Son bir kaç aydır ölümü düşünmüştüm. Nasıl öleceğimi ? Hep kendi sakarlıklarım yüzünden olacak sanmıştım. Hiç böyle ölüm düşünmemiştim, düşünsem bile bir başkası yerine öldürüleceğimi düşünmemiştim yada böyle olacağını tahmin etmemiştim, işlerin buraya kadar geleceğini.
Nefes nefese kalmış karşımda ki beni öldürmek isteyen adam vardı onun arkasında ise beni korumak isteyen birisi. Katilimin gözlerinin içine baktım oda rahatsız olmuş gibi başını başka yöne çevirdi ama silahını indirmedi.
Buraya hiç gelmeseydim ölümle burun buruna gelmezdim, hiç gelmemem gerekirdi buraya. Annemi dinlemem gerekirdi.
Hayat size tahmin etmeyeceğiniz bir oyun sunduğunda hayallerinizin yıkılacağı bir durumun içindeyseniz, sona gelseniz bile üzüntü duymamanız gerekir.
Belki de güzel bir ölüm biçimiydi bu. Sevdiğim gözlere bakarak ölecektim, katiline aşık ilk kurban ben değilimdir her halde ?
Başını kaldırdı memnuniyetle bana baktı bende aynı bakışı attım şaşırmıyordu çünkü artık beni benden fazla tanıyordu. Katilimin arkasında ki adam korkarak bize bakıyordu. Komik.
Cebinde ki cep saatini çıkardı, silahını bana daha çok yaklaştırdı "saat gece yarısı" dedi güldüm sadece.
Katilim beni öldürmek için büyük bir hevesle bana yaklaştı ve dostça gülümsedi.
...
Saat gece on iki
Yelkovan ve akrebin dinlenme
Yeri.
Gözlerim kapandı
Aklım bulandı
Ölüm uykusuna yatmama
Az kaldı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BUZ KIRAĞI "Zemheri" (Askıya Alındı)
General FictionKatilin Mektubu Merhaba ufaklık. Tanışalım mı ? O son yağmur tanesi düştüğünde ilk perde başlamalı. Senin gündüzün biteli çok oldu... Ama nihayet o gün geldi. Başlayacak güzel günlerimizi düşündükçe, heyecanımı çok zor zapt ediyorum. Bu dansta bana...
