BUZ KIRAĞI "Zemheri" (Askıya Alındı)

Bölüm 5 : Gerçek

Bölüm 5 : Gerçek

*Bazen hayran kaldım kırılgan gücüne ufaklık.*
...

Ölecektim
Evren Tufan olmasaydı ölecektim.

Bütün tüylerim ürpermiş hastane koridorunda Evrenin pansumanın bitmesini bekliyordum. Kurşun isabet etmemiş sıyırıp geçmiş sadece doktor endişelenecek bir şey olmadığını sürekli temiz bir şekilde pansuman yapılması gerektiğini söylemişti.

Aramızda sadece bir perde vardı, benim çıkmamı istemişti böylesi daha iyi olacak demişti.

Öyle korkuyordum ki, silahın o soğukluğunu hissedebiliyordum. Karnım da ki ağrı kendini bir daha gösterdi, oturduğun sandalyeden kalktım etrafı inceledim burdan ped istiyebileceğim birileri var mı diye baktım ve evet vardı. Girişe yakın bir yerde kadın bir sekreter vardı hızlı adımlarla masaya yaklaştım yalandan boğazımı temizledim kadının bakışlarını bilgisayardan çekip bana sabitledi oturduğu sandalyeden de kendini dik bir oturuşa geçti yüzünde sempatik bir gülümseme ile "Size nasıl yardımcı olabilirim" dedi

Birazcık eğildim masaya doğru "Sizden bir şey istiyebilir miyim?" dedim mahçup bir şekilde utanmıştım.

Salak mısın kızım tüm kadınlar regl oluyor ve ped istiyorlar utanma akça.

Susar mısın iç ses çekilmez bir hal almaya başlıyorsun artık.

Kadın başını evet der gibi salladı

"Ped var mı?" Şükür söyledim utana sıkıla

Kadın daha çok gülümse ile "utanmana yada çekinmene gerek yok tatlım, evet var bu arada bir saniye bekle" dedi arkasında ki çantasına uzandı içini karıştırdı aradığını bulmuşa benziyordu. elinde ki pedi bana uzattı hemen alıp kapşonlumun cebine koydum

"Teşekkür ederim şey tuvalet ne tarafta?"

"Rica ederim... sağ tara dön direk karşında" gülümsedim ve tarif etiği yöne doğru gittim ve içeri girdim aynadan kendime baktım çok perişan duruyordum kendimden geçmiştim iyice saat kaç haberim bile yoktu, yansımamla bakışmayı kesip tuvaletlerden birine girip kapıyı kitledim kapşonlumun cebine koyduğum pedi aldım ve işimi halletmeye başladım...işimi bittirip kapının kilidini açmıştım ki iki tane kadın hemşire ile karşılaştıp hiç onlardan tarafa bakmadan ellerimi yıkamaya koyuldum konuşmaları dikkatimi çekmişti

"Ya kızım adam yunan heykeli gibi kim yaraladıysa büyük bir günah işlemiş"

"Kimden bahsediyorsun sen?" diye sordu yanında ki sarışın olan hemşire saçları ile oynayarak

"Omzundan vurulan bir adam gelmişti ya hani benim pansumanını yaptığım...evrim hayır dur neydi adamın adı?"

"Evren" dedim bir anlık boşluğuma gelerek ikisinin bakışları bana dönmüştü ne dediğimi fark edip bende o iki hemşireye bakmıştım ne diyecektim ki şimdi

"Aaaa sen o adamı tanıyor musun canım?"

Ne kadar yılışık bir kadın bu akça fark ettin mi

Galiba ilk defa seninle aynı fikirdeyiz iç ses...katılıyorum sana

"Evet tanıyorum." peçete aldım elimde ki ıslaklığı kurulamaya başladım. peçeteyi çöpe attım

"Abin mi oluyor yoksa canım" Abim mi

"Hayır tabi ki de komşum sadece"

kadın daha mutlu bir şekilde "Sence nasıl biri yani?" höh bacım yavaş be