Skip
IN THE MORNING
"Ah...! ចង្រៃយកឈឺពេញខ្លួន.." ni-ki
កំពុងតែរអ៊ូរឿងដែលកើតឡើងយប់មិញក៏ស្រាប់តែឮសំឡេងទូរសព្ទតេមក
"អាឡូអ្នកណាគេហ្នឹង?"
" ni-ki ...!"
"បងJungwon បងតេមកធ្វើអី?"
" ឯងមិនចាំទេមែនទេថ្ងៃនេះបងត្រូវទៅusa នេះចង់ប្រាប់ថាមិនដឹងពេលណាមកវិញនោះទេបើសិនជាមកវិញបងនឹងប្រាប់ni-ki..."
"បងចង់ទៅពិតមែនមែនទេ...?"
"មែនហើយ..បងទៅនិយាយកុហកធ្វើអី? "
"ស្ដាយណាស់ខ្ញុំមិនបានទៅជួនដំណើរបងទេតែនៅពេលបងទៅដល់កុំភ្លេចខលមកខ្ញុំផងណា"
"ដឹងតែបងតេទៅហើយ។តែឯងពិតជាមិនដឹងរឿងស៊ូណូពិតមែនទេ..?"
"Haa? Sunoo? បងនិយាយពីអី?"
"នេះឯងមិនដឹងទេមែនទេថាគេមកកូរ៉េប្រហែលបានជាពីរទៅ 3 អាទិត្យហើយគេមករកឯងហ្នឹងណាតែមិនដឹងថាមករកឯងបែរជាឃើញឯងរៀបការបែបនេះ.."
"បងនិយាយពិតមែន?"
"ដូចជាបងនិយាយអញ្ចឹងបងមិនយកកុហកនោះទេព្រោះវាមិនបានផលអីមកវិញ..?"
"បងជិតចេញដំណើរទៅហើយឬនៅ ? "
"គឺជិតហើយឯងចង់មកមែនទេមិនបាច់មកនោះទេវាមិនទាន់នោះទេ..! និយាយអញ្ចឹងបងត្រូវការបិទទូរសព្ទហើយណា"
"តាមហ្នឹងចុះ..." ni-ki និយាយដោយទឹកភ្នែកតក់មកដោយមិនដឹងខ្លួនចំណែកឯពេលនោះក៏ឮសំឡេងអ្នកម្ខាងទៀតសួរ
"Who's sunoo..?" Heeseung
"Ex"
"Ex..????? នេះកុំប្រាប់ថាកំពុងតែខលជាមួយគេណាស់ហេតុអីបានទៅនិយាយជាមួយគេទៀតក្រែងបែកគ្នាហើយមែនទេ? ទូរសព្ទមកនេះភ្លាម..."
"បានហើយបានហើយឈប់រញ៉េរញ៉ៃទៅពួកយើងបែកគ្នាហើយ។ហើយណាមួយបើសិនជាមិនមែនមកពីលោកពួកយើងក៏អាចត្រូវគ្នាវិញបានដែរ។ហើយអម្បាញ់មិញនេះខ្ញុំមិនបាននិយាយជាមួយគេទេ។គឺនិយាយជាមួយបងជុនវ៉ុន។គាត់ទៅUSA .."
heeseung អន់ចិត្តមួយ
"អញ្ចឹងបញ្ជាក់ថាអូននៅស្រឡាញ់គេ..?"
"អត់ទេ"
"ចុះហេតុអីបាននិយាយ..!?"
"បើវាជាការពិតខ្ញុំគ្រាន់តែនិយាយការពិតហេតុអី? "
"ខ្ញុំមិនគ្រប់គ្រាន់..?"
"មើលខ្លួនឯងទៅដឹងហើយ"
"ឈប់សិន" heeseung ហៅរាងតូចដោយសំឡេងស្រទន់
"ដែលចាត់ទុកខ្ញុំជាមនុស្សសំខាន់ដែរឬទេ..?"
"គឺអត់..?"
"ហេតុអីបានជាចិត្តរឹងម៉េសរៀបការជាមួយគ្នាជិតពីទៅបីខែហើយអូននៅតែមិនផ្ដល់ឱកាសឲ្យទៀតមែនទេ...?"
គេរៀបរាប់ជាច្រើនរឿងដែលបានកើតឡើងគេបានជួយនិងបានដល់ក្តីស្រឡាញ់របស់ខ្លួនទៅកាន់តែហាក់បីដូចជាមិនបានផលអ្វីនោះទេ។និយាយផងដូចជាកូនក្មេងពីរបីឆ្នាំដោយសារតែឃើញគេយំបែបនេះម្ចាស់ខ្លួនក៏មិនចូលចិត្តឈរមើលប៉ុន្មានដែរគេក៏បានទៅឱបheeseungហើយនិយាយលួងគេទៅតាមហ្នឹងទៅ។
( the ស្រឡាញ់គេតែមាត់រឹង TT )
....USA.....
