Asker'mi? |Yarı Texting

7.bölüm

Bölüm biraz gecikti kusura bakmayın.

Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın.

Oy vermek için köşedeki ⭐ a dokunun.

Keyifli okumalar

Ben: hala görevden gelmedimi

Ben: hadi ama bu kadarda olmaz :(

Ben: tek tesellim senin iyi olduğunu düşünmem

Ben: lütfen iyi ol

Ben: otobüsün Hakkariye gelmesine saatler kaldı

Kocacığım: öncelikle merhaba ben Astsubay Semih kuyu . Arın Yüzbaşımın timindenim. Arın yüzbaşım yaptığımız bir operasyon sonucu yaralandı ve şuan ameliyathane.

Ben: ne

Ben: ne diyorsun ya sen

Ben: Arın iyimi????

Ben: Arın umarım bu bir şakadır. Lütfen şaka olsun

Ben: sırf bu şaka yüzünden Hakkariye gelince canını okucam

Kocacığım: üzgünüm ama gerçek

Ben: hangi hastane??

Kocacığım: sevgi hastanesi.

Kocacığım: anladığım kadarıyla siz hastaneye otobüzle geliyorsunuz sizin için otobüs durağına asker göndericem.

Ben:tamam

Ben: Arının durumunda gelişme olursa lütfen haber ver.

Kocacığım: merak etmeyin komutanım iyileşicek o çok güçlüdür.

Bir saat sonra

Otobüş durunca hemen ayağa kalkıp otobüsden indim.

Etrafa şöyle bir bakınca beni bekleyen askerleri görüp onlara doğru koştum.

Onların yanına ulaşınca nefes nefese kalmıştım bir saniye  soluklanıp "ben Açelya Çetin , Arın hastanedeymiş" dedim nefes nefese.

Askerlerden biri başını sallayıp "Açelya hanım ilk önce sakinleşin Turcan sende Açelya hanımın bavullarını al" dedi.

Ben "bavulları boşverin hemen hastaneye gidelim" desemde Turcan bavulları almaya gitmişti.

Beni sakinleştirmeye çalışan asker bana bir şişe suyu uzatıp "için lütfen" dedi.

Şişeyi kafama dikip yarısına kadar içtim.

Turcan denilen asker bavulları hemen getirmişti ve arabanın bagajına koymuştu ve hemen arabaya bindi.

Ben hemen ön koltuğa binerken beni sakinleştiren asker arkaya bindi Turcan ise arabayı sürmeye başladı.

Turcan yüksek hızla arabayı sürerken ben sadece Arına bir şey olma ihtimalinden korkuyordum.

Allah'ım ne olur Arın iyi olsun nolur sana yalvarıyorum.

Her şey haftalar öncesinden yanlış numaraya mesaj atmamla başlamıştı.
Ona bu kadar bağlanıcağım asla aklıma gelmezdi.

Ben bunları düşünürken hastaneye yaklaşmıştık. Turcana dönüp "nerde" diye sordum.

Turcan "3. Kat 2.ameliyathane" demesiyle araba hastanenin önünde durdu.

Ben hemen indim ve hastaneye koştum. Hastanenin içine girince gözüm direk asansöre takıldı. Asansörün yanına gelince defalarca tuşa bastım.

Arkamdan öbür askerler geliyordu.