Asker'mi? |Yarı Texting

10.bölüm

Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın.

Oy vermek için köşedeki ⭐ a dokunun.

Keyifli okumalar

Yutkunup gözlerinin içine baktım bana bir şey dicek gibi bakıyordu.

Birkaç saniye bakıştıktan sonra "neden" diye sordu.

Ona anlamaz gözlerle bakıp "ne neden?" Dedim bende.

Gözlerini kaçırır gibi oldu ama sonradan vazgeçip kaçırmadı

"Neden burdasın, neden benimle ilgileniyorsun, neden sadece telefonda konuştuğun bir adamı bu kadar umursuyorsun?" Sesinde ufaktan korku sezmiştim. Neyden korkuyordu?

İlk hangisini yanıtlasam acaba.

"Bütün sorularının cevabı sana değer vermeme çıkıyor. Neden bende bilmiyorum galiba telefonda yazışırken sana çok bağlandım. Evet doğru duydun daha önce yüzünü bile görmediğim bir insana bağlandım. Normalde böyle biri değilim beni böyle yapan sensin"

Dediklerimin hepsine katılıyordum. Telefonda onunla konuşurken bir anda acayip eğlenceli birine dönüyordum.

Arın bir süre gözlerimin içine baktı "anladım" dedi. Ne yani bu kadarmıydı?

Onu zorlamamak için bir şey demedim ama sadece şimdilik.

Kalktığım koltuğa yeniden otururken televizyonu açtım. Rastgele bir kanalda dururken gözlerimle onu seyretmeye başladım.

Gözlerim her ne kadar televizyonda olsada zihnim çok farklı diyarlarda yolculuk yapıyordu.

Hakkari'de geldim geleli annem ve babam bir kez aramamıştı. Zaten onların aramasına çokta ihtiyacım yoktu.

Beni önemsemiyorlardı bunu çok önceden farketmiştim aslında bu duruma şaşırıyordum. Bir insan nasıl kendi canından kanından olan kişiyi umursamazdı.

Ablamla arada bir konuşuyorduk. O da yakında yanıma geliceğini söylemişti.

Kendisi benden bir yaş büyük olmasına rağmen zorla abla dedirtiyordu. Tabi arada bir onu gıcık etmek için ismiyle seslendiğim oluyordu ve cidden de bu duruma çok  gıcık oluyor bana saldırıyordu tabi benim elim o sırada armut toplamıyor ve onun saldırısına hep karşılık veriyordu.
Genelde dövülen taraf ben olsam da bu durumu görmezden gelmek en iyisiydi

O ailede en sevdiğim kişi ablamdı.

Buraya gelirken kendime çok farklı bir hayat kurucağıma söz verdim. Annem ve babam olmadan mükemmel bir hayat kurucaktım.

Tabi kader bana ne gösterir bilemem ama benim planlarım şimdilik böyleydi.

Başımı televizyondan çekip Arına çevirdiğimde uyuduğunu gördüm. Saat daha erkendi ama o uyumuştu.

Uyuması çok normaldi zorlu bir ameliyattan çıkmıştı ve vücudunun biraz enerjiye ihtiyacı vardı.

Televizyonun sesi onu rahatsız etmesin diye televizyonu kapatıp bende koltuğumda yaslandım.

Arın benim için önemli bir yere sahip olmuştu. Bu kadar kısa sürede bunu nasıl becerdi bilmiyorum ama oldu.

Acaba onun için bende önemlimiydim? Yoksa sadece telefonda yazıştığı bir kadın olarakmı görüyordu beni.

Kalbim ne kadar bu ihtimale inanmamak istesede beynim sonuna kadar bu ihtimali savunuyordu.

Daha fazla düşünmemek için uyumaya çalıştım.

Başta çok uykum olmasada zamanla kendimden geçtim ve uyouya daldım

Uykuya dalmadan önce üstüme örtülen pikeyi hissettim belki de yanlış hissetmişimdir.

--------------------

Bölüm bitti

Yazım yanlışları varsa üzgünüm

Nasıl olmuş?

Biraz kısa yazdım ama akşamada bölüm gelicek.

Umarım beğenmişsinizdir.

Gelecek bölüm ne olucak?

Bu bölüm çoğunlukla karakterimizin iç dünyasını okuduk.

Ben kaçar baysss

Hayalet 👻 okuyucu olma