❹ - 𝑴𝒐𝒏𝒐𝒎𝒂 𝑵𝒆𝒊𝒕𝒐

212 17 84
                                    

[♡] ➻ Fluff
[☏] ➻ Female
[✘] ➻ Quirksiz

[♡] ➻ Fluff[☏] ➻ Female[✘] ➻ Quirksiz

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

╔═══════ ೋღ 🥾 ღೋ ═══════╗

Sonbahar mevsiminin çevreye kattığı o güzel tonları çok seviyordum. Turuncu, sarı ve kırmızı vazgeçilmezlerim arasındaydı...

Sararmış yapraklar etrafı kuşatmış, insanlara hangi mevsimde olduğumuzu sürekli hatırlatıyorlardı.

Birkaç gün önce annemle beraber bir ayakkabıcıya gitmiş, ilk gözüme çarpan sarı botu almıştık. Özellikle sarı renk... Gözüme o kadar hoş geliyordu ki!

Şimdi ise yeni botlarımı ayaklarıma geçirmiş şekilde bolca yaprak dolu yolda U.A'ya ilerliyordum.

Sabahın erken saatlerinde olduğumuz için etrafta çok insan yoktu. Birkaç dakika yürüdükten sonra yürüdüğüm kaldırımın karşısında tanıdık birini fark ettim.

Monoma Neito...

Kaldırımda öylece durmuş, telefonuna bakıyordu. Sapsarı saçları rüzgarın etkisiyle uçuşuyor, gözlerine çarpıyordu.

Bir an onu izlemeye dalıp okula gitmeyi unuttum. Tam o sırada da aklıma şeytanice bir plan geldi.

Dudağımın kenarı yukarı doğru kıvrılırken "İşte şimdi sıçtın Monoma." diye fısıldadım.

Bana sırtı dönük olduğu için beni fark edemezdi. Usulca ve dikkatlice parmak uçlarımda ona yaklaşmaya başladım.

Tam arkasına geldiğimde ise hızla ellerimi kaldırdım ve Monoma'yı önündeki yaprak yığınına doğru ittim.

"HA? NE OLUY-"

Monoma, yüz üstü yaprak yığınına gömüldü. Ben ise şiddetle kahkaha atmaya başladım.

Tıpkı onun gibi...

Hâla şoktan kurtulamamış olan Monoma, başını yaprak yığınından çıkarıp bana baktı. Beni gördüğü anda surat ifadesi sinirden uzaklaşıp muzip bir sırıtışa döndü.

"Ne oldu Monoma? Sabah sabah hoşuna gitti değil mi?"

Tekrar kahkaha atmaya başlayacaktım ki beni ayak bileğimden yakaladığı gibi yaprak yığınının içine çekti. Ayakkabım ayağımdan çıkmış, yaprakların arasına karışmıştı.

"Hay sikeyim! Ne yaptığını sanıyorsun Monoma?"

Sırıtışını koruyarak bana doğru eğildi. Şu an saçlarımın karman çorman olduğuna yemin edebilirdim...

"Şaka öyle değil, böyle yapılır Y/N."

Yaprakların içinden çıkmaya uğraşırken sinirle çığlık atıyordum. Her tarafım dağılmıştı resmen.

"Seni geberteceğim Monoma!"

"Ah beni mi? Benim gibi mükemmel birini mi? Önce yaprakların arasından çıkmalısın tatlım, AHHAHAHAHAHA!"

Doğrulmayı başarır başarmaz ona öfkeli bir bakış attım. O ise sadece gülümseyerek beni izliyordu.

En sonunda "Pekala... Ödeştik." diyerek uzatmamaya karar verdim.

Yaprakların arasından bulduğum çantamı sırtıma atarak yanından ayrılıyordum ki, Monoma'nın arkamdan seslendiğini duydum.

"Ayakkabın olmadan mı okula gitmeyi düşünüyorsun, Y/N?"

Pfff... Doğru ya!

Söylene söylene ayakkabımı almak üzere geri döndüm. O sırada Monoma'nın çoktan ayakkabımı bulduğunu fark ettim.

"Yeni mi?" diye sordu.

"Evet..." dedim başımı çevirerek. Moralim son derece bozulmuştu.

Monoma, ayakkabımı incelemeyi bırakarak bana izin ister gözlerle baktı. Başımı hafifçe sallayınca da önümde eğildi ve ayakkabımı ayağıma geçirdi.

O, ayakkabımın bağcıkları bağlarken kendimi bir an için Sindirella gibi hissettim. Yanaklarım kızarmıştı.

Ayağa kalktıktan sonra Güneş'e benzeyen sarı saçlarını geriye attı ve yeniden sırıttı. Neden sürekli gülüyordu bu çocuk?

Onun yanında daha fazla kalmamaya karar verdim. Zaten yeterince gecikmiştim...

Hızla adımlarımı atmaya başladım. Çok geçmeden Monoma'nın da yanımda yürüdüğünü görünce gözlerimi devirdim ve derin bir iç çektim.

"Ne o? Beni beğenmiyor musun, Y/N?"

Aniden sorduğu masumca soru karşısında afalladım. Ardından yutkunarak ona kaçamak bir bakış attım.

"N-Ne alakası var?!"

"Bilmem..." Gözlerini yere çevirdi. "Bana bir teşekkür bile etmedin."

Durdum ve gözlerimi kırpıştırdım. "Beni lanet olasıca yaprakların üzerine çektiğin için olabilir mi Monoma? Off, her neyse. Teşekkür ederim..."

Teşekkürümü duyunca anında neşesi yerine geldi ve yüzüne her zamanki kibirli gülümsemesini kondurdu.

Yaprakların ve gökyüzünün turuncumsu tonu altında U.A'ya kadar yan yana yürümeye başladık.

Yol boyunca arada bir, yerden aldığım yaprakları onun üzerine atmayı da ihmal etmiyordum.

Aslında Monoma Neito'yu hiç belli etmesem de seviyordum. O her ne kadar sinir bozucu olursa olsun...

Ne yazık ki o benim ikinci Güneş'imdi.

╚═══════ ೋღ 🥾 ღೋ ═══════╝

♥︎ 𝙗𝙚𝙣𝙙𝙚𝙗𝙞𝙧𝙢𝙤𝙠𝙠𝙚𝙮𝙞𝙢

𝘚𝘸𝘦𝘦𝘵 - 𝐁𝐧𝐡𝐚 𝐱 𝐎𝐧𝐞𝐬𝐡𝐨𝐭𝐬Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin