım" abim odamdan çıktıktan sonra hemen giyinme odama geçip kıyafetimi değiştirdim
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Üstüme Beyaz bir crop altıma ise gri palazzo pantolan giydim onun üstüne motor ceketimi giyip önünü kapatım aşağı inip kaskımı aldım ve garaja çıktım