"នេះទីបំផុតបានមកដល់ហើយមានអារម្មណ៍ថាស្រស់ស្រាយដល់ហើយនៅទីនេះអាកាសធាតុប្លែកពីកូរ៉េច្រើនណាដែរ..."
"តែពួកយើងត្រូវចាំបន្តិចចាំម៉ាក់ប៉ារបស់យើងមកយកឯងទៅគេងផ្ទះយើងមួយយប់សិនទៅចាំយ៉ាងម៉េចយ៉ាងណារកកន្លែងសាកនៅផ្សេងឬមួយនៅជាមួយយើងក៏បាន.."sunoo
"នេះក៏ល្អដែរ.."
.........
"តាមឃ្លាំមើលពួកគេឲ្យជាប់ធ្វើយ៉ាងម៉េចក៏ដោយឯងត្រូវតែចាប់jungwonមកឱ្យយើងទាល់តែបាននៅថ្ងៃនេះ"
"បាទអ្នកប្រុសខ្ញុំនឹងធ្វើតាមបញ្ជា"
"ល្អហើយឯងវិញទៅរកផ្ទះសំណាក់ឲ្យយើងគេងផង។យក vip "
"បាទអ្នកប្រុស"
................
Home sunoo
"បានមកដល់ផ្ទះវិញក៏មានអារម្មណ៍ថាសប្បាយចិត្តណាស់នៀកនេះឯងទៅគេងបន្ទប់ជាមួយគ្នាសិនទៅ"
"គ្នាគេងនៅទីណាក៏បានដែរ"
"យ៉ាងម៉េចហើយក្មួយមើលទៅដូចជាមិនសប្បាយចិត្តសោះ"
"គឺមានរឿងតិចតួចណាអ៊ំ"
"គឺគេមានកូនហ្នឹងណាម៉ាក់"
"អីគេមានកូនហើយរឿងយ៉ាងម៉េចយ៉ាងណាបានទៅដល់ថ្នាក់មានកូន..?"
"គឺវាវែងណាស់អ៊ុំចាំពេលដែលខ្ញុំផ្លាស់សម្លៀកបំពាក់រួចចាំខ្ញុំនិយាយប្រាប់តាមក្រោយចុះ"
"តាមហ្នឹងចុះនិយាយថាប៉ារបស់ឯងនៅទេប៉ាទៅណាគាត់ទៅធ្វើការប្រហែលជា 1 ខែអីហ្នឹងបានគាត់ត្រឡប់មកវិញ។មិនបាច់បារម្ភច្រើននោះទេដូចតែរាល់ដង"
"បាទមិនអីទេអញ្ចឹងខ្ញុំនាំគេទៅខាងលើហើយណា"
"ហើយចាំម៉ាក់រៀបចំម្ហូបអាហារឲ្យ"
NIGHT
" Jungwon ! ឯងចង់ទៅដើរលេងនៅខាងក្រៅទេនៅទីនេះទេសភាពស្អាតណាស់"
"ប្រាកដហើយយើងគឺមានអារម្មណ៍ថាចង់តែដើរលេងតែម្ដងមកទីនេះយើងថានឹងសួរឯងហើយតោះទៅឥឡូវតែម្ដងទៅ"
"ចាំមួយភ្លែតយើងទៅប្រាប់ម៉ាក់សិនល្អឯងទៅចាំនៅខាងមុខផ្ទះមុនទៅណា"
"ដឹងហើយ"
Jungwon ក៏បានដើរចេញតែខាងផ្លូវមុខផ្ទះរួចក៏បានអង្គុយមើលទេសភាពនៅខាងក្រៅចាំមិត្តភក្កិអារម្មណ៍អណ្ដែតអណ្ដូង។មិនដឹងត្រូវធ្វើយ៉ាងណាទៀតនោះទេ។រឿងទាំងអស់កើតឡើងបែបនេះហើយមានតែតស៊ូបន្តទៅមុខទៀតចុះ
"Agh!" កំពុងតែអង្គុយសុខៗក៏តែមានដៃមួយវ៉ៃមួយដៃធ្វើឲ្យគេសន្លប់បាត់បង់ស្មារតីភ្លាមៗតែម្ដងអ្នកខាងក្នុងផ្ទះវិញ។ចេញមកក្រៅភ្លាមបាត់មិត្តភក្តិបែបនេះគឺភ័យខ្លួនតែម្ដង។
"បាត់គេទៅណាបាត់ហើយ..?"
..............................:D
..............................
