Farklı Zamanlarda Aynı Aşk

3. BÖLÜM

OHAA MAKİNEYE BAK ÇÜŞ

ağzım 5 metre açık kalmıştı hapise girmeden önce motorumu ilana koymuştum satılmışmıydı demeki satım işleriyle abim uğraşmıştı kesin. Eski kullandığım motor Yamaha r25'di şuan ise karşımda tertemiz bir gene Yamaha'nın mt07 almışlardı zaten istediğim motor buydu. O sırada abimlerin sesini duydum

"Geçen gün bir kız tavlamışım"kızmı tavlamıştı yok canım ne kıskanması alt üstü kimdi merak etmiştim.

"Oo sarp ve kız tavlamaları"

Berkay abim Burak abim ve sarp gülüşerek aşağı iniyolardı ben ise çoktan garaja girmis kaskımı takarken abimler geldi

"Alabilirsin anahtarı" Berkay abim anahtarı bana uzatıktan sonra direkt aldım ve motora taktım benzini içine alması bittikten sonra çalıştırdım gür sesi ile ürpermem bir olmuştu o sırada ayaklığını kapatıp basarak garajdan çıktım

Evimiz çevre yoluna nerdeyse 20 dakika uzaklıktaydı. Tam 20 dakika sonra çevre yoluna girmiştik gazlarken abimin telefonu çalmıştı yolun kenarında durmuştuk ve şuan bitmiş durumdaydık arayan kişi annemdi abim hoparlörlerde konuştuğu için hepimiz duymuştuk

"Şimdi sizin için çok zor olucak tabi... Berkay size kötü bir haberim var çocuğum..."

"Ney anne noldu babama bişeymi oldu"

"Bak Berkay biliyorsun ki Yağmur cezaevine girdi gireli herşey yolunda gitmiyo yolu uzatmicam baban..."

"Anne cevap versene noldu babama" abim deliye dönmüş şekilde bağırırken annem o cümleyi söyledi

"Babanı kaybettik" işte tam o sırada ağlamaya başlamıştım Burak abim şok içindeydi Berkay abim ise gözleri dolmuş şekilde durmuş telefonu yere düşürmüştü Sarp ise yanıma gelip bana sarılmıştı yere çömeldim ağlıyordum hüngür hüngür hemede...

İzmir (cenaze günü)

Abimler babamın kefenli hâlini toprağa koyarken yere çömelmiş ağlıyordum canım çok yanıyordu abimler çıktıktan sonra üstüne çapraz olucak şekilde tahta koydular ve toprak atmaya başladılar babamı çok özlüyorum kokusunu sesini sıcaklığını bana sarılmasını...

Defnedildikten sonra üstüne su döktüm su döktükten sonra ise dua edip biraz daha mezar başında durdum bırakamadım o sırada annemin sesini duydum

"Kızım hadi gel çıkalım" hâlâ ağlıyordum hemde kötü şekilde. Cevap verdim

"Hayır anne istemiyorum babamın yanında kalmam daha doğru" dedim tam o sırada Sarp beni kucağına almıştı arabaya doğru yürüyorduk ve çığlık çığlığa;

"Bırak beni babamın yanında olucam dua etmem gerekiyor Sarp"

"Peki tamam geri götürüm ama ağlama baban görüyordur üzülür"

"Çocuk muyum ben ya" ayaklarım yere değince koşar adımlarla babamın olduğu yere ilerledim abimler dua ediyorlardı dua etmeye başladım.

Duam bittikten sonra ayrılmamakta ısrarcıydım ama ne yazıki bu mümkün değildi Berkay abim beni kucağına alıp ilerliyordu neden herkes beni kucağına alıyordu ya ama yürümeye çalışsam bayılacaktım. İzmir'deki evimize geldikten sonra elimi yüzümü yıkadım baş örtümü çıkarttım içeri girdim herkes baş sağlığı dilerken abimlerde aşağıdaydı
İstanbul'a dönmemiz gerekiyordu herkesle vedalaştıktan sonra annemlede vedalaştım annem gelmiyordu çünkü hâlâ tedavi oluyordu tedavisi bitir bitmez İstanbul'a gelicekti.

Aşağı inip dayımlarla eniştemlerle vedalaştıktan sonra arabamıza bindim. Abimlerde vedalaştıktan sonra arabaya geldiler. Herzamanki gibi Berkay abim şoför koltuğuna Burak abim ise şoför koltuğunun yanındaki koltuğa oturdu, ben ve Sarp ise arka koltuğa oturduk radyo kapalıydı o sırada Sarp'a dönüp konuştum;

"Sarp abi bacağına yapabilirmiyim"

"Tabiki" artık abi dicektim o benim büyüğümdü

5 saat sonra

İstanbul'a vardıktan sonra gözlerimi odamda açtım eve gelmiştik belkide bunlar bir rüyaydı odamdan çıkıp bağıra bağıra "BABA ANNE BABA ANNE NERDESİNİZ HEYY" diye geziyordum o sırada abim odasından çıkıp bana sıkıcana sarıldı "sakin sakin bişey yok babam vefat etti"

"Rüya degilmiydi o" çocuk gibi konuşuyordum..."

Yıldız bırakmayı unutmayalım.

Bölüm hakkında düşünceleriniz?