Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
╔═══════ ೋღ 🚗 ღೋ ═══════╗
Metal parmaklıkların arasında mahsur kalmıştım. Saatlerdir karşı parmaklıkların arkasında duran sinir bozucu Mr. Compress'e tahammül etmeye çalışıyordum.
Maskesiz yüzü ile yine saymayı unuttuğum kez vücudumu süzdü ve gözleri göğüslerimde oyalandı. Ardından tekrar lanet olasıca ağzını açtı.
"Bunların hepsi senin hatan ve masum gibi davranıyorsun. İkimiz de bu durumda olmamızın sebebinin sen olduğunu biliyoruz, bok çukuru."
"Ben hiçbir şey yapmadım!" diye bağırdım. Ardından parmaklıkların arasından ona sinirli bir bakış attım. "Ne diye arabayı o kadar hızlı sürdün ki?! Kazanın sebebi senden başkası değil, aptal!"
Alaycı bir şekilde kıkırdadı. "Ah, şimdi bu benim hatam mı? Tipik. Her zaman suçu başkasına atmaya çalışıyorsun, Y/N."
Biraz duraksadı. Sonra da sırıttı. Alay etmekten açıkça keyif alıyordu. "Belki bir dahaki sefere gaz pedalına sen geçersin, ha? Araba sürmeyi bilmiyorsan da sıkıntı etme, ben sana memnuniyetle öğretirim~"
Onu görmezden geldim ve odanın içinde sıkıntı ile dolaştım. "Pfft! Şimdi ne yapacağız?"
Hız özgünlüğüm bu durumda hiçbir işime yaramıyordu.
Bir ihtimal geçen bir polis memurundan anahtarları çalıp buradan kaçmama fayda sağlayabilirdi o kadar...
Mr. Compress, duvara yaslanıp kollarını kavuşturdu. "Eh, peki. Öyle görünüyor ki burada sıkışıp kaldık. Ama endişelenme, benim bir planım var."
Kaşlarımı kaldırdım. "Neymiş o plan?"
Muzip bir şekilde sırıttı, ifademden keyif almıştı. "Kötüler Birliği'nin gelip bizi kurtarmasını bekleyeceğiz ya da kendimiz kaçmanın bir yolunu bulacağız, ne dersin Y/N?"
Gözlerimi devirdim. "Hayır."
Bir kaşını kaldırdı ve şaşırmış gibi yaptı. "Ah, gerçekten mi? Neyse, bana uyar. Sanırım burada oturup birisinin bizi kurtarmaya gelmesini beklememiz gerekecek."
"Madem bu kadar çıkmak istiyorsun, bir kaşık alıp zemini kazmaya başlayabilirsin, geri zekalı!"
Mr. Compress kıkırdayarak başını salladı. "Ah, Y/N. Kaşıkla kazmak mı?Kalsın, vaktimi ellerimi kirletmeden buradan çıkmanın yollarını düşünerek geçirmeyi tercih ederim."
Elimi saçlarımın içinden geçirip sakinleşmeye çalıştım ancak işe yaramadı. "YETER! Kapa çeneni!"
Tepkimden etkilenmemiş gibi yan tarafında duran yatağa uzandı ve sırıttı. "Haha~ Şaka kaldıracak havanda değilsin, sanırım."
Gözlerimi kısarak onu izledim. "Gıcığın tekisin ve çok konuşuyorsun."