Jungwon pov's
ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថាឈឺក្បាលខ្លាំងហើយក៏បានព្យាយាមបើកភ្នែកមកបន្តិចម្ដងៗក៏ស្រាប់តែឃើញគេម្នាក់នោះនៅអង្គុយពីមុខខ្ញុំ។គេបានសួរខ្ញុំថា
"ដឹងខ្លួនហើយមែនទេ"ខ្ញុំមិនយល់ទេតែគេខ្វាក់ភ្នែកឬយ៉ាងណាឃើញបើកភ្នែកហើយមកសួរបែបនេះទៀត។ខ្ញុំមិនបានតបនឹងគេទេខ្ញុំបានផ្ដោតទៅមើលទិដ្ឋភាពនៅជុំវិញនេះវិញឃើញថាងងឹតតែម្ដងមិនដឹងជាកន្លែងស្អីទេខ្ញុំបានព្យាយាមរើបម្រាស់តែថាដៃរបស់ខ្ញុំត្រូវបានជាប់ដោយចំណងហេតុនេះហើយវាមិនអាចគេចពីគេផុតបានទេ។ខ្ញុំសួរគេ
"ខ្ញុំមកនេះទីនេះធ្វើអី? រឿងរវាងគ្រួសាររបស់ពួកយើងវាកើតឡើងតាំងពីខ្ញុំនៅមិនទាន់ដឹងក្តីអ្វីម្ល៉េះ..?"
"មិនថារឿងនោះយូរប៉ុន្មាននោះទេ។ខ្ញុំជាមនុស្សដែលគ្មានថ្ងៃអត់ទោសឲ្យអ្នកណាគេដែលធ្វើឲ្យខ្ញុំឈឺចាប់តាំងពីខ្ញុំនៅតូចដូចគ្នា។ទោះបីជាពេលនេះពួកគេស្លាប់ទាំងអស់ក៏ដោយក៏ខ្ញុំចង់ឲ្យពួកគេមើកមកថាកូនរបស់ពួកគេក៏ត្រូវតែឈឺចាប់ដូចអ្វីដែលពួកគេបានធ្វើមកលើយើងដែរ
"ពិតជាថោកទាបមែន"
"ថោកទាបយ៉ាងណាក៏មិនដល់គ្រួសាររបស់ឯងដែរ"
ខ្ញុំនិយាយទាំងទឹកភ្នែករបស់ខ្ញុំស្រក់ចុះមកពេលនោះអារម្មណ៍ឈឺពោះក៏បានធ្វើព្រឹត្តិកម្មប៉ុន្តែខ្ញុំក៏ព្យាយាមសម្ងំលាក់ទុកខ្ញុំចិត្តទុកចិត្តព្យាយាមរត់គេចពីគេ។ហើយក៏មិនឲ្យដឹងថាមានផ្ទៃពោះជាមួយនឹងមនុស្សថោកទាបបែបនេះដែរ
"ខានជួបគ្នាយូរបែបនេះគួរតែលេងអ្វីដែលសប្បាយសប្បាយដែរទេ?"
គេបានចោទសំណួរសួរមកខ្ញុំ។ខ្ញុំដឹងថាគេកំពុងតែចង់មានន័យពីអ្វីហើយ។ពេលនោះភ្លាមៗដែលគេបានដោះខោអាវរបស់គេចេញហើយក៏បានចាប់ដៃរបស់ខ្ញុំដែលមានចំណងនោះទុក។ព្យាយាមដោះខោអាវរបស់ខ្ញុំចេញដែរខ្ញុំព្យាយាមរកយ៉ាងណាក៏រើសមិនដែរ
គេបានថើបមាត់របស់ខ្ញុំហើយបានទាំងបានជញ្ជក់ករបស់ខ្ញុំធ្វើឱ្យវាមានស្នាមទៀតផង។ខ្ញុំដឹងថាការធ្វើបែបនេះវាប្រាកដជាមានការប៉ះពាល់ដល់កូនរបស់ខ្ញុំជាមិនខាន។ខ្ញុំព្យាយាមរកនិយាយប្រាប់គេប៉ុន្តែមាត់របស់ខ្ញុំវិញគឺនៅតែមិនអាចនិយាយបានព្រោះគេនៅតែថើប
នៅពេលនោះបងដែរគេបានដកយកអាវុធសម្ងាត់របស់គេដាក់សន្សឹមចូលទៅក្នុងខ្លួនរបស់ខ្ញុំវាឈឺខ្លាំងណាស់
No one pov's
"Agh..! Agh ahhh Jay..."
Jay បានបីjungwonទៅលើពុកវិញម្ដង
"ខានធ្វើវាយូរមានអារម្មណ៍ថាតឹងខ្លាំងណាស់..."
Jay បានធ្វើវារហូតទាល់តែរាងតូចសន្លប់
( bro Jay 😊 )
________________________________
See u next ep bye~~ rg nis next week end hz ✨✨ nv 5 pt tt
YOU ARE READING
«គូដណ្ដឹងរោគចិត្ត🫥»
Cerita Pendek«ខ្ញុំមិនរៀបការជាមួយនឹងមនុស្សរោគចិត្តហ្នឹងទេ» «ចាំមើលទៅមនុស្សរោគចិត្តម្នាក់នេះនឹងធ្វើឲ្យស្រឡាញ់ដកចិត្តមិនរួច»😍