Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ne kalem kılıçtan
Ne kılıç kalemden üstün olsun.
Öğrensinler birlikte yaşamayı. Örneğin kalem Aşk şiirleri yazsın
Ve köreldikçe kılıç yontsun. ~Sunay Akın.
7 Eylül, 2019;
Evde kopan gürültüyle sıçrayarak uyandı, Eflin Arven. Bu gürültü aşinası olduğu bir gürültüydüama aylardır duyulmuyordu. Abisi yine bağırıyor, bir şeyler kırıyordu. Doktora gittiğinden hatta annesinin hamile olduğunu öğrendikten sonra asla bu kadar sinirlenmemişti. Arven sallanan koltuktan doğrulduğunda kucağında sımsıkı sarıldığı kitabını bırakmak istemedi. Alperen'in sinir sorunlarıilk defa nüksetmiyordu fakat bu sefer farklı bir şey vardı. Annesi birkaç gün sonra doğum yapacaktı ve strese girmemesi gerekiyordu.
Hemen kalkıp odadan çıktı ve salonun girişinde onu durduran şey yerde gördüğü cam kırıkları oldu. Gözleri birkaç saniye camdan gelen yoğun ışığa alışmaya çalıştı. Annesi ağlıyor, abisi daha çok kızıyordu. "Oğlum yapma,etme." Derin bir nefes alıp karnındaki bebeğe dokunma ihtiyacı duydu Ayperi Sözeri. Arven sağından gelen hafif esintiyle kapıya döndüğünde yalnız olmadığını fark etti.
Dünya Koratay açık kapıdan az önce girmişti. Mezuniyetindetakacağıtokayı Arven'de bırakmıştı ve onu almaya gelmişti. Alperen'in sesi ise onu durdurmuştu. Alperen'in sinirinden korkuyordu. Annesi devam etmesine rağmen Arven, Dünya ablasına bakıyordu.
"Dünya'ya ne kadar değer verdiğinibiliyorum. Sinirle yanlış şeyler yapıyorsun." Ayperi elbette ki oğlunun hislerinden haberdardı. Alperen Sözeri ise daha sonrasında pişman olacağını bildiği halde susmadı:
"Hiçbir şey bildiğiniz yok. Dünya'ya zerre kadar değer vermiyorum."
Soğuk sesi bu sıcak havada Dünya'ya kışı hissettirmişti. Kıştan, soğuktan nefret eden Dünya ise daha fazla orada duramazdı. Güçsüz olmamalıydı, güçsüz olursa babası ona kızardı.
Saliseler içinde kendini o evden dışarı attı. Birkaç saat sonra mezun oluyordu oysa. Neyi hayal etmişti ki zaten? Alperen babası gibiydi. Sinirliydi bir kere. Babasının siniri yüzünden defalarca yorganın altına saklanan Dünya'nın yine yorganın altına saklanmaya niyeti yoktu. 7 Eylül onun için milattı. Artık dışarıya hiçbir şey göstermemeyi kendine görev bilmişti.
