Aişan

7.bölüm

hızlı bir şekilde aişana doğru ilerlerken arkadan yıldızın sesini duydum

''abi sen hakkı denen pislik ile ilgilen''

kafamı tamam anlamında salladıktan sonra hakkı pisliğinin ayağına baktığımda merminin oraya geldiğini anladım kolundan tutarak yürütmeye çalışırken sadece o pisliği duyacağı şekilde konuştum

''benim ellerimde öleceksin şerefsiz benim olanı nasıl kaçırırsın şükür et  şuan aişan burada elimden çekeceğin var''

hiç bir şey söylemiyordu sadece susuyordu hangardan çıktığımda karşımda berk vardı

''berk al bu şerefsizi götür depoya''

''tamam ağam''

arkama döneceğim sırada aişan ve yıldız vardı 

''abi biz senin arabaya gidiyoruz''

''tamam hadi geçelim''

arabaya bindiğimizde yıldız aişana sarılıyordu 

''yıldız köy evine gidiyorum bugün kalırsın yarın konağa geçersin ''

''tamam abi ''

15 dakika sonra köy evine gelmiştik yıldız ve aişan arabadan inince arabayı park ettim ve köy evine geldiğimde salona oturup yıldızın e aişanın gelmesini bekledim 10 dakika sonra aişan ve yıldız gelip karşıma oturdular

''evet aişan şu an sana neden kaçtın diye sormayacağım ama o şerefsiz seni kaçırdıktan sonra ne olduğunu bana anlat''

AİŞAN YÜCEL

yutkundum konuşamadım nefes alarak konuşmaya başladım

''uyandığımda karşımda hakkı vardı bana çok garip bakıyordu tam gözlerimin içine bakarak konuşmaya başladı 

''sana söyledim güzelim benim olacaksın diye o kara denen adamın koynuna girmek yerine artık benim koynumda olacaksın''

nerede olduğumu algılayamadım ne yapacağımı algılayamadım korktum çünkü beni öldüresiye dövmüş bir insanın elindeydim sadece soru sorabildim

''neredeyim ben hakkı bırak beni benden ne istiyorsun?''

ben bu soruyu sorunca belinde olan silahı çıkardı ve konuşmaya başladı 

''senden bir şey istemiyorum aişan sadece bana aşık olduğunu söyle kara ile evlenmek istemediğini söyle yeter seni buradan alıp kaçırayım kurtarayım seni bu kara denen adamdan ha yok ben eğer karayı seviyorum dersen eğer''

sözü yarım kalmıştı silahını kafama dayadı ve cümlesine devam etti

''sana acımayacağımı gayet iyi biliyorsun gözünün yaşına bakmayıp kafana sıkabileceğimi gayet iyi biliyorsun güzelim''

söylediği sözler ile yutkundum ne yapacağımı bilmiyordum ama aklıma plan gelmişti hakkının suyuna gitmem lazımdı yoksa yapacaklarını düşünmek bile nefesimi daraltıyordu belki suyuna gide bilirsem hem ondan hem de kendimden kurtulurdum yutkunarak konuşmaya başladım

''ben seni gayet iyi biliyorum hakkı sende beni gayet iyi biliyorsun seni sevdiğimi seni istediğimi''

ben böyle söyleyince hakkının gözleri parladı arkasını döndü silahı elindeydi yerde olan tahtayı alarak kafasına vurduğumda bağırdı bir anda elinde ki silahı yere atması ile yerdeki silahı aldım ve kafama dayadım, hakkının gözlerinin içine bakarak konuştum

''sen beni tanıyamamışsın hakkı ben hiç bir zaman seni sevmedim ölmekten de korkmam bilirsin beni serbest bırak şakam olmaz bilirsin''

şimdi ise karşımda hakkı yutkundu gözleri doldu ona ilk defa acımadım hafif tebessüm ettim beni bırakmak zorundaydı çünkü onun zafı bendim kendine bir şey olsa canı yanmazdı ama bana bir şey olursa işte o zaman dayanmazdı yutkunarak konuştu

''aişan indir şu silahı tamam bak konuşalım lütfen''

herhalde hakkının kafasına vurduğum sırada telefon cebimden düşmüştü o zaman anladım birinin bana yardım edeceğini kafama sıkacaktım ama beni kurtarmak isteyen birinin olduğunu anladım hakkının gözlerine karalı bir şekilde baktıktan sonra konuştum

''konuşma işi çoktan geçti hakkı benim artık ölmekten korkum yok ama senin beni kaybetme korkun var artık ben yokum bu dünyada ''

bu cümleyi dediğim an bir el havaya ateş ettim sonrada hakkının bacağına yere yığıldı dışardan araba sesi duymuştum ne yapacağımı bilemeyerek elimdeki silahı atarak yere yattım yıldızın sesini duyduğumda kafamı kaldırdım yıldız bana bir şeyler soruyordu ama şokun etkisi ile ne dediğini anlamıyordum.

beni oradan kaldırıp senin arabana bindirdi yıldızın dizine yattığımda uyumuşum köy evine geldiğimizde anladım neler olduğunu''