1. Bölüm

87 15 14
                                    

Başlangıç

Sokak lambalarının geceyi aydınlattığı,evlerde yanan ışıklarının Birbiriyle âşina olduğu, binaların bitişik bir şekilde uzun sıralar halinde dizildiği, yeşilliklerin ortama ahenk kattığı büyük bir mahallede doğmuştum.
Merhabalar ben Yunus 18 yaşındayım. Lise son sınıf öğrencisiydim 1.90 boylarında kahverengi saçlı ela gözlü sakin biriydim.kavga,dövüş nedir bilmezdim. Kardeşim yoktu ama ailem bunun boşluğunu bana hiç hissettirmemişti. Aileme herşeyden çok değer veriyordum ,açık konuşmak gerekirse ailem benim kırmızı çizgimdi.Annem ve babamdan başka kimsem yoktu bu hayatta. Asosyal bir çocuktum bu yüzden pek fazla arkadaşım olmazdı fakat bunu hiç bir zaman dert etmezdim. Ailemle geçirdiğim her saniye hayatımın en iyi zamanlarıydı benim için. Annem ve babam yanımdayken dertlerim,sıkıntılarım yok oluveriyordu. Kötü günümde de iyi günümde de hep yanımda olmuşlardı. geceme ışık tutan bir fenerden farksızlardı.

Aile bu değilmiydi zaten seni sarıp sarmalayan bir çift kanat...

Yine annemin o şefkatli ve sevgi dolu sesiyle bir okul sabahına daha uyandım. Evet,18 yaşındayım ama hala annem tarafından uyandırılıyorum ve bu durumdan hiç şikayetçi değilim. dün gece geç vakitte yatmadığım için ayılmam uzun sürmedi.
Annem bir yandan benimle konuşurken bir yandan da odanın ışık alması için perdeleri açıyordu.
"Günaydın paşam"
esneyerek "günaydın valide sultanım" dedim
Annemin hoşuna gitmiş olacak ki yüzüne tatlı bir gülümseme yayıldı.  "bugün yatağını ben toplarım yoksa okula geç kalacaksın sen banyoya git elini, yüzünü yıka ve gelip hazırlan oğlum"
"Teşekkür ederim annem" dedim ve yavaşça doğruldum.
Banyoya gittim elimi,yüzümü yıkadım dişlerimi fırçaladım ve tarakla saçıma biraz şekil verdim.
"Oldu" dedim içimden "Hazırım."
Banyodan çıkıp odama geri döndüğümde annem çoktan gitmişti bile ve gitmeden önce yatağımı düzeltmişti. Annem her defasında bu kadar hızlıydı ve ben her defasında bu hızına hayran kalıyordum cam kenarına gidip güzel bir hava aldım daha sonra Hızlıca üstüme üniformamı geçirdim ve çalışma masamın yanında çantamı alıp mutfağa gittim. Annem dolaptan çıkardığı meyve suyunu bardağa doldururken babamda bir yandan anneme birşeyler anlatıyordu.
"Günaydın baba"
Babam önce göz ucuyla beni süzdü "Günaydın yakışıklı, bugün de yine her zaman ki gibi tarzsın."
Ufak bir kahkaha attım ve "eeeee kimin oğluyum" dedim.
Babam  gururlu bir ses tonuyla "benim" dedi.
Annem bunu duymuş olacak ki trip atarcasına "Yine beni unuttunuz diye mırıldandı.
Babamla birbirimize bakıp sesli bir şekilde güldük.Annem de saniyeler sonra kendini tutamayıp bize katıldı. İkisine uzunca sarıldım ardından annemin benim için hazırladığı sıcak tostu yedim ve hızlı yudumlarla meyve suyumu içtim tabağımı tezgahın üstüne bırakıp annemle babama bir kez daha sarıldım
Aceleci bir tavırla "Okula geç kalıyorum gitmem gerek,hoşçakalın. " dedim ve annemin klasik öğütlerini dinledikten sonra isteksizce ayakkabılarımı giydim. Okula gitmeyi, evimden daha doğrusu annem ve babamdan uzak kalmayı sevmezdim fakat yine her zaman ki gibi lanet olası okul için yola çıktım.

 Okula gitmeyi, evimden daha doğrusu annem ve babamdan uzak kalmayı sevmezdim fakat yine her zaman ki gibi lanet olası okul için yola çıktım

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


Açıklama
Hikayemizin ilk bölümüydü hepinize küçük bir adım olarak gelebilir fakat ekibimiz için büyük bir adım.
Unutmayın başarının küçüğü büyüğü yoktur:)
Yunus(Balık)
Luna(zuzaylı)

İNTİKAMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin